Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

ları, bu felâkete seyirci kalıp, susarlarsa, bunların günâhları kat kat
ziyâde olur. Halâli, harâmı öğrenmiyen, öğrendikden sonra da
ehemmiyyet vermiyen kâfir olur. Bunun kiliseye giden, puta, heykellere
tapınan kâfirlerden farkı yokdur. İnsanın en büyük düşmanı
kendi nefsidir. Hep insana zararlı şeyleri yapmak ister. Nefsin
arzûlarına şehvet denir. Nefsin şehvetlerini yapmak, ona çok tatlı
gelir. Bunları lüzûmu kadar yapmak, günâh değildir. Fazlasını yapmak,
zararlı olur ve günâh olur. İslâm düşmanları, müslimân çocuklarının
din bilgisi öğrenmelerine mâni’ olmak için, çocukların
top oynamalarına spor, beden terbiyesi gibi ismler takdılar. Avret
mahallerini göstermek ve seyr etmek nefse tatlı geldiği için, top
oyunu çocuklar arasında çabuk yayılıyor. Müslimân ana baba, evlâdlarını
genç iken hemen evlendirmeli, kız ve oğlan karışık olan
gezintilere ve avret mahalli açık olarak top oynamağa ve bunları
seyr etmeğe göndermemeli, dînini, îmânını öğrenmesi için, sâlih
bir hoca efendiye göndermelidir. [Hıristiyanların birbirlerine ve
yehûdîlere ve müslimânlara yapdıkları zulmleri ve tüyler ürpertici
işkenceleri ve Kur’ân-ı kerîme karşı alçakca yapdıkları yalan ve iftirâları
öğrenmek için, (Cevâb Veremedi) kitâbımızı, bilhâssa
94.cü ve sonraki sahîfelerini okuyunuz!]
Hak teâlâ, ilmi çok yerde övdü, Kur’ânda,
Resûlün, ilmi emr eden sözleri, meydânda.
İslâmın en büyük düşmanıdır, bil, cehâlet,
çünki, cehl mikrobunun hastalığı: Felâket!
Cehâlet olan yerden, din gider dedi, Nebî.
Dîni seven, o hâlde ilmi, fenni sevmeli!
Cennet, kılınc gölgesinde, demedi mi hadîs,
atom gücü, jet uçuşuna bu emr, pek vecîz!
İslâmın zilletine cehldir, bütün illet!
ey derd-i cehâlet, sana düşmekle, bu millet!
Bir hâle getirdin ki, ne din kaldı, ne nâmûs,
ey sîne-i islâma çöken, kapkara kâbus.
Ey biricik düşman, seni öldürmeli evvel,
sensin, bize kâfirleri, üstün çıkaran el!
Ey millet, uyan, cehline kurban gidiyorsun!
İslâm gerilikdir, diye bir damga yiyorsun!
Allahdan utan, bâri bırak, dîni elinden,
gir, leş gibi, topraklara kendin, gireceksen!
Lâkin bu sözüm de, te’sîr etmez ki câhile,
Allahdan utanmak da, olur elbet, ilm ile.
– 477 –