1 - principio.qxd

303 exquisito -a
exocataforia s.f. Anomalía na que os eixes visuais xiran
cara a abaixo e ó exterior, afastándose do polo nasal e
achegándose ó temporal.
exoceloma s.m. Porción do celoma que está situada na
rexión extraembrionaria.
exocervicite s.f. Inflamación da superficie externa do
colo do útero.
exocitose s.f. 1. Expulsión por parte das células de partículas
de tamaño grande que non poden difundir a través
da parede celular, oposto á endocitose.
exocolite s.f. Inflamación da capa externa ou serosa do
colon.
exócrino -a adx. Relativo á segregación externa das glándulas,
oposto a endócrino.
exoderma s.m. V. ectoderma.
exodoncia s.f. 1. Rama da odontoloxía que trata da
extracción dos dentes. 2. A propia extracción dunha peza
dental.
exoenzima s.f. Enzima que actúa fóra da célula na que se
produce.
exoflebite s.f. Inflamación da capa externa das veas.
exoftalmía s.f. Proxección anormal cara ó exterior do
globo ocular. Tamén se di exoftalmo.
exoftalmo s.m. V. exoftalmía.
exoftalmómetro s.m. V. estatómetro.
exogamia s.f. Fecundación propia dos protozoarios
mediante a unión de elementos que non proceden da
mesma célula.
exogastrite s.f. Inflamación da capa externa ou serosa do
estómago.
exometrite s.f. Inflamación da superficie externa ou peritoneal
do útero.
exónfalo s.m. Hernia umbilical conxénita.
exonuclease s.f. Calquera das hidrolases que catalizan a
hidrólise dos enlaces finais dunha cadea de desoxirribonucleótidos
ou ribonucleótidos liberando como consecuencia
un mononucleótido.
exopeptidase s.f. Hidrolase que cataliza a hidrólise dos
enlaces finais das cadeas peptídicas, liberando como
consecuencia un só aminoácido.
exosmose s.f. Osmose que sucede de dentro a fóra dunha
superficie.
exospora s.f. Espora esóxena que se forma no exterior
doutra célula ou aparello esporífero, e non dentro dun
esporanxio.
exosqueleto s.m. 1. Esqueleto externo superficial dalgúns
invertebrados que é un producto cuticular do ectoderma,
como a cutícula superficial dos anélidos, esqueleto de
artrópodos, cunchas dos moluscos, etc. 2. Diversas partes
duras da epiderme dos vertebrados, como pelos, unllas,
etc.
exostose s.f. Crecemento óseo benigno situado na superficie
dos ósos e que está normalmente cuberto de cartilaxe.
// E. cartilaxinosa Osteocondroma. / E. hereditaria
múltiple Exostose múltiple. / E. múltiple Doenza
hereditaria con exostoses localizadas no extremo das
diáfises dos ósos longos.
exotelioma s.m. V. meninxioma.
exotoxina s.f. V. ectotoxina.
exotropía s.f. Estrabismo diverxente.
expansor adx. Que ten a propiedade de expandir algo. //
E. do plasma Grupo de substancias naturais ou sintéticas
usadas como substitutas do plasma sanguíneo, que
actúan aumentando o volume do mesmo e teñen a propiedade
de reter líquido no interior do sistema vascular e de
atraelo desde o espacio intersticial ó sangue, polo que
aumentan máis a volemia do que o faría o simple volume
de substancia administrada.
expectoración s.f. 1. Acción da expulsión por medio da
tose dos materiais mucosos contidos nas vías respiratorias.
2. A mesma materia expulsada na expectoración.
Tamén se di esputo, esgarro.
expectorante adx. 1. Que provoca expectoración. // s.m.
2. Medicamento que favorece a expulsión por expectoración
das mucosidades do interior das vías respiratorias
inferiores.
experimentación s.f. 1. Acción consistente na realización
de experimentos. 2. Método científico de investigación
que se basea na realización de experimentos.
experimental adx. Relativo ou pertencente á experimentación.
experimento s.m. Determinación, provocación ou observación
dun fenómeno como medio de investigación científica.
expiración s.f. 1. Acto de bota-lo aire dos pulmóns no
segundo tempo da respiración. 2. Este segundo tempo da
respiración.
expirador adx. Dos músculos do tórax que interveñen na
expiración.
exploración s.f. Investigación ou exame realizado para
avalia-lo estado dun órgano ou sistema corporal.
expresión s.f. Signos exteriores, especialmente da cara,
cos que se amosa un estado físico ou anímico.
expresividade s.f. Grao no que se manifesta un efecto ou
defecto xenético.
expulsión s.f. Evacuación do contido dun órgano ou
conducto mediante a acción dos mecanismos de contractilidade
dos mesmos.
exquisito -a adx. Que é moi fino, agudo, cortante ou
punzante, en especial referido á dor.