1 - principio.qxd

contrasuxestión 174
contrasuxestión s.f. 1. Suxestión que inhibe outra
previa. 2. En psiquiatría, procedemento no que se lle
suxire ó paciente o oposto do que se intenta conseguir.
contratoxina s.f. Soro normal de animais resistentes a
enfermidades particulares.
contratransferencia s.f. Conxunto de reaccións
emocionais ou sentimentais inconscientes que xorden no
psicanalista inducidas polo seu paciente, intervención
persoal en prexuízo da relación obxectiva psicanalista-
-paciente buscada.
contraveleno s.m. Antídoto.
contravolicional adx. Contrario á vontade, involuntario.
control s.m. Regulación do mantemento dunha función,
acción ou reflexo. // C. de calidade. Control de erros
analíticos de laboratorio mediante protocolos e patróns
de referencia. / C. de natalidade. 1. Restricción do
número de fillos por medio de medidas contraceptivas. 2.
Proxectos, programas ou métodos para incidir sobre a
reproducción, mellorando ou diminuíndo a fertilidade.
contundente adx. Que produce contusión.
contusión s.f. Lesión traumática producida nos tecidos
vivos polo choque violento cun corpo obtuso, xeralmente
sen rotura da pel.
convalecencia s.f. Período intermedio entre o fin dunha
enfermidade e a recuperación total da saúde, no que o
organismo repara as perdas sufridas e se restablecen
tódalas funcións que se tiñan alterado.
convección s.f. Transmisión da calor en líquidos ou gases
polos movementos das capas quentadas desigualmente.
conversión s.f. 1. Cambio, transformación. 2. Proceso
mental polo que as emocións se transforman en manifestacións
físicas.
converxencia s.f. 1. Acción e efecto de converxer cara a
un punto común para unirse. 2. Movemento coordinado
dos ollos polo que os eixes ópticos se reúnen nun obxecto
próximo e se obtén a formación dunha imaxe.
converxente adx. Que se dirixe cara a un punto común.
convexo-a adx. Da superficie que é máis prominente no
medio que nos bordos.
convexobasia s.f. Base do cranio prominente cara á cavidade.
Imaxe propia da enfermidade de Paget.
convexocóncavo-a adx. Convexo nun lado e cóncavo
noutro.
convexoconvexo-a adx. Biconvexo.
convoluto-a adx. Enrolado sobre si mesmo ou ó redor
doutro corpo.
convulsibilidade s.f. Capacidade de convulsivo, disposición
ás convulsións.
convulsión s.f. Espasmo violento ou serie de contraccións
involuntarias da musculatura estriada do corpo que
pode ser tónica ou clónica, segundo sexa continua ou
descontinua; de orixe cerebral ou espiñal e secundaria a
un mecanismo epiléptico (convulsión epiléptica),
anóxica (convulsión durante unha síncope), tóxica
(convulsións estricnínicas) ou psíquica (convulsións
histéricas).
convulsionante adx. 1. Que produce ou causa convulsións.
// s.m. 2. Axente ou droga con esta acción.
convulsiterapia s.f. Tratamento de certas psicoses polas
convulsións provocadas pola insulina, cardiazol, electrochoque,
etc.
convulsivante adx. Convulsionante.
convulsivo -a adx. Convulsionante.
conxelación s.f. 1. Conxunto de alteracións locais ou
xerais producidas polo frío, especialmente a necrose
dunha parte extrema pola exposición a baixas temperaturas.
2. Paso ó estado sólido dun corpo que a temperatura
ordinaria se atopa en estado líquido.
conxénito-a adx. Nacido co individuo, innato, que existe
desde o nacemento ou antes do mesmo e non adquirido.
conxestión s.f. Acumulación excesiva ou anormal de
sangue nos vasos dunha parte. // C. activa. A producida
polo afluxo maior de sangue arterial e a dilatación do
calibre dos vasos sanguíneos, hiperemia. / C. fisiolóxica.
A que ocorre nas glándulas segregadoras durante a súa
actividade funcional. / C. funcional. Conxestión fisiolóxica
durante a función dun órgano. / C. hipostática.
Conxestión da parte inferior dun órgano pola acción da
gravidade cando a circulación é débil. / C. neuroparalítica.
A producida pola parálise das fibras constrictoras
dos nervios vasomotores. / C. neurotónica. A debida á
irritación dos nervios vasodilatadores. / C. pasiva.
Conxestión debida á dificultade na saída do sangue
dunha parte, denominada tamén conxestión venosa. / C.
venosa. Conxestión pasiva.
conxestivo-a adx. Asociado con conxestión ou producido
por ela.
conxugación s.f. 1. Encaixamento. 2. Unión de dous
organismos para intercambia-la súa substancia nuclear. 3.
En química, unión de dous compostos que produce un
terceiro, como a combinación dun producto tóxico con
outra substancia corporal para formar un producto non
tóxico, apto para ser eliminado. // C. bacteriana. Proceso
de recombinación xenética propio de bacterias gramnegativas
polo que unha bacteria (dadora ou macho) portadora
do factor F ou R transfire información xenética, un
plásmido ou material do xenoma vehiculado por un plásmido
a outra bacteria (receptora ou femia). O paso de
material xenético esixe contacto celular que se realiza
mediante pili ou fimbrias. Son susceptibles de transmisión
caracteres moi diversos, como a resistencia a determinados
antibióticos.
conxugado -a s.m. 1. Diámetro conxugado. // adx. 2.
Apareado ou encaixado igualmente.