Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

Bunları düşündükçe, kalbimdeki şübheler çoğalıyor, o zemân, bugün
mer’î olan Kitâb-ı mukaddesi tekrâr elime alıyor, karışdırmağa
başlıyor ve her def’asında içinde birçok eksikler ve anlaşılmaz
husûslar bulunduğunu görüyordum. Sonunda, bende şu kanâ’at
hâsıl oldu ki, bu kitâb Îsâ aleyhisselâmın yaydığı hakîkî dînin kitâbı
değildir. İnsanlar, İncîle birçok yanlış kâ’ideler koymuşlar ve
Allahü teâlânın doğru kitâbını bozmuşlardır.
Ben bu kanâ’ate vardıkdan sonra, artık misyonerle berâber gitdiğimiz
memleketlerde rastladığımız insanlara, elimizdeki İncîli
okuyacak yerde, başka telkînlerde bulunuyordum. Onlara Tanrı,
Tanrının oğlu ve Rûh-ul-kuds gibi üçlü tanrıdan bahs etmek yerine,
insanlarda, beden öldüğü zemân ölmez bir rûh bulunduğundan,
insanları bir büyük hâlıkın yaratdığından, bu büyük hâlıkın
insanları günâhları sebebi ile hem bu dünyâda hem de âhiretde cezâlandıracağından,
ancak çok merhametli olan bu büyük hâlıkın,
eğer insanlar yapdıklarına pişmân olursa, onların günâhlarını afv
edeceğinden bahs ediyordum.
Gün geçdikçe, artık temâmen tek Allaha inanmağa başlamışdım.
Hakîkate tâm varmak için, dahâ derinlere inmek istiyordum.
İşte bu zemân, islâm dînini tedkîk etmeğe başladım. Bu din, beni
o kadar cezb etdi ki, bütün günümü ona vakf etdim. Bulunduğum
mahal, Hindistânda şehrlerden uzak, kimsenin ismini bile duymadığı
Ichra adında bir köydü. Bu köyde yaşayanlar, pek fakîr, pek
sefîl tabakadan insanlardı. Onlara, sırf Allahü teâlânın rızâsı için
tek ve merhametli bir hâlıkın var olduğunu anlatmağa, dünyâda
ta’kîb etmeleri gereken doğru yolu öğretmeğe çalışıyordum. Onların
birbiri ile kardeş olduklarını, temizliğe çok ehemmiyyet vermek
lâzım olduğunu da öğretmeğe uğraşıyordum. Ne garîb ki, bütün
bu öğretmeğe çalışdığım husûslar, hıristiyanlıkda değil, ancak
müslimânlıkda vardı ve ben bir hıristiyan misyoner gibi değil, tâm
bir müslimân din adamı gibi telkînlerde bulunuyordum.
Bu ıssız, tenhâ yerde ve bu câhil halk arasında nasıl uğraşdığımı,
ne kadar fedâkârlık yapdığımı, ne gibi müşkilât ile karşılaşdığımı
size uzun uzadıya ifâde edecek değilim. Bütün düşüncem, bu
zevallı insanları rûhen ve bedenen temizliğe kavuşdurmak, onlara
büyük bir hâlıkın varlığını öğretmekden ibâretdi.
Yalnız kaldığım zemân, Muhammed aleyhisselâmın hayâtını
inceliyordum. Onun hakîkî hayâtı hakkında İngilizce pek az kitâb
yazılmış ve Onu tenkid etmek, lekelemek ve bu büyük Peygamberi
yalancılıkla ithâm etmek için, hıristiyanlar tarafından ne yapılmak
lâzımsa yapılmışdı. Fekat, ben şimdi bu düşmanca yazılı
– 198 –