Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

alay edenlere cezâlarını veririz...) meâlindeki Hicr sûresinin 95. ci
âyetini getirip, Velîdin ayağına, ikincisinin ökçesine, üçüncüsünün
burnuna, dördüncüsünün başına, beşincisinin gözlerine işâret etdi.
Velîdin ayağına bir ok batdı. Çok kibrli olduğundan, eğilerek oku
çıkarıp atmak, kendine ağır geldi. Demiri topuk damarına batıp,
siyatik hastalığına yakalandı. Âs’ın ökçesine diken batdı. Tulum
gibi şişdi. Hârisin burnundan devâmlı kan geldi. Esved bir ağaç altında
neş’eli otururken, kafasını ağaca vurup, diğer Esved de, âmâ
olup, hepsi helâk oldular.
75 — Devs kabîlesinin reîsi Tufeyl, hicretden önce, Mekkede
îmâna gelmişdi. Kavmini îmâna da’vet için Resûlullahdan “sallallahü
teâlâ aleyhi ve sellem” bir alâmet istedi. (Yâ Rabbî! Buna
bir âyet ihsân eyle) buyurdu. Tufeyl, kabîlesine gidince, iki kaşı
arasında bir nûr parladı. Tufeyl, yâ Rabbî! Bu alâmeti yüzümden
giderip başka yerime koy. Bunu yüzümde görenlerden ba’zısı,
kendi dinlerinden çıkdığım için cezâlandırıldığımı zannederler
dedi. Düâsı kabûl olup, nûr yüzünden gitdi. Elindeki kamçının
ucunda kandil gibi parladı. Kabîlesindekiler zemânla îmâna geldiler.
76 — Medînede Benî Neccâr kabîlesinden hüsn-ü cemâl sâhibi
bir kadın vardı. Bir cinnî buna âşık olup, dâimâ gelirdi. Resûl aleyhisselâm
Medîneye geldikden sonra, birgün bu cinnî, kadının evinin
önündeki dıvarda otururken, kadın onu tanıdı. Niçin bana gelmez
oldun dedi. Cin, Allahü teâlânın Peygamberi “sallallahü teâlâ
aleyhi ve sellem” zinâyı ve bütün harâmları yasak etdi, dedi.
77 — (Bi’ri Ma’ûne) denilen muhârebede kâfirler verdikleri sözü
bozarak yetmiş Sahâbeden bir, ikisi hâric hepsini şehîd etdiler.
Bunlar arasında Ebû Bekrin “radıyallahü anh” kölesi iken âzâd etdiği
ve ilk îmân edenlerden Âmir bin Füheyreyi “radıyallahü teâlâ
anh” süngülediklerinde, kâfirlerin gözü önünde, melekler onu göke
kaldırdılar. Bunu Resûlullaha “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem”
haber verdiklerinde, (Onu Cennet melekleri defn etdiler ve
rûhu Cennete çıkarıldı) buyurdu.
78 — Sahâbeden Hubeyb bin Adiyi “radıyallahü anh”, kâfirler
yakalayıp Mekkeye götürdüler. İ’dâm etdiler. Kâfirler görsün de
sevinsinler diyerek sehbâdan indirmediler. Kırk gün sehbâda kaldı.
Bedeni çürüyüp, kokmadı. Hep taze kan akdı. Resûlullah, bunu
haber alarak, onun cesedini getirmek üzere, Zübeyr bin Avvâm
ve Mikdâd bin Esvedi “radıyallahü anhümâ” gönderip gece
– 346 –