Mitoloji C2 - Batı Mitolojisi - Felsefe Bölümü

ahlakına bağlı olacaktı, hiç kimse de bir ritin doğaüstü etkisi olduğunaemin olamayacaktı. Fakat Donatistler haksızsa, tören hatta bir sapıkveya kafir tarafından bile etkili olacak biçimde yerine getirilebilirdi.Constantine'in karĢılaĢtığı ikinci çeliĢkti daha da önemliydi. Arius'unizleyicileri MeĢinin ne Gerçek Tanrı ne de Gerçek Ġnsan olduğunukabul etmiyorlardı. Onlar, tanrının mutlak bilinmezlik veyalnızlığım iddia ediyorlardı. Mesih vücut bulmadan önce de mevcutturfakat yaratılmıĢtır ve gerçek tanrı değildir; baĢka yaratıkların yaratıcısıolarak tapınılabilir. Ġsa olarak vücut bulduğunda Oğul, insangövdesine girmiĢ fakat insan ruhuna sahip olmamıĢtır. Yani ne GerçekTanrıdır ne de Gerçek Ġnsan/ 123 *AĢoka ve Constantine'in inanca yönelik tutumlarındaki zıtlık,Hintlinin, imparator olduktan sonra, ordusunun kınm ve yıkımınındehĢetli manzarasından ruhuna piĢmanlık okunun saplanması ve Budistzarar-vermeme ve duygusal ahlakına dönmesine karĢılık, Constantine'in,zaferi gelecekte görmesi ve -Mesih'in çöldeki günaha teĢvikedildiğinde verdiği dersle iliĢkisini anlamlandırmak zorsa da-(*)Hıristiyanlık adı verilmiĢ olan inanca dönmesi arasındaki farklaaçıklanabilir. Ġkinci gözlem, AĢoka'mn Budist imparatorluğununölümünden yarım yüzyıl sonra çökmesine karĢılık, Constantine'inHıristiyan imparatorluğunun Ġstanbul'un Türklere düĢmesine kadar,Constantine tahta çıktıktan sonra on bir yüzyıl ve bir yirmi dokuz yıldaha yaĢamıĢ olmasıdır. Konumuz açısından genel bir kurama iliĢkinönemli gözlem, Doğu ve Batının iki büyük laik kurtarıcı dininde zıtkaderler, anıldıklan peygamberlerin değil, ilk kralların zıt kiĢilikleriyleçizilmiĢtir.AĢoka'mn acıyı tanıması, Buda'nın kendisinin Dört Soylu GerçeğinĠlki'nde 'bütün yaĢam acıdır' demesi (aĢırılıkla değilse de) ileiliĢkilididir. Krallık fermanlarında öğretinin özüne dürüstçe bağlıkalınmıĢtır, Ģiddete baĢvurmama ve sevgi içtenlikle yeĢertilmiĢtir.Batı'da ise, Constantine'le Mesihin dini siyasetin cariyesi (veya belkidaha iyisi peri annesi) yapılmıĢtır. Belli bir toplumsal düzeni yönetmeyetkisinin, 'Benim krallığım bu dünyadan değildir, eğer benimkrallığım bu dünyadan olsaydı... hizmetçilerim uğraĢırlardı'^124 ) dediğikabul edilen birinden alındığı ileri sürülmüĢtür. Yani dünyayı ikiye(*) Bkz. Sayfa 294-296.325