1 - principio.qxd

I
I Símbolo químico do iodo
ibuprofeno s.m. Antiinflamatorio non esteroide, derivado
do ácido arilalcaloico, que actúa mediante a inhibición da
síntese das prostaglandinas. Posúe propiedades antiinflamatorias,
analxésicas e antipiréticas.
icnograma s.m. Rexistro das pegadas dos pés que se
utiliza como proba complementaria nalgunhas enfermidades
coa finalidade de determina-lo xeito de pisar do
doente. Utilízase tamén nalgúns centros de maternidade
como método de identificación dos neonatos.
icor s.m. Denominación dada ó líquido seroso que flúe por
algunhas chagas e úlceras.
ictamol s.m. Líquido viscoso rico en xofre, que se obtén
mediante sulfonación e amonización dos productos da
destilación dos xistos bituminosos do Tirol, que conteñen
restos de fósiles animais. Soluble totalmente na auga,
parcialmente no alcohol e no éter e mesturable cos
aceites; utilízase na práctica dermatolóxica como antiséptico,
queratoplástico, desconxestionante e antiprurixinoso,
principalmente no tratamento dos eccemas. Tamén
se di ictiol, ictiolamonio.
ictericia s.f. Coloración amarela da pel, das mucosas e
das segregacións, causada por un aumento anormal dos
pigmentos biliares no sangue. // I. acolúrica Aquela
producida por un aumento excesivo da bilirrubina indirecta
ou non conxugada que ó non ter propiedades hidrosolubles
non se pode eliminar na urina e polo tanto non
aparece nela. / I. acolúrica familiar Aquela que se
presenta como consecuencia das anemias hemolíticas
familiares, principalmente da esferocitose hereditaria. / I.
colestática Ictericia que se produce como consecuencia
da detención do fluxo biliar. Tamén se di ictericia
obstructiva. / I. colúrica Aquela producida por un
aumento excesivo da bilirrubina directa ou conxugada,
que ó ser hidrosoluble se pode eliminar pola urina e
aparece polo tanto na mesma. / I. de Halbrecht Ictericia
benigna dos neonatos, producida por unha incompatibilidade
ABO entre a nai e o feto. / I. do neonato V. i. fisiolóxica.
/ I. fisiolóxica Ictericia benigna transitoria dos
neonatos, causada principalmente por unha inmaturidade
no sistema da gliconil- transferase, que orixina unha deficiente
conxugación no fígado da bilirrubina. Tamén se di
ictericia do neonato. / I. flavescente Ictericia que
orixina nos tecidos unha coloración amarela sucia. / I.
hemolítica Aquela que se produce como consecuencia
dunha destrucción excesiva dos eritrocitos durante as
anemias hemolíticas, o cal sobrepasa a capacidade de
conxugación da bilirrubina polo fígado. / I. latente
Aquela na que existe un aumento da concentración da
bilirrubina no sangue, sen producirse unha pigmentación
dos tecidos. / I. melánica Aquela na que hai unha coloración
verdosa escura da pel. / I. nuclear Ictericia que
aparece nos neonatos, na que existe un cadro clínico
neurolóxico causado por unha acumulación da bilirrubina
indirecta nos núcleos da base do cerebro. V. querníctero.
/ I. obstructiva V. i. colestática.
ictérico -a adx. 1. Relativo ou pertencente á ictericia. 2.
Que padece ictericia.
icterohematúrico -a adx. Caracterizado pola ictericia e
a hematuria.
icterohemoglobinuria s.f. Combinación de ictericia e
hemoglobinuria.
icterohepatite s.f. Hepatite con ictericia manifesta.
icteroide adx. Semellante á ictericia.
icteroxénico -a adx. Que produce ictericia.
ictiofobia s.f. Aversión morbosa ó peixe.
ictiol s.m. V. ictamol.
ictiolamonio s.m. V. ictamol.
ictiolato s.m. Substancia que contén ictiol na súa composición.
ictiosarcotoxismo s.m. Intoxicación producida pola
inxestión de peixes velenosos.
ictiose s.f. Trastorno cutáneo, que se inclúe dentro das
xenodermatoses e se caracteriza pola sequidade da pel,
que aparece cuberta de escamas de cor máis ou menos
escura, adherentes e planas, que lembran as escamas dos
peixes. // I. conxénita grave Forma na que o feto nace
cunha intensa ictiose que afecta a todo o corpo e que é
incompatible coa vida. Tamén se di feto arlequín. / I.