1 - principio.qxd

epistótono 268
epistótono s.m. V. emprostótono.
epistrófeo s.m. Axe ou segunda vértebra cervical.
epitálamo s.m. Parte dorsal do diencéfalo que abarca a
comisura posterior, o pedículo e a glándula pineal.
epitarso s.m. Anomalía ocular consistente na presencia
dunha pregaura conxuntival que vai dende o fondo de
saco ata preto do bordo da pálpebra. Tamén se di pterixión
conxénito.
epitelio s.m. 1. Tecido celular que serve de revestimento
ás superficies externas ou internas do corpo e caracterizado
por estar constituído por unha ou varias capas de
células con forma e disposición variables, sen vasos nin
substancia intercelular. 2. Capa superficial das mucosas.
// E. ciliado Tipo de epitelio con células posuidoras de
cilios nos seus extremos libres. / E. cilíndrico ou
columnar Epitelio constituído por células cilíndricas. /
E. cúbico Epitelio formado por células de forma cúbica.
/ E. de transición Epitelio formado por capas celulares
diferentes, que representan a transición da capa contigua
da que proceden, nas zonas de confluencia de dous epitelios
diferentes. / E. escamoso Epitelio de células planas,
simple ou estratificado. / E. especializado Epitelio
formado por células cunha función especial, como as
glandulares. / E. glandular Epitelio formado por células
secretoras, situadas nos ácinos das glándulas. / E. pavimentoso
ou estratificado Epitelio composto de varias
capas superpostas de células, sendo planas as da superficie.
/ E. pavimentoso simple O formado por unha soa
capa de células planas. / E. piramidal V. e. cilíndrico.
epitelioblastoma s.m. Tumor constituído por células
epiteliais, como os papilomas, adenomas, etc.
epitelioide adx. Que é semellante ó tecido epitelial ou ós
seus constituíntes. // Célula e. Certos tipos celulares que
semellan células epiteliais por estaren moi próximas
entre si, e que aparecen nalgunhas lesións patolóxicas
como as da tuberculose.
epiteliólise s.f. Destrucción de células epiteliais.
epiteliolisina s.f. Enzima lítico celular formado no soro
dos animais en contacto con células epiteliais doutro
animal de distinta especie que actúa destruíndo as devanditas
células.
epitelioma s.m. Tumor ou neoplasia maligna que se
orixina a partir de células epiteliais de neoformación, con
maior ou menor grao de anaplasia e capacidade para
invadir tecidos veciños ou provocar metástases a
distancia. // E. basocelular Tipo máis frecuente e
benigno de epitelioma que deriva das células basais do
epitelio e das mucosas, medra lentamente inzando os
tecidos locais, non producindo xeralmente metástases a
distancia. Tamén se di carcinoma basocelular ou carcinoma
de células basais. / E. espinocelular Tipo máis
maligno que aparece xeralmente en suxeitos de maior
idade derivado das células da capa intermedia da
epiderme, que posúe tendencia á formación escamosa e
de globos córneos. Os epiteliomas das mucosas sempre
son espinocelulares. Tamén se di carcinoma espinocelular
ou carcinoma de células escamosas. / E. mixto
Epiteliomas con características intermedias entre os dous
anteriores.
epiteliomatose s.f. Estado patolóxico debido ó desenvolvemento
de epiteliomas, principalmente cando aparecen
múltiples deles sobre queratose senil.
epiteliomatoso -a adx. Pertencente ou relativo ó epitelioma.
epiteliomuscular adx. Constituído por tecido epitelial e
muscular.
epiteliose s.f. Afección producida por virus con afinidade
especial por tecidos epiteliais.
epiteliotoxina s.f. Variedade de toxina con capacidade de
destrucción das células epiteliais.
epitelización s.f. Proceso de rexeneración do epitelio das
superficies cutáneas ou mucosas.
epítema s.m. 1. Medicamento tópico que non é ungüento
nin emplasto. 2. Cuberta celular estratificada.
epitendón s.m. Vaíña fibrosa dos tendóns.
epítese s.f. Corrección cirúrxica das deformidades dos
membros.
epitimpánico -a adx. Que está situado por encima do
tímpano.
epitímpano s.m. V. ático.
epitopo s.m. Zona do antíxeno na que reside a antixenicidade.
Trátase dunha zona das moléculas antixénicas que
posúe unha configuración molecular tal que se pode
combinar con outra zona complementaria dunha molécula
dun anticorpo. Tamén se di determinante antixénico.
epitriquio s.m. Capa superficial da epiderme que xeralmente
desaparece antes do nacemento.
epitróclea s.f. Prominencia situada no bordo interno da
epífise inferior do úmero, enriba da tróclea. Tamén se di
epicóndilo medial do úmero.
epitroclear adx. Relativo á epitróclea.
epitrocleo- Prefixo que indica relación coa epitróclea.
epivertebral adx. Que está situado por riba dunha
vértebra.
epizoario s.m. V. ectozoario.
epizoicida s.m. Axente que destrúe os parasitos epizoarios.
epizoo s.m. V. ectozoario.
epizoonose s.f. Enfermidade cutánea que está producida
por epizoarios.
epizootia s.f. Enfermidade epidémica que afecta a unha
ou máis especies animais ó tempo.
epizoótico -a adx. Relativo ou pertencente á epizootia.