Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

hayâtın nasıl olduğunu, Pâkistânlı müslimân kardeşlerim öğretdi.
Bu Pâkistânlı kardeşlerim, Japonyayı ziyârete geldikleri zemân,
benimle tanışdılar. Bana müslimânlığı anlatdılar ve beni müslimân
yapdılar. Kendilerine minnet borcum çokdur.
Japonyada ehâlînin çoğu budistdir. Fekat, hakîkatde budistlikle
hiç ilgileri kalmamışdır. Artık budist âyinlerine katılmamakdadırlar.
Dînî bilgilerin hemen hemen temâmını unutmuşlardır. Bunun
sebebi, budistliğin çok muğlak, çok karmaşık bir felsefe olması
ve bu dîni seçenlere dünyâda hiç bir fâide vermemesidir. Hayâtda
her gün mücâdele etmek zorunda olan veyâ başına gelen muhtelif
hâdiselere nasıl karşı koyacağını, nasıl hareket etmek îcâb etdiğini
bilmiyen vasat düşünceli bir insana, budizmin hiç yardımı
olmaz. Böyle bir insan, bu dîni anlıyamaz ve bu dinden hiç fâidelenemez.
Hâlbuki islâm dîni, böyle değildir. İslâmiyyet, herkesin
anlıyabileceği, sâde, insânî ve ilâhî bir dindir. Bu din, insan hayâtının
bütün safhalarına nüfûz eder ve müslimânlara her bir hâdise
karşısında, nasıl hareket etmek lâzım geldiğini öğretir. İslâmiyyetde
esâs, temizlikdir. İslâmiyyet, rûhu temiz olan insanların en mükemmel
rehberidir. İslâmiyyet, o kadar mantıkîdir ki, en câhil bir
insan bile, onun ne dediğini anlar. İslâmiyyetde, diğer dinlerde olduğu
gibi, imtiyâzlı bir râhibler sınıfı ve râhib inhisârı (monopolu)
yokdur.
Benim kanâ’atimce, Japonyada islâmiyyetin yayılması çok kolay
olacakdır. Belki başlangıçda, ba’zı müşkilât meydâna çıkacakdır.
Fekat, bu mâni’ler izâle edilebilir ve Japonlar müslimân olmağa
başlarlar. Bu işi yapmak için, her şeyden önce Japonlara hakîkî
müslimânlığı tanıtmak lâzımdır. Japonlar, gün geçdikçe maddîleşiyorlar.
Fekat, bundan memnûn değildirler ve rûhlarındaki boşluğu
his etmekdedirler. Onlara islâm dîninin yalnız rûhânî bilgiler
verdiğini değil, aynı zemânda, insanlara dünyâda yapacakları bütün
işler, sürecekleri hayât için de tâm ve mükemmel bir rehber olduğunu
öğretmek îcâb eder.
İkinci iş olarak, Japonyaya bu neşriyyâtı yapabilecek kudretde,
çok bilgili hakîkî müslimânların gelmesi lâzımdır. Ne yazık ki,
Japonyaya muhtelif müslimân memleketlerinden gelen talebeler,
bu mühîm vazîfeyi yapabilecek kudretde değildir. Bunlarla temâs
etdiğim zemân, onların kendi dinleri hakkında bilgi sâhibi olmadıklarını,
hattâ kendi dinlerine tâbi’ olmadıklarını, büyük bir teessür
ile gördüm. Bunlar bize rehber olamazlar. Bunlar garb dünyâsına
hayrân olan, Avrupa terbiyesi almış, batılıların kolejlerinde,
papaz mekteblerinde okumuş kimselerdi. İslâmiyyet hakkında
– 237 –