Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

yâda bir insanın müslimân olup olmadığı, zarûret olmadan, açık olarak
söylediği sözlerinden ve işlerinden anlaşılır. Bu insanın âhirete îmânlı
gidip gitmediği, son nefesinde belli olur. Büyük günâh işlemiş olan erkek
veyâ kadın bir müslimân, temiz kalb ile, tevbe ederse, günâhları,
muhakkak afv olur. Günâhsız tertemiz olur. (Tevbe)nin ne olduğu ve
tevbenin nasıl yapılacağı ilmihâl kitâblarında, meselâ türkçe ve arabî
(Îmân ve İslâm) ve (Se’âdet-i ebediyye) kitâbında uzun bildirilmişdir.]
– 2 –
ÎMÂN ve İSLÂM
Bu (İ’TİKÂDNÂME) kitâbında, Resûlullahın “sallallahü aleyhi
ve sellem” (Îmânı ve islâmı) bildiren bir hadîs-i şerîfi açıklanacakdır.
Bu hadîs-i şerîfin bereketi ile, müslimânların i’tikâdlarının
temâmlanacağını [kuvvetleneceğini], böylece, salâha ve se’âdete
kavuşacaklarını ve cürmü, günâhı çok olan bu Hâlidin de “kuddise
sirruh” kurtulmasına sebeb olacağını ümmîd ediyorum.
Hiçbirşeye muhtâc olmıyan ve keremi, ihsânı bol olan ve kullarına
çok acıyan Allahü teâlâya güzel i’tikâdım şöyledir ki, sermâyesi
az, kalbi kara olan bu fakîr Hâlidin yersiz sözlerini afv buyura ve kusûrlu
ibâdetlerini kabûl eyleye! Yalancı, aldatıcı şeytânın kötülüklerinden
[ve islâm düşmanlarının yalan yanlış sözlerine ve yazılarına
aldanmakdan] koruyarak, şâd eyleye! Merhametlilerin en merhametlisi
ve ihsân sâhiblerinin en cömerdi ancak Allahü teâlâdır.
İslâm âlimleri buyurdu ki, (Mükellef) olan, ya’nî âkıl ve bâliğ
olan, kadın, erkek her müslimânın, [Allahü teâlâyı tanıması, bilmesi,
ya’nî] Allahü teâlânın sıfât-ı zâtiyyesini ve sıfât-ı sübûtiyyesini,
doğru bilmesi ve inanması lâzımdır. Herkese ilk farz olan şey
budur. Bilmemek özr olmaz. Bilmemek günâh olur. Ahmed oğlu
Hâlid-i Bağdâdînin bu kitâbı yazması, başkalarına üstünlük ve bilgi
satmak ve şöhret sâhibi olmak için değildir. Bir yâdigâr, bir hizmet
bırakmak içindir. Allahü teâlâ, bu âciz olan Hâlide [1] ve bütün
müslimânlara kendi kuvveti ile ve Resûlünün mubârek rûhunun
yardımı ile imdâd eylesin! Âmîn.
[Allahü teâlânın (Sıfât-ı zâtiyye)si altıdır. Bunlar: Vücûd, Kıdem,
Bekâ, Vahdâniyyet, Muhâlefet-ün lil-havâdis ve Kıyâm-ü bi-nefsihî’dir.
Vücûd, kendiliğinden var olmak demekdir. Kıdem, varlığının
öncesi, başlangıcı olmamakdır. Bekâ, varlığı sonsuz olmakdır, hiç
yok olmamakdır. Vahdâniyyet, hiç bir bakımdan şerîki, nazîri, benzeri
olmamakdır. Muhâlefet-ün lil-havâdis, hiçbir şeyinde, hiçbir
[1] Hâlid-i Bağdâdî, 1242 [m. 1826] da Şâmda vefât etdi.
– 11 –