Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

ırakılmış bulundu.
29 — Bir yemeği beğenmediği işitilmedi. Beğendiğini yir, beğenmediğini
yimez ve birşey söylemezdi.
30 — Günde bir kerre yirdi. Ba’zan sabâh, ba’zan akşam yirdi.
Eve gelince (yiyecek var mı?) der, yok denirse, oruc tutardı.
Yemeği sofra bezi, tepsi, masa gibi birşey üstünde yimeyip, yere
kor, diz çöker, bir şeye dayanmadan yirdi. Yemeğe besmele
okuyarak başlardı. Sağ eli ile yirdi.
31 — Dokuz zevcesine ve birkaç hizmetçisine ba’zan bir senelik
arpa ve hurma ayırır, bundan fakîrlere de sadaka verirdi.
32 — Yemekler arasında koyun etini, et suyunu, kabağı, tatlıları,
balı, hurmayı, sütü, kaymağı, karpuzu, kavunu, üzümü, hıyarı ve
serin suyu severdi.
33 — Suyu yavaş yavaş, besmele ile başlıyarak üç yudumda
içer, sonunda (Elhamdülillah) der ve düâ ederdi.
34 — Diğer Peygamberler gibi, zekât malı ve sadaka almazdı.
Hediyyeyi kabûl ederdi. Ekseriyâ karşılığını ziyâdesi ile verirdi.
35 — Giymesi câiz olanlardan her bulduğunu giyerdi. Kalın kumaşdan
ihram şeklinde dikilmemiş şeylerle örtünür, peştemal sarınır,
gömlek ve cübbe de giyerdi. Bunlar pamukdan, yünden veyâ
kıldan dokunmuşdu. Ekseriyâ beyâz, ba’zan yeşil giyerdi. Dikilmiş
elbise giydiği de olurdu. Cum’a ve bayramlarda ve yabancı elçiler
geldikde ve cenk zemânlarında kıymetli gömlekler, cübbeler giyerdi.
Elbiselerinin renkleri ekseriyâ beyâz olurdu. Yeşil, kırmızı ve
siyâh olduğu da olurdu. Kollarını bileklerine kadar, mübârek
ayaklarını baldırın yarısına kadar örterdi.
İmâm-ı Tirmüzînin “rahime-hullahü teâlâ” (Şemâil-i şerîfe) kitâbında
diyor ki, (Resûlullah, Kamîs, ya’nî gömlek giymeği severdi.
Gömleğinin kolları, bileklerine kadar uzundu. Gömleğinin kollarında
ve yakasında düğme yokdu. Ayakkabısı deriden olup, bir
tasması ve iki kıbâlı vardı. Kıbâl, bir ucu tasmaya, diğer ucu, ön uca
dikilmiş kayışdır. İki parmak arasından geçmekdedir. Elbise ve
ayakkabı giymekde âdete uyulur. Âdetden ayrılmak, şöhrete sebeb
olur. Şöhretden kaçınmak lâzımdır. Mekkeye girdiği zemânda,
mübârek başında siyâh sarık sarılı idi).
36 — Ekseriyâ beyâz, ba’zan siyâh tülbenti başına sarık olarak
sarıp, ucunu bir karış kadar iki omuzu arasına sarkıtırdı. Sarığı
çok büyük ve pek küçük olmayıp, üçbuçuk metre kadar uzundu.
– 364 –