Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

îmân ve islâm bilgileri arasında, ma’nâları açık olan (nasslar)dan ya’nî
âyet-i kerîmelerden ve hadîs-i şerîflerden birine inanmayan (Kâfir)
olur. İnanmadığını gizlerse, (Münâfık) denir. Hem gizler, hem de, müslimân
görünerek müslimânları aldatmağa çalışırsa, buna (Zındık) denir.
Ma’nâsı açık olmıyan nassları yanlış te’vîl ederek, yanlış inanırsa,
kâfir olmaz. Fekat, Ehl-i sünnetin doğru yolundan ayrıldığı için, Cehenneme
girecekdir. Bu kimse, ma’nâsı açık olan nasslara inandığı için,
azâbda sonsuz kalmıyacak, Cehennemden çıkarılacak, Cennete sokulacakdır.
Bunlara (Bid’at ehli) veyâ (Dalâlet fırkaları) denir. Yetmişiki
dürlü dalâlet fırkası vardır. Bunların ve kâfirlerin, mürtedlerin yapdıkları
ibâdetlerin ve insanlara yapdıkları iyiliklerin, hizmetlerin hiçbiri
kabûl edilmez, âhiretde işe yaramaz. İ’tikâdı doğru olan müslimânlara
(Ehl-i sünnet vel-cemâ’at) veyâ (Sünnî) denir. Sünnî olanlar, ibâdet
yapmakda dört mezhebe ayrılmışlardır. Bu dört mezhebde bulunanlar,
birbirlerinin Ehl-i sünnet olduklarını bilirler ve sevişirler. Dört mezhebden
birinde bulunmayan kimse, Ehl-i sünnet olmaz. Ehl-i sünnet olmıyanın
da, kâfir veyâ bid’at ehli olacağı, İmâm-ı Rabbânînin mektûblarında,
bilhâssa birinci cildin ikiyüzseksenaltıncı mektûbunda ve
(Dürr-ül-muhtâr)ın Tahtâvî hâşiyesinin (Zebâyıh) kısmında ve (El-besâir
li-münkîr-it-tevessül-i bi-ehl-il-mekâbir) kitâbında vesîkaları ile yazılıdır.
Bu iki kitâb arabîdirler. İkincisi, Hindistânda yazılmış ve basılmış
olup, 1395 [m. 1975] senesinde ve dahâ sonra İstanbulda Hakîkat
Kitâbevi tarafından ofset yolu ile müteaddid baskıları yapılmışdır.
Dört mezhebden birine göre ibâdet yapanlar, günâh yaparlarsa veyâ
ibâdetlerinde kusûr ederler ve tevbe ederlerse, günâhları afv olur.
Tevbe etmezlerse, Allahü teâlâ, bunları, dilerse afv eder, Cehenneme
hiç sokmaz. Dilerse, günâhları kadar, azâb eder ise de, yine azâbdan
kurtulacaklardır. Dinde zarûrî ma’lûm olan, ya’nî câhillerin bile işitmiş
olduğu, açık bilgilerden birine bile inanmıyanlar, Cehennemde sonsuz
azâb göreceklerdir. Bunlara (Kâfir) ve (Mürted) denir.
Kâfirler, kitâblı ve kitâbsız olmak üzere ikiye ayrılır. Müslimân evlâdı
iken, sonradan dinden çıkarak kâfir olana, (Mürted) denir. İbni
Âbidîn “rahime-hullahü teâlâ”, şirk sebebi ile nikâhı harâm olanları
bildirirken buyuruyor ki, (Mürted, Mülhid, Zındık, Mecûsî, Putperest,
eski yunan felsefecileri, Münâfık, yetmişiki fırkadan taşkınlık edip kâfir
olanlar, [Berehmen, Budist], Bâtınî, İbâhî ve Dürzî denilen kimseler,
hep kitâbsız kâfirdirler). Komünistlerle masonlar da böyledir. Hıristiyanların
ve yehûdîlerin, gökden inen ve sonradan değişdirilip bozulan
(Tevrât) ve (İncîl) kitâblarına inananları kitâblı kâfirdir. Bunlar,
herhangi bir mahlûkda (Ülûhiyyet sıfatı) bulunduğuna inanırsa, (Müşrik)
olur. Allahü teâlânın (Sıfât-i zâtiyye)sine ve (Sıfât-i sübûtiyye)sine
(Ülûhiyyet sıfatları) denir.
Kitâblı veyâ kitâbsız herhangi bir kâfir, müslimân olursa, Cehenneme
girmekden kurtulur. Hiç günâhsız temiz bir müslimân olur. Fekat,
(Sünnî) bir müslimân olması lâzımdır. Sünnî olmak demek, Ehl-i sünnet
âlimlerinden birinin “rahime-hümullahü teâlâ” kitâbını okuyup, öğrenip,
îmânının, sözlerinin ve işlerinin buna uygun olması demekdir. Dün-
– 10 –