Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

den çok milletleri, Hittîleri ve Girgâşîleri ve Amorîleri ve Kenânlıları
ve Perizzîleri ve Hivîleri ve Yebûsîleri, senden dahâ kuvvetli
ve dahâ büyük yedi milleti kovacağı ve Allahın Rab onları senin
önünde ele vereceği ve sen onları vuracağın zemân, onları temâmen
yok edeceksin, onlarla sulh etmiyeceksin ve onlara acımıyacaksın)
demekdedir.
Hurûcun [Çıkış] 32. bâbının 27. ci âyetinde, (Mûsâ onlara dedi,
İsrâîlin Allahı Rab şöyle diyor: Herkes kılıcını beline kuşansın
ve ordugâhda kapıdan kapıya dolaşsın ve herkes kendi kardeşini
ve herkes kendi arkadaşını ve herkes kendi komşusunu öldürsün)
demekdedir.
Birinci Samuelin 27. ci bâbının 8. ci âyeti ve devâmında, Dâvüd
aleyhisselâmın askerleri ile Geşurîlere, Gizrîlere ve Amâlikîlere
hücûm etdiği, erkek kadın kimseyi sağ bırakmadığı yazılıdır.
İkinci Samuelin 8. ci bâbında Dâvüd aleyhisselâmın Sûriyelilerden
22.000 kişiyi, dahâ sonra 18.000 kişiyi öldürdüğü yazılıdır.
10. cu bâbının sonunda ise 700 araba cengci ile 40.000 atlıyı öldürdüğü
yazılıdır. 12. ci bâbının sonunda, Dâvüd aleyhisselâmın teslîm
aldığı şehrdeki esîrleri hizarlarla, demir tırmıklarla ve baltalarla
katl etdiği ve tuğla fırınında çalışdırdığı yazılıdır.
Ahd-i atîkde Yûşâ aleyhisselâmın, Mûsâ aleyhisselâmdan sonra
milyonlarca insanı katl etdirdiği yazılıdır.
Matta İncîlinin 10. cu bâbının 34. cü âyetinde Îsâ aleyhisselâmın,
(Yeryüzüne selâmet getirmeğe geldim zannetmeyin. Ben selâmet
değil, fekat kılınç getirmeğe geldim) dediği yazılıdır.
Luka İncîlinin 12. ci bâbının 51. âyetinde, Îsâ aleyhisselâmın,
(Dünyâya selâmet getirmeğe mi geldim zan ediyorsunuz? Size derim
ki, HAYIR. Fekat doğrusu ayrılık getirmeğe geldim) dediği
yazılıdır.
Yine Luka İncîlinin 22. bâbının 36. cı âyetinde, Îsâ aleyhisselâmın
havârîlerine, (Şimdi kesesi olan onu alsın ve torbası olan da
alsın ve olmıyan esvâbını satsın ve kılıç satın alsın) dediği yazılıdır.
(Kitâb-ı mukaddes)i okuyan insâflı bir kimse, onun vahşet ve
zulm sahneleri ile dolu olduğunu ve bütün bunların, Peygamberlere,
Allahü teâlânın sevgili kullarına atf edildiğini görür.
Hıristiyanlar, Allah kelâmı olduğuna inandıkları bu kitâbın,
emrlerine tâbi’ olarak, gerek birbirlerine, gerekse müslimân ve
– 381 –