Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

makla uğraşmıyor görüp, sebebini sorar. Şeytân cevâb olarak,
(Zemânın din adamı geçinen, kötü âlimleri, insanları yoldan çıkarmakda,
bana o kadar yardım ediyor ki, bu mühim işi yapmama
lüzûm kalmıyor) demişdir. Doğrusu, zemânımızda islâmiyyetin
emrlerini yapmakdaki gevşeklikler ve insanların dinden yüz çevirmesi,
hep din adamı perdesi altında söylenen sözlerden, yazılardan
ve bu adamların bozuk niyyetlerinden dolayıdır. [Hakîkî din
adamlarında üç sıfat bulunur: Akl sâhibi, ilm sâhibi, din sâhibi. Bu
üç sıfatı da birlikde taşıyan din adamına (Din âlimi) denir. Bir sıfatı
noksân olursa, onun sözüne güvenilmez. İlm sâhibi olmak için,
akl ve nakl ilmlerinde mütehassıs olmak lâzımdır.]
Dünyâya gönül kapdırmıyan, mal, mevkı’, şöhret kazanmak,
başa geçmek sevdâsında olmıyan din âlimleri, âhiret adamlarıdır.
Peygamberlerin “aleyhimüsselâm” vârisleri, vekîlleridir. Mahlûkların
en iyisi bunlardır. Kıyâmet günü, bunların mürekkebi, Allahü
teâlâ için cânını veren şehîdlerin kanı ile dartılacak ve mürekkeb,
dahâ ağır gelecekdir. (Âlimlerin uykusu ibâdetdir) hadîs-i şerîfinde
medh edilenler, bunlardır. Âhiretdeki sonsuz ni’metlerin
güzelliğini anlıyan, dünyânın çirkinliğini ve kötülüğünü gören,
âhiretin ebedî, dünyânın ise fânî, geçip tükenici olduğunu bilen
onlardır. Bunun için kalıcı olmayan, çabuk değişen ve biten şeylere
bakmayıp, bâkî olana, hiç bozulmıyan ve bitmiyen güzelliklere
sarılmışlardır. Âhiretin büyüklüğünü anlıyabilmek, Allahü teâlânın
sonsuz büyüklüğünü görebilmekle olur. Âhiretin büyüklüğünü
anlıyan da, dünyâya hiç kıymet vermez. Çünki, dünyâ ile âhiret
birbirinin zıddıdır. Birini sevindirirsen öteki incinir. Dünyâya
kıymet veren, âhireti gücendirir. Dünyâyı beğenmiyen de, âhirete
kıymet vermiş olur. Her ikisine birden kıymet vermek veyâ her
ikisini aşağılamak olamaz. İki zıd şey bir araya getirilemez. [Ateş
ile su bir arada bulundurulamaz.]
Tesavvuf büyüklerinden ba’zısı, kendilerini ve dünyâyı temâmen
unutdukdan sonra, birçok sebebler, fâideler için, dünyâ adamı
şeklinde görünürler. Dünyâyı seviyor, istiyorlar sanılır. Hâlbuki,
içlerinde hiç dünyâ sevgisi, arzûsu yokdur. Sûre-i Nûrun otuzyedinci
âyetinde meâlen bildirdiği gibi, (Bunların ticâretleri, alışverişleri,
Allahü teâlâyı hâtırlamalarına hiç mâni’ olmaz). Dünyâya
bağlı görünürler. Hâlbuki, hiç bağlılıkları yokdur. Hâce Behâüddîn-i
Nakşibend Buhârî “kuddise sirruh” [1] buyuruyor ki,
(Mekke-i mükerremede Minâ pazarında, genç bir tâcir, aşağı yu-
[1] Behâüddîn-i Buhârî, 791 [m. 1389] de vefât etdi.
– 126 –