1 - principio.qxd

histerocistocele 386
histerocistocele s.f. Hernia do útero e da vexiga urinaria.
histerodinia s.f. V. histeralxia.
histeroepilepsia s.f. Forma de histeria con sintomatoloxía
conversiva que imita as crises motoras epilépticas.
histeróforo s.m. Denominación dos pesarios utilizados
para soste-lo útero na súa posición normal nos casos de
prolapso do mesmo.
histerogastrorrafia s.f. Fixación cirúrxica do útero á
parede do estómago.
histerografía s.f. Radiografía uterina con introducción
previa no mesmo dunha substancia radiopaca. Tamén se
di metrografía.
histeroide adx. V. histeriforme.
histerólito s.m. Cálculo localizado no útero.
histeroma s.m.
uterinos.
Denominación xeral dos tumores
histeromalacía s.f. Abrandamento patolóxico do tecido
uterino.
histeromioma s.m. Tumor conformado por elementos
celulares musculares localizado no útero.
histeromiomectomía s.f. Extirpación cirúrxica dun
mioma uterino.
histeronarcolepsia s.f. Forma de histeria de conversión
con aparición dun estado anormal de sono profundo.
histerooforectomía s.f. Operación cirúrxica consistente
na extirpación simultánea do útero e do ovario.
histeropatía s.f. Denominación xeral dada ás doenzas
que afectan ó útero.
histeropexia s.f. Fixación cirúrxica nunha posición
funcional dun útero desprazado. Tamén se di metropexia.
histeropía s.f. Forma de histeria de conversión con aparición
de sintomatoloxía oftalmolóxica. Tamén se di histeropsia.
histeroplexía s.f. Parálise das contraccións uterinas
normais durante o parto.
histeropsia s.f. V. histeropía.
histeroptose s.f. Prolapso ou caída do útero.
histerorrafia s.f. Sutura cirúrxica dunha incisión realizada
no útero ou dunha esgazadura do mesmo.
histerorraxia s.f. V. metrorraxia.
histerosalpingografía s.f. Radiografía das cavidades e
conductos do útero e das trompas de Falopio trala administración
dunha substancia de contraste radiopaca.
Tamén se di metrosalpingografía.
histerosalpingooforectomía s.f. Extirpación cirúrxica
simultánea do útero, das trompas de Falopio e dos
ovarios.
histerosalpingostomía s.f. Anastomose cirúrxica realizada
entre o útero e unha trompa de Falopio, realizada
trala extirpación dunha porción irreversiblemente
obstruída desta última.
histeroscopia s.f. Exploración do útero realizada cun
histeroscopio. Tamén se di metroscopia.
histeroscopio s.m. Aparello endoscópico utilizado na
observación visual directa do interior do colo e da cavidade
uterina. Tamén se di metroscopio.
histerospasmo s.m. Contracción mantida da musculatura
do útero.
histerotomía s.f. Incisión cirúrxica do útero. Tamén se di
metrotomía.
histerotraquelectomía s.f. Extirpación cirúrxica do
colo do útero.
histerotraquelorrafia s.f. Sutura cirúrxica do colo do
útero.
histerotraquelotomía s.f. Incisión cirúrxica do colo do
útero.
histerotraumatismo s.m. Aparición de síntomas de tipo
histérico despois dun traumatismo.
histerovaxinoenterocele s.f. Hernia que contén o útero,
a vaxina e unha porción de intestino.
histeroxénico -a adx. Que desencadea crises histéricas.
hístico -a adx. Relativo ós tecidos orgánicos.
histidina s.f. Aminoácido de fórmula C 6
H 9
N 3
O 2
, non
esencial para o ser humano, glicoxerador e precursor da
histamina. Atópase na maior parte das proteínas, incluído
nos loci catalíticos da maioría dos enzimas e, nunha
proporción de arredor do 8.5%, na hemoglobina.
histioblasto s.m. V. histiocito local.
histiocito s.m. Célula grande fagocitaria, pertencente ó
sistema reticuloendotelial. Tamén se di endoteliocito. //
H. local Célula pertencente ó sistema reticuloendotelial,
que se atopa no endotelio dos vasos sanguíneos e linfáticos.
Tamén se di histioblasto.
histiocitoma s.m. Tumor constituído por histiocitos.
histiocitose s.f. Estado caracterizado pola proliferación
excesiva de histiocitos (macrófagos) nos ganglios linfáticos
e noutras localizacións do sistema hematopoésico. //
H. X Denominación xeral que abarca o granuloma eosinófilo,
a enfermidade de Letterer-Siwe dos lactantes e a
enfermidade de Hand-Schüller-Christian.
histo- Forma prefixa do gr. histós (tecido, tea).
histoclástico -a adx. Dos axentes ou organismos que
posúen capacidade para rompe-los tecidos.
histocompatibilidade s.f. Grao de semellanza dos
caracteres antixénicos de dous tecidos, polo que un deles
se pode enxertar no outro, sen que se produzan reaccións
de rexeitamento entre ambos.