Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

ğe uğraşmış ve çok kerreler bunda muvaffak olmuşdur. [Bütün
ömrü boyunca, hiç kimseyi incitmemiş, kimseyi kırmamışdır. Kendisi
için kimseye kızmamışdır. Kendisinden bir şey istenip de, yok
dediği, hiç işitilmedi. Var ise verir, yok ise sükût ederdi. O, Allahü
teâlânın sevgilisi idi. Geçmiş ve gelecek bütün insanların seyyidi,
Efendisi idi.] 630 târîhinde tekrâr Mekkeye dönerek, bu şehri kolayca
feth etmiş ve çok kısa zemân içinde, yarı vahşî Arabları, dünyânın
en medenî insanları hâline getirmişdir.
İslâm dîni, her birinin hakkını tanımak şartı ile, bir erkeğin dörde
kadar kadınla evlenmesine izn vermekdedir. Muhammed “aleyhisselâm”,
8 Hazîran 632 târîhinde vefât etmişdir.) Kürschner ansiklopedisinden
terceme burada temâm oldu.
Ansiklopedinin bu yazısını okuduğumuz zemân, şu kanâ’ate
varıyoruz: Bunu hâzırlıyan târîhci, İslâm dîninin Allahü teâlânın
dîni olduğuna tâm inanmasa bile, bu dînin mükemmel bir din olduğunu
ve tek Allaha inanmağı emr etdiğini, vahşî Arabları medenî
yapdığını kabûl etmekde, hele Peygamberimizden, pek büyük
bir medh ve senâ ile bahs etmekdedir. İşte, ne mükemmel bir insan
olduğunu bütün dünyânın tasdîk etdiği Muhammed aleyhisselâma,
son derece dürüstlüğü ve sadâkati sebebi ile, en büyük düşmanları,
azgın kâfirler dahî (Muhammed-ül-emîn = Kendine güvenilir
Muhammed) derlerdi. Bu kudsî vazîfeyi, her dürlü müşkilâta
rağmen, devâm etdirdi. Bir müddet sonra Cebrâîl “aleyhisselâm”
Ona Alak sûresinin 14 âyetini dahâ getirdi. Muhammed “sallallahü
aleyhi ve sellem”, Mekkelilere, onların zulmlerine rağmen,
kendisine vahy olunan Kur’ân-ı kerîm sûrelerini okuyor, onları
hak dîne da’vet ediyordu. Mekkeliler, ona gülüyor, alay ediyorlardı.
Nemaz kıldığı ve görünmeyen bir ilâha ibâdet etdiği için, (Sen
delirmişsin!) diyorlardı. O zemân, Allahü teâlâ, Kalem sûresinin 1-
4. cü âyetlerini vahy etdi. Bu âyetlerde meâlen, (Nun, Kalem ve
onunla yazılanlara yemîn olsun ki, Ey Muhammed, Sen deli değilsin.
Doğrusu sana devâmlı ecr [sevâb] vardır. Şübhesiz Sen büyük
bir ahlâka sâhibsin) buyuruldu.
Kur’ân-ı kerîmin Allah kelâmı olmadığını ve Muhammed aleyhisselâm
tarafından hâzırlandığını iddi’â edenleri red eden âyet-i
kerîmeler nâzil oldu.
İsrâ sûresinin 88. âyetinde meâlen, (De ki, insanlar ve cinler
birbirlerine yardımcı olarak, [belâgat, güzel nazm ve kâmil ma’nâda]
bu Kur’ânın bir benzerini ortaya koymak için biraraya gelseler,
yemîn olsun ki, yine de benzerini ortaya koyamazlar) buyuruldu.
– 323 –