Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

yanların yapdıkları gibi, zulmler yapmamış, bunları (din nâmına
yapıyoruz) demek küstahlığında bulunmamış, müslimân âlemini
hıristiyanlara karşı teşvîk etmemişdir. İslâmiyyetde hiçbir mahlûka
zulm yapmak câiz değildir. Bütün müslimân din adamları, zulme
mâni’ olmuşdur. İşte, size küçük bir misâl:
(Fezleke-i târîh-i Osmânî) sekizinci baskısında ve mekteb-i
sultânî müdîri Abdürrahmân Şeref beğin “rahime-hullahü teâlâ”
(Târîh-i devlet-i Osmâniyye)sinin 1325 [m. 1907] deki üçüncü baskısında
diyor ki, (Dâr-üs-se’âde ağası iken emekli olan Sünbül ağa
Mısra giderken, gemisi Rodos açıklarında, Malta korsanları tarafından
basılıp, ağa şehîd edildi. Venedik gemileri Moraya asker çıkarıp
çocuk ve kadın demeden, binlerce müslimânı öldürdü. Onsekizinci
pâdişâh sultan İbrâhîm, çok merhametli idi. Hıristiyanların
bu katli’âmını işitince pek üzüldü. 1056 [m. 1646] senesinde
bunlara karşılık olarak, Osmânlı idâresinde müste’min [müsâfir]
olarak bulunan hıristiyanlara kısâs yapılmasını [öldürülmelerini]
emr ve fermân eyledi. O zemânda Şeyh-ul-islâm olan Ebüs-Sa’îd
efendi “rahime-hullahü teâlâ”, yanına Bostancı başıyı alarak pâdişâhın
huzûruna çıkdı. Böyle bir karârın ve haksız yere insan öldürmenin
islâm dînine aykırı olduğunu bildirdi. Sultân İbrâhîm “rahime-hullahü
teâlâ”, bütün Osmânlı sultânları gibi, islâm dînine ve
Allahü teâlânın kitâbına çok bağlı olduğu için, bu nasîhati kabûl
ederek, karârından vazgeçdi).
Şemsüddîn Sâmî beğ [1] , (Kâmûs-ül a’lâm)da diyor ki, (Sultân
İbrâhîmin kaddi ve kâmeti mevzûn, yüzü, gözleri güzel idi. İyi ahlâkı
ve cömerdliği ile meşhûr idi.) İşte islâm dîni budur. Müslimân
din adamları, hıristiyanları ölümden kurtarırken, hıristiyan papalar,
patrikler, papazlar, dünyâyı müslimânları öldürmeğe da’vet
ediyorlardı. Bir de, küstahca karşımıza çıkarak, islâm dîninin vahşet
dîni olduğunu iddi’âya kalkışıyorlar! Îsâ aleyhisselâm, (sağ yanağınıza
tokat atan kimseye sol yanağınızı da çevirin) buyurdu demekdedirler.
[İngilizlerle yehûdîler, yalanlarla, iftirâlarla ve para, mevkı’
va’d ederek, müslimân evlâdlarını aldatıp, Osmânlı İslâm devletini
yıkdılar. Gençler arasına dinsizlik modasını yaydılar. Kadınların,
kızların açık gezmelerine, fuhşa, içkiye, ahlâksızlığa, dinsizliğe,
ilericilik dediler. İslâm âlimlerini, islâm bilgilerini yok etdiler.
İngiliz câsûsları, masonlar din adamı şekline girerek, islâmın gü-
[1] Şemsüddîn Sâmi, 1322 [m. 1904] de İstanbulda vefât etdi.
– 392 –