Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

est bırakılmış olanlara (Mubâh) denir. Farzları yapmağa, harâmlardan
sakınmağa ve mubâhları Allah rızâsı için yapmağa (İbâdet
etmek) denir. Bir ibâdetin sahîh ve makbûl olması için, ya’nî doğru
olması ve Allahü teâlânın beğenmesi için, (İlm) ya’nî doğru yapmanın
şartlarını öğrenmek ve (Amel) ya’nî şartlarına uygun yapmak
ve (İhlâs) ile yapmak lâzımdır. İhlâs, para, mevkı’, şöhret gibi
dünyâ menfa’atlarını düşünmeyip, Allahü teâlâ emr etdiği için,
Onun rızâsını, sevgisini kazanmak için yapmakdır. İlm, fıkh kitâblarını,
bir üstâd ile birlikde okuyarak, ihlâs da, bir Velînin sözlerinden
ve hâl ve hareketlerinden ve tesavvuf kitâblarını okuması ile
elde edilir. İslâm ilmleri, iki kısmdır: Din bilgileri ve fen bilgileri.
Bunları, lüzûmu kadar öğrenmek farzdır. Meselâ, ilâcın kullanma
şeklini, mikdârını ve elektrik lambası makinası kullananın elektrik
hakkında kısa bilgi öğrenmesi farzdır. Öğrenmezse, ölüme sebeb
olurlar.
Farzlara ve harâmlara inanıp da, tenbellikle veyâ kötü arkadaşlara
uyarak, ibâdet etmeyen bir müslimân, tevbe etmeden
ölürse, günâhı bitinceye kadar, Cehennemde yanar. Farzları öğrenmiyen,
bilse de, kıymet, ehemmiyyet vermiyen, üzülmeden,
Allahdan korkmadan terk eden, müslimânlıkdan çıkar, kâfir olur.
Cehennemde, ebedî, sonsuz yanar. Harâmları yapmak da böyledir.
Bir ibâdetin ilmini öğrenmiyenin, şartlarını bilmiyenin, yapdığı
ibâdet, ihlâs ile yapılmış olsa da, sahîh olmaz. Hiç yapmamış gibi,
Cehennemde yanar. Şartlarını bilerek ve gözeterek yapanın, ibâdeti
sahîh olur. Cehennem azâbından kurtulur. Fekat, ihlâs ile yapmadı
ise, bu ibâdeti ve hiçbir iyiliği kabûl olmaz. Sevâb kazanmaz.
Allahü teâlâ, bu ibâdetini ve hayrât ve hasenâtını beğenmiyeceğini
bildiriyor. İlm ve ihlâs ile yapılmıyan ibâdetin fâidesi olmaz. İnsanı
küfrden, günâhdan, azâbdan kurtarmaz. Ömr boyunca, böyle
ibâdet yapıp da, küfr üzere vefât eden münâfıklar çok görülmüşdür.
İlm ile, ihlâs ile yapılan ibâdet, insanı, dünyâda küfrden, günâhdan
kurtarır ve azîz eder. Âhiretde de, Cehennem azâbından
kurtaracağını, Allahü teâlâ, Mâide sûresinin dokuzuncu âyetinde
ve Vel’asr sûresinde va’d etmekdedir. Allahü teâlâ, va’dinde sâdıkdır.
Verdiği sözü elbette yapar.)]
Hak teâlâ, intikâmını yine kul ile alır.
bilmiyen (ilm-i ledünnî) anı kul yapdı sanır.
Cümle eşyâ Hâlıkındır, kul elîle işlenir.
emr-i Bârî olmayınca, sanma bir çöp deprenir!
– 73 –