1 - principio.qxd

engrenaxe 260
engrenaxe s.f. Sinartrose característica dos ósos da
bóveda cranial.
enhematospora s.f. Forma de espora característica do
parasito do paludismo. Tamén se di merozoíto.
enofobia s.f. Temor morboso ó viño.
enoftalmía s.f. Afundimento anormal do ollo. Tamén se
di enoftalmos.
enoftalmos s.m. V. enoftalmía.
enol s.m. Viño utilizado como excipiente en preparacións
farmacéuticas.
enolado s.m. Preparación farmacéutica que ten o viño
como excipiente.
enolase s.f. Enzima do grupo das hidratases que intervén
na glicoxenolise e na glicoxenoxénese catalizando a
deshidratación en forma reversible do ácido fosfoglicérico
en ácido fosfoenolpirúvico.
enólico -a adx. 1. Relativo ou pertencente ó enol. 2. Que
ten viño como excipiente.
enomanía s.f. Propensión irresistible polas bebidas alcohólicas.
enomel s.f. Mestura composta de viño e mel.
enomelado -a adx. Relativo ás antigas preparacións
medicinais compostas dunha mestura de enomel e
diversos principios medicamentosos.
enosimanía s.f. 1. Alteración mental consistente na experimentación
dun terror esaxerado. 2. Crenza obsesiva de
que se cometeu un pecado imperdoable.
enostose s.f. Excrecencia ósea ou osteoma desenvolvida
cara ó interior da cavidade dun óso ou do interior do
cranio.
enquistamento s.m. 1. Proceso defensivo do organismo
con formación dunha capa de tecido laminar ó redor dun
corpo estraño ou dun producto patolóxico calquera. 2.
Forma de resistencia adquirida por algúns microorganismos
como método defensivo contra un ambiente
desfavorable, pola que se rodean dunha capa dura e case
impermeable dentro da que permanecen en estado de
latencia.
ensaio s.m. 1. Acto e máis efecto de ensaiar, de comprobar
se unha cousa é axeitada para o fin ó que estea destinada.
2. Experimento, intento.
ensalmo s.m. Conxunto de palabras rituais, invocacións
ou rezos que pronuncia unha meiga ou un curandeiro
para sandar un enfermo.
enseladura s.f. Forma esaxerada da lordose da columna
vertebral lumbar.
ensiforme adx. Que ten forma de espada. Tamén se di
xifoide.
ensisterno s.m. Parte inferior do esterno. Tamén se di
apéndice xifoide.
ensónfalo s.m. Monstruosidade fetal dobre na que os
fetos teñen os corpos unidos, pero mantendo cadanseu
embigo e cordón umbilical.
enstrofia s.f. Inversión dunha parte, principalmente dos
bordos palpebrais.
entalado s.m. Acción e efecto de estabilizar con táboas
finas ou con férulas un óso fracturado.
entalladura s.f. Ferida producida por un aparello
cortante que bate oblicuamente na zona afectada.
entalpía s.f. Función de estado característica dos medios
fluídos, que aumenta dependendo da cantidade de calor
recibida polo sistema, mantendo este a presión constante.
entamebíase s.f. Infección producida por entamoeba.
Entamoeba Xénero de rizópodos ameboides parasitarios
dos vertebrados, con algunhas especies patóxenas para o
home. A meirande parte delas poden producir quistes que
actúan como formas de resistencia da especie. // E. coli
Especie de entamoeba non patóxena que pode habitar no
intestino humano. / E. gingivalis Especie non patóxena
habitante da cavidade bucal do home e outros vertebrados.
/ E. hartmanni Especie non patóxena que se
pode atopar no intestino humano. / E. histolytica Especie
patóxena causante da disentería amebiana e de abscesos
hepáticos.
entase s.f. Espasmo muscular tónico.
entelminto s.m. Calquera dos vermes parasitarios do
intestino. Tamén se di entohelminto.
enteomanía s.f. Monomanía relixiosa.
entepicóndilo s.m. Cóndilo interno do úmero.
enteradenite s.f. Inflamación dos ganglios linfáticos
intestinais.
enteralxia s.f. Dor de orixe intestinal. Tamén se di enterodinia.
enteramina s.f. Substancia hormonal orixinada na
mucosa intestinal, idéntica á serotonina.
enteratrofia s.f. Atrofia da mucosa intestinal.
enterauxa s.f. Hipertrofia da mucosa intestinal.
enterectasia s.f. Dilatación ou distensión intestinal.
enterectomía s.f. Resección dunha parte do intestino.
enteremia s.f. Conxestión dos vasos sanguíneos intestinais.
enterite s.f. Inflamación do intestino, especialmente
cando afecta ó segmento delgado do mesmo. // E. aguda
Inflamación da mucosa intestinal, frecuentemente de
orixe infecciosa, tendo como consecuencia síntomas do
tipo da diarrea, cólicos abdominais, timpanismo e en
ocasións febre. / E. poliposa Enterite na que hai unha
proliferación de tecido conxuntivo formando pólipos. / E.
rexional ou segmentaria Enfermidade de Cronh.
enterítico -a adx. Pertencente ou relativo á enterite.