Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

Nemâzda, ezânda ve câmi’deki va’z ve hutbede radyo, hoparlör,
teyp kullanmak husûsunda (Se’âdet-i Ebediyye) ve (İslâm Ahlâkı)
kitâblarında geniş bilgi vardır. İbâdetde bid’at yapmak, ufak
değişiklik yapmak, çok büyük günâh olur. Cihâd yapmak, hükûmetin,
ordunun, düşmânlarla harb etmesi ibâdetdir. Fekat, harbde
her dürlü fen vâsıtasını kullanmak bid’at olmaz. Aksine, çok
sevâb olur. Çünki, harbde her çeşid fen vâsıtalarını kullanmak
emr olundu. İbâdetlerde, emr olunan şeyleri yapmağa yardımcı
olan yenilikleri yapmak lâzımdır. Yasak edilmiş şeyleri yapmağa
yardımcı olan yenilikleri, değişiklikleri yapmak bid’at olur. Meselâ,
ezân okumak için minâreye çıkmak lâzımdır. Çünki, yüksekde
okumak emr olundu. Fekat, ezânı hoparlör ile okumak
bid’atdir. Çünki, âlet ile okumak emr olunmadı. İnsanın okuması
emr olundu. Nemâz vaktlerini bildirmek ve başka ibâdetleri
yapmak için, çan çalmak, boru ötdürmek gibi, müzik âletleri kullanılması
da Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” tarafından
yasaklandı.]
40 — Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, sakalını bir tutamdan
fazla uzatmazdı. Fazlasını makasla kısaltırdı. [Bir tutam
sakal uzatmak sünnetdir. Sakal bırakması âdet olan yerde bulunanın
bırakması vâcib olur. Bir tutamdan fazlasını kesmek de sünnetdir.
Bir tutamdan kısa yapmak bid’atdir. Böyle kısa sakalı bir tutam
uzatmak vâcibdir. Sakalı kazımak mekrûhdur. Özrle kazımak
câiz olur.]
41 — Her gece mübârek gözlerine üç kerre sürme çekerdi.
42 — Evinde ayna, tarak, sürme kabı, misvak, makas, iğne, iplik
eksik olmazdı. Yolculukda bunları berâber götürürdü.
43 — Her işinde sağdan başlamayı, sağ eliyle yapmayı severdi.
Yalnız, sol eliyle tahâretlenirdi.
44 — Mümkin olduğu kadar, her işini tek sayıda yapardı.
45 — Yatsıdan sonra, gece yarısına kadar uyuyup, sonra sabâh
nemâzına kadar ibâdet yapardı. Sağ yanına yatar, sağ elini yanağı
altına kor, ba’zı sûreler okuyup uyurdu.
46 — Tefe’ül ederdi. Ya’nî, ilk gördüğü, birden bire gördüğü
şeyleri hayra yorardı. Hiçbir şeyi uğursuz saymazdı.
47 — Üzüntülü zemânlarında sakalını tutar, düşünürdü.
48 — Üzüldüğü zemân, hemen nemâza başlardı. Nemâzın lezzeti,
safâsı ile gammı giderdi.
– 366 –