Mitoloji C2 - Batı Mitolojisi - Felsefe Bölümü

BĠRĠNCĠ AġAMA (370-431)AnlaĢmazlığın ilk büyük aĢaması Laodicea'nın (Antakya'nın hemengüneyinde bir Ģehir) etkin anti-aryan piskoposu Apollinarius Ġ.S.370lerde bir soruna çözüm bulunmasını önerdiğinde ortaya çıktı. SorunĢuydu, eğer bütün insanlar günahkarsa ve Mesih günahkar değilseMesih gerçekten insan olamazdı. Ġyi piskopos Apollinarius'un yanıtıĢuydu: Mesih'de insan ruhunun yerini Logos, ete bürünmüĢ KelamalmıĢtı, ama insan ruhu da Logosun suretinde yaratıldığına göre(Tekvin 1:28) Mesih daha az değil daha fazla insan'dı, farklı insan olsada. Logos ve insan yabancı varlıklar değildir fakat özünde birbirlerinebağlıdırlar ve bir anlamda biri olmadan öteki tam ola-maz.( 10 >Bu becerikli bir yanıttı. Fakat tartıĢmayı yatıĢtıracağına kızıĢtırdı.Apollinarius'un kendisi de neredeyse Kurtarıcının görünüĢünün hayaliolduğuna inanan Gnostiklerin yanma düĢtü.(*) Bütün hıristiyan-lannkatıldığı Ġstanbul'da 381'de yapılan Ġkinci Konsül'de mahkum, edildi vedokuz yıl sonra öldü. TartıĢması ise 428 yılına kadar sürdü. Bu tarihteNestorius Ġstanbul piskoposu oldu. MeĢinin insan yönünün ağırlıktaĢıdığı Antakya'da eğitim görmüĢ olan Ġkinci Roma'-un yenipiskoposu, Meryem'in Tann'nm (BeotOKoa) annesi olmadığını savundu.Meryem Mesihin yalnızca insan yönünün annesiydi. 'Ben Tanrınıniki veya üç aylık olduğunu söyleyemem' ve 'Evet Bakire'yi bir tanrıçayapmayalım' dediği söylenir.Bu noktada Ġskenderiye'nin ulu piskoposu Cyril, elinde Ġstanbultahtına, Ġmparator Theodosius ü'ye (h. 408-450) seslenen bir dizimektupla tartıĢmaya katıldı. Ġmparatora 'Tanrının dünyadaki imgesi', enbüyük kızkardeĢi Pulcheria'ya, imparator çocukken eğitimini üstünealmıĢ olan ve küçüklüğünde tahta vekillik eden prensese 'en dindarprenses' diye hitap ediyordu. Kız, kardeĢine kendi otoritesine karĢıçıkmayacak bir eĢ seçmiĢ ve kendisiyle birlikte bütün kız-kardeĢlerinihem cennette iyi bir yer için hem de imparatorluğun sarayında rakipsizbir otoriteyi sürdürmek için ebedi bakireliğe adamıĢtı. Hanımlarsaflıklarım sunaklara çiçek yerleĢtirmekle ve din adamlarıyla ve haremağalarıyla dolanıp fikir alıĢveriĢi yapmakla sürdürüyorlardı.(.*) Bkz. Sayfa 305-307.342