Herkese Lâzım Olan Îmân - Hakikat Kitabevi

(Orel Roberts Üniversitesinin mu’allim ve talebeleri ile İsrâîli
gezmeğe gitmişdik. Yanımızda bulunan ve bu üniversiteyi kurmuş
olan katolik din adamlarının ileri gelenlerinden Oral Roberts, kendisini
ziyâret etdiğimiz İsrâîlin eski başvekillerinden Ben Guriona,
bir (Kitâb-ı mukaddes) hediyye etdi. Kitâb-ı mukaddesin başında
(Ahdi atîk) ya’nî Tevrât kısmı bulunuyordu. Roberts, Ben Gurion’dan
bu kutsâl kitâbdan en sevdiği bir parçayı okumasını ricâ etdi.
Ben Gurion bu ricâyı bir tebessümle karşıladı. Evinin önündeki
küçük bağçede, bir ağacın altına oturduk. Hepimiz susmuşduk.
Dikkat ile kendisini dinliyorduk. Ben Gurion, kitâb-ı mukaddesi
açdı ve birkaç sahîfe çevirdikden sonra şu parçayı okudu: (Allah,
insanı kendisine en çok benzeyen bir şeklde ve erkek ve kadın olarak
yaratdı). [Tekvîn, bâb 1, âyet 27] Ben, (Allah Allah, bula bula
bu cümleyi mi buldu?) diye düşündüm. Onun Tevrâtın çok dahâ
yüksek ma’nâlı kısmlarından, meselâ (Tekvîn = Yaratılış) veyâ
(Evâmir-i Aşere = On emr) gibi bahslerden bir parça okuyacağını
zan etdiğim için yüzümü ekşitdim. Bu sahneyi almakda olan televizyon
fotoğrafcısına bir işâret verdim. Bu işâret, (nâfile zahmet
etme, bu sözleri televizyonla dünyâya yaymağa değmez!) ma’nâsına
geliyordu.
Fekat biraz sonra Ben Gurion, niçin bu cümleyi seçdiğini âdetâ
vecde gelerek, şöylece îzâh etdi: (Dahâ biz Amerikalı, Rusyalı,
İsrâîlli veyâ Mısrlı olmadan evvel, dahâ biz hıristiyan, müslimân
mecûsî, yehûdî v.s. olmadan evvel, ya’nî bugün insanları birbirinden
ayıran memleket, devlet, din, inanç ve benzeri farklar meydâna
gelmeden evvel, hepimiz yalnız Allahü teâlâ tarafından yaratılan
bir erkek ve kadındık. Bu, bütün büyük dinlerin bize öğretmek
istediği en büyük hakîkatdır. Niçin bunu anlamıyor ve birbirimize
düşman oluyoruz? Hepimiz elele verelim ve Allahü teâlâdan bu
hakîkati anlamamıza yardım etmesi için düâ edelim.)
Hepimizin başı öne düşdü. Din adamı Roberts hepimiz nâmına
(Âmîn) dedi. Ben Gurion, hakîkaten en güzel cümleyi bulmuşdu.
İsrâîlden dönerken aklımda hep bu cümle vardı. Biz bütün insanlar
birbirimizin aynıyız. Allahü teâlânın kullarıyız. Ona giden
yol tekdir. Bu yol, İbrâhîm, Mûsâ, Îsâ ve en sonunda Muhammed
aleyhimüsselâmın bildirdikleri îmân yoludur. Bu yoldan gidenler
selâmete erişecekdir. İnsanlar, Peygamberlerin yolundan ayrılmakla
en büyük hatâyı işlemişlerdir. Bu yüzden yollarını şaşırmışlar,
ahlâkları bozulmuş, hattâ Allahü teâlâyı unutmuşlardır. Dünyânın
sulha ve selâmete kavuşması için, insanların hatâlarını anlaması
ve doğru yola dönmeleri îcâb eder.)
– 155 –