Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

maz (Redd-ül muhtâr: 5-263).]
(Nemîme) yapmamalı, ya’nî müslimânlar arasında söz taşımamalıdır.
Bu iki günâhı işliyenlere çeşidli azâblar yapılacağı bildirilmişdir.
Yalan söylemek ve iftirâ etmek de harâmdır, sakınmak lâzımdır.
Bu iki fenâlık her dinde de harâm idi. Cezâları çok ağırdır.
Müslimânların ayblarını örtmek, gizli günâhlarını yaymamak ve
kusûrlarını afv etmek çok sevâbdır. Küçüklere, emr altında bulunanlara
[zevceye, çocuklara, talebeye, askere, işçiye] fakîrlere
merhamet etmelidir. Kusûrlarını yüzlerine vurmamalıdır. Olur olmaz
sebeblerle o zevallıları incitmemeli, dövmemeli ve sövmemelidir.
Hiç kimsenin dînine, malına, canına, şerefine, nâmûsuna saldırmamalı,
herkese ve hükûmete olan borcları ödemelidir. Rüşvet
almak, vermek harâmdır. Yalnız, zâlimin zulmünden kurtulmak
için ve ikrâh, tehdîd edilince vermek, rüşvet olmaz. Fekat bunu da
almak harâm olur. Herkes, kendi kusûrlarını görmeli, Allahü teâlâya
karşı yapdığı kabâhatleri düşünmelidir. Allahü teâlânın,
kendisine cezâ vermekde acele etmediğini, rızkını kesmediğini bilmelidir.
Ananın, babanın, hükûmetin, dîne uygun emrlerine itâ’at
etmeli, dîne uygun olmayanlara isyân etmemeli, karşı gelmemeli,
fitneye sebeb olmamalıdır. Hakîkî müslimân böyle olur. [(Mektûbât-ı
Ma’sûmiyye) ikinci cild, 123. mektûba bakınız!]
İ’tikâdı düzeltdikden ve fıkhın emrlerini yapdıkdan sonra, bütün
zemânları, Allahü teâlânın zikri ile geçirmelidir. Kalbi temizlemek
için, zikre büyüklerin bildirdiği gibi, devâm etmelidir. Zikre,
ya’nî kalbin, Allahü teâlâyı hâtırlamasına, anmasına mâni’ olan
herşeyi, kendine düşmân bilmelidir. İslâmiyyete ne kadar çok yapışılırsa,
Onu anmanın lezzeti artar. İslâmiyyete uymakda, gevşeklik,
tenbellik artdıkca, o lezzet de azalır ve kalmaz olur ve kalb kararıp,
temizliği azalır. Zikrin çeşidleri çokdur. En fâidelisi, (Allahü
ekber, Allahü ekber. Lâ ilâhe illallahü Vallahü ekber. Allahü ekber
ve lillahil hamd)dır. Buna (Tekbîr-i teşrîk) de denir. Kalbi temizlemek
için, bunu çok okumalıdır.
Müslimân kadınların ve erkeklerin, avret mahalli açık olarak
sokağa çıkmaları, top oynamaları, denizde yüzmeleri harâmdır.
Başkalarının, avret mahallerine bakmak da harâmdır. Avret mahalli
açık olanların bulunduğu yere, fısk meclisi denir. Oğlanların
ve kızların bir arada bulundukları yerler fısk meclisidir. Böyle yerlere
gitmek de harâmdır. [İslâm ahlâkı S.311 ve 330] Harâm işlerken,
nemâz vaktleri de geçerse, ayrıca günâh ve küfr olur. Her nevi’
çalgıyı çalmak ve Kur’ân-ı kerîmi ve mevlidi ve ezânı tegannî
ile okumak harâmdır. Bunları, çalgı âletleri ile, meselâ kaval ile,
ho-parlör ile okumak da harâmdır. Tegannî, harekeleri uzatmak,
– 475 –