Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

kollarını sararak oturduğu da görülmüşdür. Yemekde, giymekde
ve herşeyde hizmetçilerini kendinden ayırmazdı. Onların işlerine
yardım ederdi. Kimseyi dövdüğü, sövdüğü hiç görülmedi. Her zemân
hizmetinde bulunan Enes bin Mâlik diyor ki, Resûlullaha on
sene hizmet etdim. Onun bana yapdığı hizmet, benim Ona yapdığımdan
çok idi. Bana incindiğini, sert söylediğini hiç görmedim.
7 — Söküklerini, yırtıklarını kendi de yamar, koyunlarını kendi
de sağar, hayvanlarına kendi de yem verirdi. Çarşıdan satın aldığını
eve kendisi götürürdü. Yolculukda hayvanlarına yem verir,
ba’zan tımar da ederdi. Bunları ba’zan yalnız yapar, ba’zan da hizmetçilerine
yardım ederdi.
8 — Ba’zı kimselerin hizmetçileri gelip kendisini çağırdıklarında,
Medînenin âdetine uyarak, onlarla elele verip yürürdü.
9 — Hastaları ziyâret eder, cenâzelerde bulunurdu. Gönül almak
için, kâfirlerin ve münâfıkların hastalarını da ziyâret ederdi.
10 — Sabâh nemâzlarını kıldırdıkdan sonra, cemâ’ate karşı
oturup, (Hasta olan kardeşimiz var mı? Ziyâretine gidelim!) buyururdu.
Hasta yoksa, (Cenâzesi olan var mı? Yardıma gidelim!)
derdi. Cenâze olursa, yıkanmasında, kefenlenmesinde yardım
eder, nemâzını kıldırır, kabrine kadar giderdi. Cenâze yoksa,
(Rü’yâ gören varsa anlatsın! Dinleyelim, tâbir edelim!) buyururdu.
11 — Eshâbından birini üç gün görmese, onu sorardı. Yolculuğa
gitmiş ise, hayr düâ eder, şehrde ise, ziyâretine giderdi.
12 — Yolda karşılaşdığı müslimâna önce kendi selâm verirdi.
13 — Deveye, ata, katıra ve eşeğe biner, ba’zan başkasını da arkasına
oturturdu.
14 — Misâfirlerine, Eshâbına hizmet eder, (Bir kavmin efendisi,
en üstünü, onlara hizmet edendir) buyururdu.
15 — Kahkaha ile güldüğü hiç görülmedi. Sessizce tebessüm
ederdi. Ba’zan gülerken mübârek ön dişleri görünürdü.
16 — Hep düşünceli, üzüntülü görünür, az söylerdi. Konuşmağa
tebessüm ederek başlardı.
17 — Lüzûmsuz ve fâidesiz birşey söylemezdi. Lâzım olunca,
kısa, fâideli ve ma’nâsı açık olarak söylerdi. İyi anlaşılması için
ba’zan üç kerre tekrâr ederdi.
18 — Yabancı ile ve tanıdıklarla ve çocuklarla ve ihtiyâr kadın-
– 361 –