Mitoloji C2 - Batı Mitolojisi - Felsefe Bölümü

yoktur; en azından dünyadan iki milyon kiĢi gelip geçmiĢ olmalıdır.Bugün geçmiĢi anlamak için ve dünyanın yapısın öğrenmek için bilimebaĢvuruyoruz; atomun oynaĢan cinleri ve teleskopun ucundakigalaksiler bize öyle bir alem gösteriyor ki Kitabı Mukaddes'in kargaĢalığını,beynimizin çocukluğuna ait bur oyun ülkesi düĢü halinegetiriyor.Mitolojinin üçüncü iĢlevi mevcut toplumsal düzeni desteklemektir.Bireyi grubuyla organik bir bütünlük içine sokar. Burada da, zamaniçinde, grubun kapsam ve görüĢündeki büyümenin insanın geliĢimiyleilgili karakteristik bir iĢaret olduğunu görüyoruz; aĢiretler salkımıĠskender sonrası tek dünya toplumu kapsamına ulaĢmıĢtır. Tehdit e-dicibüyümeye karĢılık bazı bölgeler hâlâ ulusal, ırkçı, dinsel ve sınıfsalmitolojilerine sahip çıkmaktadırlar. Bu mitolojilerin bir zaman mantığıolmuĢsa da bugün kalmamıĢtır.Mitolojinin ve onu kuran ritlerin toplumsal iĢlevi, grubun herüyesinde, onu kendiliğinden, sonuna kadar bağlı tutacak 'duygularsistemi'ni yaratmaktır. Ava aĢirete uygun düĢen 'duygu sistemi' tarımsalolanla uyuĢmaz. Anaerkil olan babaerkil olanla uyuĢmaz. Ve aĢiretinkide bugün doğudan batıya, kuzeyden güneye uzanan bire-yinkilerleuyuĢmaz.Eski mitsel düzenler simgeleriyle tanrılar arasında bağlar kurarakyetke kazanırlardı. Tanrıların yanında, kahramanlar veya bazı yüksek,kiĢisel olmayan kuvvetler, evrensel düzen gibi, toplumun kendiimgesiyle birlikte doğanın daha ulu bir imgesine bağlanır ve dinselhuĢunun aracı haline gelirdi. Bugün kanunlarımızın tanrıdan veya evrendengelmediğini biliyoruz, kanunları kendimiz yapıyoruz. Kanunlarmutlak değil, sözleĢmeye dayanıyor ve onlara uymamakla tanrıya karĢıgelmiyoruz, insana karĢı suç iĢliyoruz. Bitkiler, hayvanlar, zod-yakveya onun varsayılan yaratıcısı değil, kaderimizin efendisi, insanlardır.Yakın geçmiĢe kadar iyi niyetli akıllı insanlar için kendi toplumlarının(ne olursa olsun) tek iyi toplum olduğuna inanmaları, onun dıĢındaTanrı düĢmanlarının yaĢadığım ve içerde Tanrının 'duygu sistemi' ilesevgiyi beslerken, dıĢarısı için nefreti ilke edinmeleri mümkündü.Ulusal, ırka, dinsel ve sınıfsal sınırlamalar sürüyor fakat fizikselgerçekler kapalı ufukları dağıttı. Eski tamı, küçük dünyası ve küçük,kapalı toplumuyla birlikte öldü. ġimdi inanç ve güvenin odağı insan.Ve eğer her yerde sevgi ilkesi gerçekten can-landmlamazsa -mitolojikolarak tanrıdan olduğu gibi- nefret ilkesini434