1 - principio.qxd

31 alócrino-a
aliáceo-a adx. Semellante ó allo ou que ten o seu olor ou
sabor.
aliaxe s.f. Mestura sólida de dous ou máis metais ou metaloides
por fusión, que pode ser binaria, ternaria, cuaternaria,
segundo sexa o número de metais que a compoñen,
e pode ser clasificada polo seu comportamento unha vez
solidificada.
alices s.f.pl. Manchas vermellas na varíola que aparecen
antes das pústulas.
alicuorrea s.f. Falta de fluxo do líquido cefalorraquídeo
nunha punción lumbar correcta.
alícuota s.f. e adx. Parte que está contida nun todo un
número exacto de veces.
alienación s.f. Alteración ou trastorno mental, na consideración
social e legal, indicando que o enfermo mental
é estraño a si mesmo.
alienar v. 1 Alucinar, perturbar. 2. Enlouquecer.
alienia s.f. Falta conxénita ou adquirida do bazo.
alienismo s.m. 1. Estudio ou tratamento das desordes
mentais. 2. Trastorno mental. 3. Práctica de psiquiatría
forense.
alienista s. Médico especialista no estudio e tratamento
da alienación mental, antigamente psiquiatra.
alifafe s.m. 1. Tumor acuoso que adoitan cria-las cabalerías
nos xarretes. 2. Achaque habitual, doenza crónica
que padece algunha persoa.
alifático-a adx. 1. Relativo a unha graxa. 2. En química,
dos compostos orgánicos nos que os átomos de carbono
se unen formando cadeas abertas.
alifaz s.m. Olor ou sabor desagradable dun alimento.
alifazarse v. Encherse de achaques.
aliforme adx. 1. En forma de ala.2. En forma de allo.
alilamina s.f. Líquido da esencia da mostaza.
alilo s.m. Radical monovalente C 3
CH 5
ou CH 2
:CH.CH 2
.
Os seus compostos atópanse no allo, na mostaza e
noutras plantas.
alimentación s.f. 1. Acción de dar ou recibir alimento. 2.
Conxunto de substancias das que un individuo acostuma
alimentarse. 3. Abastecemento, fornecemento, sustento.
// A. artificial. 1. Alimentación por outras vías ou por
outros medios distintos dos ordinarios. 2. A dun neno,
con alimentos que non son o leite materno.
alimentario-a adx. Relativo ós alimentos, ós materiais
nutritivos ou ós órganos da dixestión.
alimenticio-a adx. Nutritivo, que alimenta.
alimento s.m. Substancia que por medio das transformacións
dixestivas serve para nutri-los seres vivos, crear
tecidos ou producir calor corporal.
alimentoterapia s.f. Tratamento dietético ou por alimentación
sistemática.
alinasal adx. Relativo á aleta do nariz.
alinfocitose s.f. Desaparición ou diminución de linfocitos
no sangue.
alinfoplasia s.f. Aplasia ou hipoplasia do tecido linfoide.
// A. tímica. Displasia tímica linfopénica caracterizada
polo aumento do tecido conectivo e ausencia de linfocitos
e corpúsculos de Hassall, con deficiencia de linfocitos
nos ganglios linfáticos, no bazo e no tubo dixestivo.
alismo s.m. Intranquilidade, ansiedade, especialmente nos
enfermos mentais.
aliteración s.f. Repetición afectada das mesmas letras,
sílabas ou sons, na mesma frase, para producir un efecto
de harmonía.
aliterar v. 1. Dispor en aliteración. 2. Facer aliteración.
aliviado-a adx. Tranquilo, despois de sufrir unha dor.
aliviamento s.m. Alivio.
alivio s.m. Diminución da intensidade ou gravidade dunha
enfermidade ou síntoma, aliviamento.
alixeiramento s.m. Sensación de menor distensión abdominal
producida polo descenso do útero na cavidade da
pelve, que ocorre dúas ou tres semanas antes do parto.
allo s.m. Planta da familia das liliáceas, debe as súas
propiedades a unha esencia sulfurada, que por eliminarse
polas vías respiratorias se recomendou como antiséptico
das mesmas e como expectorante.
almiscre s.m. 1. Substancia aromática que se extrae
dunhas glándulas que ten no ventre o mamífero chamado
almiscareiro. 2. Producto semellante obtido doutros
animais ou preparado artificialmente. 3. Perfume, aroma.
almorrás s.f.pl. Tumor vascular que se forma no ano.
Tamén se di almorreiras. V. hemorroide.
alo- Prefixo que significa outro, distinto.
aloanticorpo s.m. Anticorpo producido por un individuo
que reacciona con antíxenos doutro individuo da mesma
especie. Tamén se di isoanticorpo.
aloantíxeno s.m. Antíxeno da mesma especie pero de
individuo de distinto xenotipo. Tamén se di isoantíxeno.
alobiose s.f. 1. Estado de reactividade alterada que manifesta
un organismo en condicións diferentes de ambiente.
2. Supervivencia de células ou tecidos privados das súas
funcións.
alocéntrico-a adx. Que considera máis ós outros que a si
mesmo. Oposto a egocéntrico.
alocinesia s.f. 1. Desorde da motilidade na que o paciente
move o membro oposto ó que se lle ordena mover. 2.
Movemento pasivo ou reflexo.
alocinético-a adx. Relativo á alocinesia.
alocórtex s.m. Porción do córtex cerebral máis primitiva,
non disposta en capas.
alócrino-a adx. V. heterocrinia.