Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

arasına katılıp, Âmir Resûlullaha “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem”
îmâna geldiklerini söylerken, Erbed arkaya geçip kılıncını kınından
çıkarmak istedi. Eli tutmaz oldu. Âmir, karşıdan, ne duruyorsun
diye işâret edince, Resûl aleyhisselâm, (Allahü teâlâ, ikinizin
zararından beni korudu) buyurdu. Oradan ayrıldıklarında,
Âmir Erbede, niçin sözünde durmadın dedi. O da, ne yapayım ki,
kaç kerre kılıncı çekmek istedim. Hep seni ikimizin arasında gördüm,
dedi. Birkaç gün sonra hava açıkken ansızın bulutlar kapladı.
Erbede yıldırım düşerek devesi ile birlikde öldü.
66 — Resûl aleyhisselâm, birgün abdest alıp, mestlerinden birini
giyip, ikincisine elini uzatırken, bir kuş geldi. Bu mesti kapıp
havada silkdi. İçinden bir yılan düşdü. Sonra kuş mesti yere bırakdı.
Bugünden sonra, ayakkabı giyerken, önce silkelemek sünnet
oldu.
67 — Resûl aleyhisselâm gazâlarda ve çöllerde, kendini muhâfaza
için Eshâbından bekçiler ayırmışdı. Mâide sûresindeki, (Allah
seni insanların zararından korur) meâlindeki 67. ci âyet-i kerîme
gelince, bundan vazgeçdi. Düşmânlar arasında yalnız dolaşır, yalnız
yatar, hiç korkmazdı.
68 — Enes bin Mâlikde “radıyallahü teâlâ anh”, Resûlullahın
“sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” bir mendili vardı. Bununla mübârek
yüzünü silmişdi. Enes, bununla yüzünü siler, kirlendiği zemân,
ateşe bırakırdı. Kirler yanıp, mendil yanmaz, tertemiz olurdu.
69 — Bir kuyunun suyunu kova içinden içip kalanını kuyuya
dökdüler. Kuyudan her zemân misk kokusu çıkardı.
70 — Utbe bin Firkadin “radıyallahü anh” bedeninde kurdeşen
[Urtiker] denilen hastalık çıkdı. Resûl aleyhisselâm, onu soyup ve
kendi mübârek ellerine tükürüp, elleriyle gövdesini sıvadı. Hasta
şifâ buldu. Bedeni, misk gibi kokardı. Bu hâl uzun zemân devâm
etdi.
71 — Selmân-ı Fârisî “radıyallahü teâlâ anh”, hak din aramak
için, Îrândan çıkıp çeşidli memleketleri dolaşmağa başladı. Benî
Kelb kabîlesinden bir kervân ile Arabistâna gelirken Vâdi’-ul kurâ
denilen mevkide hâinlik edip bir yehûdîye köle diye satdılar. Bu
da, akrabâsı, Medîneli bir yehûdîye köle olarak satdı. Hicretde
Resûlullahın “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” Medîneye teşrîflerini
işitince, çok sevindi. Çünki, kendisi nasrânî âlimi idi. En son
– 344 –