1 - principio.qxd

539 oscitante
corrección das irregularidades ou deformacións dentarias.
/ O. mecánica Ortopraxia.
ortopédico-a adx. Relativo ou pertencente á ortopedia.
ortopedista s. Cirurxián especialista en ortopedia.
ortopercusión s.f. Percusión na que a última falanxe do
dedo que fai de plexímetro se mantén perpendicular á
parte que se percute.
ortopía ou ortopsia s.f. 1. Visión correcta ou normal. 2.
Corrección e prevención do estrabismo.
ortoplastocito s.m. Plaqueta sanguínea normal.
ortopnea s.f. Dispnea que obriga ó paciente a estar de pé
ou sentado. Tamén se di dispnea cardíaca.
ortopraxia s.f. Corrección mecánica das deformidades.
Tamén se di ortopedia mecánica.
ortopsiquiatría s.f. Rama da psiquiatría que se ocupa do
estudio, tratamento e prevención dos trastornos da
conducta e da personalidade.
ortóptica s.f. Ciencia e técnica de adestra-lo sistema
sensorial da visión binocular para funcionar correctamente.
ortóptico-a adx. Relativo á visión binocular correcta.
ortoptoscopio s.m. Instrumento que se emprega para o
tratamento do estrabismo mediante exercicios ortópticos.
ortorraquia s.f. Corrección das desviacións da columna
vertebral.
ortorroentgenografía s.f. Ortodiagrafía.
ortoscopia s.f. 1. Visión normal. 2. Exame do ollo por
medio do ortoscopio.
ortoscopio s.m. Instrumento que neutraliza a refracción
da córnea mediante unha capa de auga, e que se emprega
para o exame do ollo.
ortose s.f. Endereitamento dunha parte torcida.
ortosimpático s.m. V. sistema nervioso simpático.
ortostático-a adx. Relativo ou pertencente á posición de
pé.
ortostatismo s.m. 1. Posición ergueita do corpo. 2.
Influencia da posición erecta sobre a función dos
diversos órganos do corpo.
ortostereoscopio s.m. Instrumento usado para a ortodiagrafía
estereoscópica.
ortotasto s.m. Instrumento que se emprega para corrixir
curvaturas dos ósos.
ortoterapia s.f. Tratamento de certas enfermidades
mediante a corrección da actitude postural.
ortótico-a adx. Relativo á ortose.
ortótono s.m. Espasmo tetánico no que o corpo forma un
bloque rectilíneo.
ortotrofia s.f. Proceso de nutrición normal.
ortotropía s.f. Situación ocular na que ámbolos dous
ollos miran cara a un mesmo punto durante a visión binocular,
que se pode dar con ortoforia ou con heteroforia.
ortotrópico-a adx. Que segue unha dirección ascendente
ou vertical.
ortoxénese ou ortoxenia s.f. 1. Evolución progresiva
nunha dirección determinada, cunha tendencia á variación,
debida a factores intrínsecos, sen participaren
influencias da adaptación ó medio. 2. Teoría da predeterminación
e fixación evolutiva.
orturia s.f. Micción normal.
os s.m. (lat.) 1. Boca ou orificio. 2. Óso.
Os Símbolo do osmio.
osamenta s.f. 1. Esqueleto. 2. Conxunto de ósos descarnados.
osamina s.f. Cada un dos derivados aminados dos
hidratos de carbono que se poden obter por hidrólise ou
por hidroxenación das osazonas.
osas s.f.pl. Monosacáridos.
osazona s.f. Composto que forma os monosacáridos,
como o azucre do leite, a maltosa e a isomaltosa, con
dúas moléculas de fenilhidracina. A reacción das
osazonas é moi importante para illar e clasifica-los
azucres.
oscedo s.m. (lat.) Boquexo.
oscilación s.f. Movemento alternativo dun lado ó outro
respecto á posición de equilibrio, describindo unha
traxectoria simétrica ós dous lados.
oscilador s.m. 1. Instrumento semellante a un vibrador
que se emprega para realizar certos tipos de masaxes
mecánicas. 2. Dispositivo para crear oscilacións mecánicas
ou eléctricas.
oscilatorio-a adx. Relativo ou causado polas oscilacións.
oscilógrafo s.m. Instrumento que rexistra as oscilacións
eléctricas, e que se emprega conectado a un galvanómetro
para rexistra-la actividade do corazón.
oscilograma s.m. Rexistro realizado polo oscilógrafo.
oscilometría s.f. Sistema empregado para medir calquera
tipo de oscilacións, como o cambio de volume das arterias
que acompaña os latexos do corazón.
oscilómetro s.m. Instrumento que indica a presión
máxima, media e mínima da corrente sanguínea, así
como o índice oscilométrico.
oscilopsia s.f. Visión na que parece que os obxectos teñen
movementos oscilantes, que se observa na esclerose
múltiple.
osciloscopio s.m. Instrumento que indica o tipo de
corrente eléctrica que o atravesa.
oscitación s.f. Boquexo.
oscitante adx. Que vai acompañada de frecuentes
boquexos, aplicado a un tipo de febre.