Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

ni bu nehre atmağı kudsî bir vazîfe telakkî ederler.
Puta tapmağa pek yakın olan, hattâ ba’zı putlara da tapan
Brahma dîninin muhakkak ıslâha ihtiyâcı vardır. Ne yazık ki, 100
sene sonra, ya’nî Îsâ aleyhisselâmın mîlâdından 600 sene evvel,
dünyâya gelen BUDA, bu dîni temâmen bozdu. Budayı, katolik
dîninin birçok hurâfelerini ortadan kaldıran protestan denilen küfr
fırkaları kuran Luthere benzetmek kâbildir.
BUDİSTLİK
Buda, mîlâddan tahmînen 622 sene evvel, Hindistânda Benares
şehrinin 160 kilometre kuzeyinde (Kapilavastu) (diğer ismi, Lumbini)
köyünde doğmuşdur. Asl adı, (Guatama) veyâ (Sidarte)dir.
29 yaşında bir ormanda inzivâya çekilerek şiddetli bir riyâzet [açlık]
çekmişdir. Riyâzet ile bir şey halledilemiyeceğini anlıyarak,
normal hayâta dönmüş ve tefekküre dalmışdır. Nihâyet 35 yaşında,
Nerancara nehri kenârında bir incir [Bo] ağacı altında oturup
düşünürken, zihni aydınlanmış, böylece Gutama (Buda) olmuş, 80
yaşında ölünceye kadar fikrlerini, düşüncelerini yaymağa çalışmışdır.
Buda, Brahma i’tikâdının [inanışının] bozulduğunu, puta tapmanın
yanlış olduğunu söylemişdir. Onu dinliyenler, arkasından
gitdiler. Buda, kendisinin ancak bir insan olduğunu söyliyor ve hiçbir
zemân ilahlık iddi’â etmiyordu. Fekat öldükden sonra, talebeleri
onu tanrılaşdırmışlar, onun nâmına ma’bedler [tapınaklar]
kurmuşlar ve heykellerini yaparak, ona tapmağa başlamışlardır.
Böylece, Budizmi putperestlik şekline sokmuşlardır. Budistlikde,
tanrı yokdur.
Budist kâfirlerinin bâtıl dinlerinde dört (Esâs) vardır. Şöyle ki:
1) Hayât, ızdırâb ile doludur. Zevk ve safâ, bir hayâl, bir aldatıcı
rü’yâdır. Tevellüd, ihtiyârlık, hastalık ve ölüm de acı bir ızdırâbdır.
2) Bu ızdırâblardan kurtuluşa mâni’ olan şey, bilgisizlik yüzünden
kapıldığımız hevesler ve ne olursa olsun, muhakkak yaşamak
arzûmuzdur.
3) Izdırâbı yenmek için, bütün geçici heveslerle birlikde muhakkak
yaşamak arzûsunu da terketmek gerekir.
4) Yaşama hevesinin izâlesi ile, insan râhata kavuşur. Bu hâle
(nirvana) ismi verilmekdedir. Nirvana, hiçbir hevesi ve ihtirâsı olmıyan
bir insanın, dünyâ zevklerinden ictinâb ederek, kudsî istirâhata
kavuşması demekdir. Buda, insanların se’âdete kavuşması
– 417 – Herkese Lâzım Olan Îmân: F-27