Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

meydâna çıkardıklarını söylemekdedirler.
Allahü teâlânın insanlara büyük bir lutf olarak gönderdiği son
peygamberi Muhammed aleyhisselâm, vefâtına kadar, onlara tutacakları
doğru yolu göstermişdi. Son günlerinde şöyle bir hâdise cereyân
etdi:
Muhammed aleyhisselâm vefâtından birkaç gün evvel, başını
sevgili zevcesi Âişenin “radıyallahü teâlâ anhâ” dizlerine dayamış,
dalgın bir hâlde istirâhat ediyordu. Medînede bütün halk Resûlullahın
hastalığına üzülmüş ve onun gün geçdikce kuvvetden düşdüğünü
görünce, büyük bir ümmîdsizliğe kapılmışdı. Erkekler, kadınlar,
çocuklar, hüngür hüngür ağlıyorlardı. Ağlayanlar arasında
beyâz saçlı, solgun benizli, yaşlı muhâribler de vardı. Peygamberimiz
Muhammed Mustafâ el-emîn “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem”,
onların kumandanı, rehberi, lideri, dostu, çobanı, sırdaşı, fekat
her şeyden evvel, teblîg etdiği islâmiyyet sâyesinde onları karanlıkdan
hakîkat nûruna kavuşduran büyük Peygamberi idi. İslâmiyyet
ile birlikde onlara huzûr ve emniyyet getiren bu mubârek
Peygamber “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” artık onlara vedâ’
etmekde idi. “Peygamberimiz ölüyor” diye düşündükçe kalbleri
bir demir kıskaçla sıkılıyor, gözlerinden yaşlar dökülüyor, büyük
bir ümmîdsizliğe kapılıyorlardı.
Nihâyet her şeyi göze alarak, bu ümmîdsizlik içinde Onun huzûruna
çıkdılar. Gözlerinden yaşlar akıtarak: (Yâ Resûlallah “sallallahü
aleyhi ve sellem”! Sen çok hastasın. Olabilir ki, Allahü teâlâ
seni huzûruna çağıracakdır ve bizden ayrılacaksın. O zemân,
biz sensiz ne yaparız?) diye sordular.
Peygamberimiz Muhammed aleyhisselâm, (Elinizde mürâceat
için Kur’ân-ı kerîm vardır) buyurdu. (Yâ Resûlallah “sallallahü
aleyhi ve sellem”, Kur’ân-ı kerîmin birçok işlerde bize rehber olacağı
muhakkakdır. Fekat eğer aradığımızı orada bulamazsak ve
sen de bizden ayrılmış isen, kim bizim rehberimiz olacak?) dediler.
Bunun üzerine Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem”
onlara, (Size söylediklerim gibi hareket ediniz!) buyurdu. (Yâ Resûlallah
“sallallahü aleyhi ve sellem”! Sen bizden ayrıldıkdan sonra,
büsbütün yeni ba’zı mes’eleler meydâna çıkar ve senin hadîslerin
içinde bunlar hakkında bir şey bulamazsak ne yaparız?) diye
sordular.
Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem”, mübârek başını
yavaş yavaş yasdıkdan kaldırdı ve onlara şu sözleri söyledi: (Allahü
teâlâ, her kuluna şahsî bir rehber vermişdir. Bu rehber, akl-ı
selîmi ve vicdânın bulunduğu kalbidir. Eğer bu rehberi iyi ve doğ-
– 201 –