1 - principio.qxd

345 glomerulonefrite
súa diminución ou ausencia, orixina diversas doenzas
relacionadas coa acumulación da bilirrubina indirecta no
organismo, como a síndrome de Crigler-Najjar, na que
hai unha deficiencia conxénita do enzima, ou a ictericia
fisiolóxica dos neonatos, causada pola inmadurez deste
sistema enzimático.
glicuronoconxugación s.f. Proceso de conxugación co
ácido glicurónico, esencialmente no fígado, de diversas
substancias tóxicas, coa finalidade de facelas hidrosolubles,
permitindo deste xeito a súa eliminación do organismo
a través da urina.
glicuronuria s.f. Presencia de ácido glicurónico na urina.
glioblastoma s.m. Astrocitoma maligno, tamén denominado
glioma maligno, astrocitoma de grao 3 ou 4 e glioblastoma
multiforme. Trátase dun tumor das células da
glía, que aparece no tronco encefálico, o cerebelo, a
medula espiñal e nos hemisferios cerebrais, que constitúen
a súa localización máis frecuente. Histoloxicamente
caracterízase por estar composto de células gliais heteroxéneas,
con astrocitos, células xigantes e proliferación de
capilares. Non existe un tratamento eficaz, evolucionando
cara á morte nun período de tempo relativamente
breve.
gliocito s.m. V. gliacito.
glioma s.m. Tumor que se orixina nas células da glía.
Comprende os glioblastomas (astrocitomas de grao 3 e
4), os astrocitomas de baixo grao (graos 1 e 2), os ependimomas,
os meduloblastomas, os oligodendrogliomas e
os papilomas dos plexos coroides.
gliomatose s.f. Proliferación excesiva de células da
neuroglía que recibe diferentes denominación dependendo
da súa localización. // G. cerebral Infiltración
lentamente progresiva da substancia branca cerebral que
ocorre na evolución dalgúns astrocitomas, caracterizándose
histoloxicamente pola presencia de astrocitos individuais
atípicos, sen presencia de masa tumoral localizada.
gliomioma s.m. Tumor histoloxicamente composto por
elementos de tipo glial e miomatosos.
gliomixoma s.m. Tumor composto por células gliais e
elementos mixomatosos.
glioneuroma s.m. Tumor que contén células gliais e
elementos neuromatosos.
gliose s.f. Proliferación patolóxica da astroglía e raramente
da microglía nas áreas lesionadas do sistema
nervioso central.
glisonite s.f. Inflamación da cápsula de Glisson do fígado.
Glisson, cápsula de, enfermidade de V. cápsula e
enfermidade.
globina s.f. Grupo proteico integrante da hemoglobina e
da mioglobina. Na hemoglobina está constituído por
catro cadeas polipeptídicas, unidas cada unha delas a un
grupo prostético, e na mioglobina, por unha soa cadea,
tamén unida a un grupo prostético.
globo s.m. Corpo esférico. // G. histérico Sensación
subxectiva de ter unha masa na gorxa, que se presenta en
ocasións nos estados histéricos ou de ansiedade. / G.
ocular Estructura do ollo, sen os elementos musculares
externos e as demais estructuras complementarias que o
rodean. / G. pálido Porción interna do núcleo lenticular
do cerebro. Tamén se di globus pállidus. / G. uterino
Masa formada pola retracción do útero despois da saída
da placenta. / G. vesical Formación globular causada
pola distensión da vexiga nos casos de retención urinaria.
globulina s.f. Clase de proteínas de peso molecular superior
a 150.000, caracterizadas por ser insolubles na auga,
solubles nas solucións salinas diluídas e precipitar nas
solucións de fosfato amónico ó 50%. // G. aceleradora
Factor V da coagulación. V. factor acelerador. / G. alfa
(a) Globulinas plasmáticas que posúen unha mobilidade
electroforética de tipo alfa. / G. beta (b) Globulinas plasmáticas
que posúen unha mobilidade electroforética de
tipo beta, intermedia entre a alfa e a gamma. / G. gamma
(g) Globulinas do plasma que posúen unha mobilidade
electroforética de tipo gamma. A maior parte das globulinas
gamma son inmunoglobulinas. / G. inmunitaria
Preparación concentrada que contén inmunoglobulinas,
maioritariamente do tipo IgG, que se emprega no tratamento
de diversas doenzas infecciosas e inmunitarias.
globulinuria s.f. Presencia de globulinas na urina.
glóbulo s.m. Masa ou corpo esferoidal de pequeno
tamaño, xeralmente microscópico. // G. branco V. leucocito.
/ G. vermello V. eritrocito.
globus s.m. Denominación latina para algunhas estructuras
anatómicas con forma de globo. // G. major e minor
Extremidade superior e inferior respectivamente do
epidídimo. / G. pallidus V. globo pálido.
glomerulite s.f. Inflamación dos glomérulos renais.
glomérulo s.m. Conxunto apertado de corpúsculos, xeralmente
de forma globular. Utilízase o termo para designar
algunhas estructuras anatómicas que posúen esta forma.
// G. olfactorio Grupo de fibras nerviosas amoreadas
localizadas no extremo inferior do bulbo olfactorio, que
conteñen a primeira neurona da vía olfactoria. / G. renal
Acumulación globular dos capilares derivados das arteríolas
aferentes dos riles. Son as estructuras a través das
cales se realiza a filtración das substancias do sangue,
cara á luz da cápsula de Bowman, para ser eliminadas coa
urina ou reabsorbidas nos túbulos renais.
glomerulonefrite s.f. Grupo heteroxéneo de enfermidades
que teñen como característica común a presencia
de alteracións morfolóxicas e funcionais nos glomérulos
renais, non sempre de orixe inflamatoria. Clasifícanse
dependendo das lesións anatomopatolóxicas que
presenten no exame co microscopio óptico, co microscopio
electrónico e coas técnicas de inmunofluorescencia.
Clinicamente dan lugar a diversas síndromes,
sendo as máis características a síndrome nefrótica, a
síndrome nefrítica aguda, a síndrome nefrítica crónica, a
glomerulonefrite rapidamente progresiva, as anomalías