Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

ve uşr aldığımız gibi, sizden de, senede bir kerre cizye vermenizi
istiyoruz. Size hizmet etmemizi ve sizden cizye almamızı Allahü
teâlâ emretmekdedir.) dedi. [Cizye mikdârı, fakîrlerden kırk, orta
hallilerden seksen, zenginlerden yüzaltmış gram gümüş veyâ bu
değerde mal yâhud tahıldır. Kadınlardan, çocuklardan, hastalardan,
yoksullardan, ihtiyârlardan ve din adamlarından cizye alınmaz.]
Humus rumları, cizyelerini seve seve getirip, Beyt-ül-mâl
emîni Habib bin Müslime teslîm etdiler. Herakliyüsün, bütün
memleketinden asker toplıyarak Antakyaya hücûma hâzırlandığı
haber alınınca, Humus şehrindeki askerlerin de, Yermükdeki
kuvvetlere katılmasına karar verildi. Ebû Ubeyde, şehrde
me’murlar bağırtıp, (Ey Hıristiyanlar! Size hizmet etmeğe, sizi korumağa,
söz vermişdim. Buna karşılık, sizden cizye almışdım. Şimdi
ise, halîfeden aldığım emr üzerine, Herakliyüs ile gazâ edecek
olan kardeşlerime yardıma gidiyorum. Size verdiğim sözde duramıyacağım.
Bunun için hepiniz Beyt-ül-mâla gelip, cizyelerinizi
geri alınız! İsmleriniz ve verdikleriniz defterimizde yazılıdır) dedi.
Suriye şehrlerinin çoğunda da böyle oldu. Hıristiyanlar, müslimânların
bu adâletini, bu şefkatini görünce, senelerden beri Rum
imperatorlarından çekdikleri zulmlerden ve işkencelerden kurtuldukları
için bayram yapdılar. Sevinçlerinden ağladılar. Çoğu seve
seve müslimân oldu. Kendi arzûları ile, rum ordularına karşı İslâm
askerine câsûsluk yapdılar. Ebû Ubeyde böylece, Herakliyüs ordularının
her hareketini günü gününe haber alırdı. Büyük Yermük
zaferinde bu rum câsûslarının büyük yardımı oldu. İslâm
devletlerinin meydâna gelmesi, yayılması, asla, saldırmakla, öldürmekle
olmadı. Bu devletleri ayakda tutan, yaşatan, büyük ve
başlıca kuvvet, îmân kuvveti idi ve İslâm dîninde, çok kuvvetli bulunan
adâlet, iyilik, doğruluk ve fedâkârlık kudreti idi.)
Batının bâtıl i’tikâdlarını, moda ve ahlâksızlıklarını taklîd etmek
medeniyyet değildir. Müslimân milletinin bünyesinde tahrîbât
yapmakdır. Bu tahrîbâtı da, ancak İslâma düşman olanlar yapar.
İslâm dîni, müslimânların tenbel, miskin oturmalarına asla
izn vermez. Müslimânların her dürlü fen kollarında çalışarak ilerlemelerini,
başka dinden olanların fende buldukları yenilikleri,
onlardan öğrenmelerini, bunları kendilerinin de yapmalarını emr
eder. Zirâat, ticâret, doktorluk, kimyâ ve harb sanâyiinde başkalarından
ileride olmalarını emr eder. Müslimânlar, başka milletlerdeki
fen vâsıtalarını araşdırır, öğrenir ve yapar. Fekat, onların
bozuk dinlerini, kötü, çirkin huylarını, âdetlerini almaz, taklîd etmez.
– 115 –