Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

lar ve geniş şalvarları ile hançerleri, onlara biraz acâib bir görünüş
veriyordu. Ben, biraz mahcûb, biraz korkak bir hâlde kahveden
içeri girerek, bir köşeye büzüldüm. Biraz sonra, onların kendi aralarında
gizli gizli hafîf sesle konuşduklarını ve gözleri ile bana işâret
etdiklerini gördüm. Muhakkak benden bahs ediyorlardı. Aklıma,
Macaristanda işitdiğim ve müslimânların hıristiyanları nasıl
öldürdüklerini anlatan hikâyeler geldi. (Şimdi yerlerinden kalkacaklar,
hançerlerini çekerek beni boğazlıyacaklar) diye düşünüyor,
buraya geldiğime bin kerre pişmân oluyordum. Nasıl firâr
edeceğim diye plânlar yapıyor, fekat, korkudan yerimden kımıldayamıyordum.
Birkaç dakîka sonra, garson bana güzel kokulu bir
fincan kahve getirdi. İşâretle, bunun bana kendilerinden, o kadar
korkduğum müslimânlardan ikrâm edildiğini bildirdi. Korka korka
onlara bakdığım zemân, onlardan biri samîmî ve tatlı bir gülümseme
ile bana bakarak selâm verdi. Ben de korkudan titreyen
dudaklarımla gülümsemeğe çalışarak selâmına mukâbele etdim.
Benim düşmân zan etdiğim bu adamlar, yerlerinden kalkarak yanıma
geldiler.
Kalbim hâlâ şiddet ile çarpıyor, (şimdi bana saldıracaklar) diye
bekliyordum. Hâlbuki, hepsi dostça etrâfıma dizildiler. Tekrar
selâm verdiler. Biri sigara uzatdı. Sigarayı yakarken, kibritin verdiği
ışıkda, uzakdan vahşî görünen bu adamların yüzlerinde çok
mubârek bir ifâde olduğunu hayret ile gördüm. Korkum biraz zâil
oldu. Pek noksan Türkçem ile onlarla konuşmağa gayret etdim.
Dahâ ağzımdan ilk Türkçe kelimeler çıkarken, onların yüz ifâdeleri
büsbütün güzelleşdi. Artık dost olmuşduk. Hançerle saldıracak
zan etdiğim kimseler, beni evlerine da’vet etdiler. Birçok ikrâmlarda
bulundular. Bana şefkat ellerini uzatdılar. Onlar yalnız
benim istirâhatımı, iyiliğimi istiyorlardı. İşte müslimânlarla ilk
muârefem [tanışmam], böyle oldu. Ondan sonra, birçok hâdiseler
birbirlerini ta’kîb etdi. Her yeni hâdise, gözümde başka bir perdeyi
açdı. İslâm memleketlerini birer birer ziyâret etdim. Bir müddet,
İstanbul Üniversitesinde okudum. Anadolunun ve Sûriyenin
güzel yerlerini ziyâret etdim. Bu arada Türkçeden başka, Arabî
ve Fârisî de öğrenmiş olduğumdan, Budapeşte Üniversitesi beni
(İslâm Eserlerini Araşdırma) Enstitüsüne profesör olarak ta’yîn
etdi. Üniversitede asrlardan beri toplanmış birçok eski eserleri
buldum. Bunları incelemeğe başladım. Pekçok güzel şeyler öğrendim.
Bu esnâda, İslâm dîni hakkında da bilgiler topluyordum.
Bunları inceledikce, İslâmiyyet kalbime nüfûz ediyor ve ben okuduğum
kitâbların [bunların arasında özellikle Kur’ân-ı kerîm ile
– 243 –