Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

lar bulunmazdı. Hâlbuki, (Ben insanım. Herkes gibi, ben de kızarım)
buyururdu. Ara sıra kızdığı görülürdü. Kızması, hep Allahü
teâlâ için olurdu. Allahü teâlâ, Kur’ân-ı kerîmde, Âl-i İmrân sûresinin
yüzotuzdördüncü âyetinde, (Gadablarını yenen) kimseleri
medh etmekdedir. Gadab etmiyenleri medh etmemekdedir. Bozuk
düşünen kimsenin, insan, şehvetini yok etmelidir demesi, pek
yanlışdır. Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” dokuz hanımla
“radıyallahü teâlâ anhünne” evlenmiş olması, bu sözünün yanlış
olduğunu açıkca göstermekdedir. Bir kimsenin şehveti giderse,
ilâc yaparak şehvete kavuşması lâzımdır. Gadab da böyledir. İnsan,
zevcesini ve çocuklarını gadab sıfatı ile korur. İslâm düşmanlarına
karşı, bu sıfat yardımı ile cihâd eder. Çoluk çocuk sâhibi
olup, öldükden sonra şân ve şeref ile anılmak, şehvet sâyesinde olmakdadır.
Bunlar, islâmiyyetin medh etdiği, beğendiği, övdüğü
şeylerdir.
İslâmiyyet, şehvetin ve gadabın yok edilmesini değil, her ikisine
hâkim olup, dîne uygun kullanılmalarını emr etmekdedir. Suvârînin
atını ve avcının köpeğini yok etmeleri değil, bunları terbiye
ederek, kendilerinden fâidelenmeleri lâzım olduğu gibidir. Ya’nî,
şehvet ve gadab, avcının köpeği ve süvârînin atı gibidirler. Bu ikisi
olmadıkça, âhiret ni’metleri avlanamaz. Fekat, bunlardan fâidelenebilmek
için, terbiye ederek, dîne uygun kullanılmaları lâzımdır.
Terbiye edilmezler, azgın olup, dînin sınırlarını aşarlarsa, insanı
felâkete sürüklerler. Riyâzet yapmak, bu iki sıfatı yok etmek
için değil, terbiye edip dîne uymalarını sağlamak içindir. Bunu sağlamak
da, herkes için mümkindir. Medeniyyet, atom gücü kullanmak
ve jet gibi şeyler yapmak değildir. Medeniyyet, bunları insanlara
hizmet için kullanmakdır. Bu da, islâmiyyete uymakla ele geçer.
Bozuk düşünenlerin dördüncü kısmına gelince, bunlar kendilerini
aldatmakdadırlar. (Herşey ezelde takdîr edilmişdir. Çocuk
dünyâya gelmeden önce, (Sa’îd) veyâ (Şakî) olduğu bellidir. Bu,
sonradan değişmez. Bunun için, ibâdet yapmanın fâidesi yokdur)
derler. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, kazâ ve kaderin
değişmiyeceğini, herşeyin ezelde takdîr edilmiş olduğunu anlatınca,
Eshâb-ı kirâm da, böyle söylemişlerdi. (Ezeldeki takdîre güvenelim.
İbâdet yapmıyalım) demişlerdi. Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem”, bunlara karşı, (İbâdet yapınız! Herkese ezelde
takdîr edilmiş olan şeyi yapmak kolay olur) buyurdu. Ya’nî, Allahü
teâlânın ezelde sa’îd olarak bildiği kimse, dünyâda sa’îdlerin işlerini
yapar. Bundan anlaşılıyor ki, ezelde sa’îd denilenlerin ibâ-
– 69 –