Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

dan biri, birgün, Kur’ân-ı kerîmi merak etdiğini ve onu okumağa
başladığını söylemişdi. O zemâna kadar, Kur’ân-ı kerîm hakkında
hiçbir şey bilmiyordum. Arkadaşımın Kur’ân-ı kerîm okumağa
başladığını öğrenince, onun yanında küçük düşmemek için ben de
Kur’ân-ı kerîmi tedkîk etmeğe karâr verdim ve İsveççe bir
Kur’ân-ı kerîm tercemesini bulmak için şehrimizin kütübhânesine
mürâce’at etdim. Oradan, böyle bir terceme buldum ve okumağa
başladım. Kütübhâneden aldığım bir kitâbı ancak onbeş gün yanımda
tutabiliyordum. Fekat, Kur’ân-ı kerîm, benim üzerimde o
kadar büyük bir te’sîr yapdı ki, onbeş gün kâfî gelmedi. Kitâbı geri
verdikden birkaç gün sonra, tekrar kütübhâneye gidiyor ve onu
tekrar alıyordum. Böylece, her 15 günde bir geri vererek ve birkaç
gün sonra tekrar alarak, bu Kur’ân-ı kerîm tercemesini def’alarca
okudum. Kur’ân-ı kerîmi okudukça, ona hayrân oluyor ve müslimânlığın
hakîkî din olduğuna inanmağa başlıyordum. 1950 senesi
Kasım ayında, artık müslimân olmağa karâr vermişdim. Fekat islâmiyyetin
hakîkî ma’nâsına vâkıf olmak ve onun derinliğine nüfûz
etmek için biraz dahâ beklemek ve bu dîni biraz dahâ tedkîk etmek
istiyordum. Bunun için, Stockholmda umûmî kütübhâneye giderek,
islâm dîni hakkında yazılmış eserleri araşdırdım. Bu eserler
arasında, Muhammed Alînin Kur’ân-ı kerîm tercemesini buldum.
Muhammed Alînin, Kadıyânî ve Ahmedî denilen bir sapık teşkîlâtın
mensûblarından olduğunu sonradan öğrendiğim hâlde, bu kifâyetsiz
kimsenin yapmış olduğu tercemeden bile, çok fâidelendim.
Artık müslimân olmak için hiç bir şübhem kalmamışdı. Müslimânlarla
görüşmem işte o zemân başladı. 1952 senesinden i’tibâren onlarla
birlikde ibâdetlere iştirâk etdim. Büyük bir tâli’ eseri olarak,
Stockholmda müslimânlar tarafından te’sîs edilmiş bir cem’iyyet
buldum. Onlarla tanışdım. Onlardan da, birçok şeyler öğrendim.
1372 hicrî senesinin Ramezân bayramında İngiltereye gitdim ve
bayramın birinci günü (Woking) câmi’inde resmen müslimân oldum.
Müslimânlıkda beni kendisine en çok cezb eden şey, müslimânlığın
son derece mantıkî bir din olmasıdır. İslâmiyyetde, akl-ı
selîmin kabûl etmediği hiçbir şey yokdur. İslâmiyyet, Allahü teâlânın
bir olduğuna inanmağı emr eder. Allahü teâlâ gafûr ve rahîm
(afv edici ve çok merhametli)dir. İnsanlara râhat ve huzûr
içinde yaşıyabilmeleri için, her an sayısız lutf ve ihsânlarda bulunur.
İslâm dîninde en çok sevdiğim şeylerden biri de, islâm dîninin
– 229 –