epigrammatum anthologia palatina - Notes du mont Royal

482 ANTHOLOGLE PALATINJEgaclem, quem Caliiam paruin compertum est. Atheniensesrerte erant, quibuscum poetam consentaneum est familiarilerconsuesse. Fortasse particula est Elegise. » Schneidcwin.— I peya nXiog Cod.DXII. Lemma : ci; TOU; "E)'/r,/a; iou; xr,'/ TE'Y£«V E).EU4Epxvuotr,oor AdCodicis scripturam vitiosam factum lemma. Pro utov rescribendumutuvov.»B. Hor epigramma et ep. 515 reliquiasclegias csse conjecit Franckius in Callino p. 67 seqq., ita utep. 515 fuerit eiordium, deinde subsecutum sit, postaliquot disticha deperdita, hoc ep. 513. Cujus conjectura;iufirmitatem accuratadissertatione demonstravit HerkerusI, p. 46 seqq. — 1 qh no-.t irpopxyo; Cod., adversanteinetro; Ttpapyo; Plan., conjectura ei ep. 515, ut videtur,ducta. « Propius esset : oijTCOTE Tipopayo; (receptum aRoiss.) » Jacobs. Qui ante editam Heckeri commentationempriorem in nostro eiemplo scripsit -. « Fortasse : «bjjTIOTE npwropayo;. Conf.Xen. Hell. I, 5, 16. » Et Bergkiusp. 907, ut oportebat, in serie posuit rcrtissimamHcckeri emendationem. — 2 4pp' edd. plures Plan. —3 ou itare )r,or, Cod. et Plan ; correierunt Heckerus etllergkius.DXIV. Lemma : tl; K)e68r,pov Cmo Dpaxuv avxipEOsvTaxai K).E'EVVOV Atoi/ou utov. « Fecit nomen proprium K/eewov,quum sit ivopa x)eew6v, nomen et epilhetum. » B. —1 atoto; Cod. « Pudor, sril. quod fuga salutem petere dedignatuserat. » Schneidew. De tveaiccp, Tbracias flumine,videndus Herodot. IV, 90, cui est Texpo; , ibique Wesseling.— 3 XXEEWOV Cod., duplici acc. •> K)EEIV6V poscit dialectusiouica. Ai/prjTrj; uto; ob nobilitatem dici videtur,non propter bellicam virtutem; v. Welcker. in Theogn.prolegg. p. xxxvi. » Schneidew. Quod in hoc certe loconon verisimile.DXV. Lemma : «t; Tipapyov vctoTEpov tv vdou TE)EUT«-oavra. — 2 aptTq Cod.; {pava Plan., corr. Jac. — 3 9, Cod.,sed rectc Plan. Est homericum, II. X, 58 : eD.rj; aiuvo;apEpSig;. — 4 xoupioiav Plan.DXVI. Lemma : ti;nva {1x6 "/r.artov avatpESi/Ta. Iterumlegitur in marg epigrammatis 77, cum lemmate • XiuuviSr,;ei/puv vErpov tv vr,au tivi, Oaipa; citcYpxiJ/cv. Vide annotataad cp. 77. — 2. « lnvocatio Jovis {ciou efficit ut eum,qui loquens inducitur, non a latronibus, sed ab hospitibusinterfcctum esse existimes. Deinde plurali pro singulari ,4 Ssi; avaixo, concinnitatis causa usus videtur. » Jac.Scquitur in Codice epigr. « iSErrirorov »jam supra eihibitumn. 35, ubi Jac. per errorem, ut vidctur, dixit hlcinsrriptum esse Plaloni.DXVH. Lemina : >t; Mc)4.iintov xaiTTJV 43i)or,v autouDaaiXu (sic). — I fcXicu U Plan.; fiuo; b"t Cod., « Paulsseniolcstc. Mirus error, si res ita habet. » Jac. Ncque Salinasiuscnotavit in evemplo Buheriauo. — 3 {U.EIV Cod.— 6 EUTEXVUV Plan., sed illud optimus Brunckii, et Scaligericodex sivc idem sive alius.DXVIII. Lemma : tt; 'AaTax>8r,v TOV KprjTa a.xao'j;v:iuao Nuppuv. « Gallice versibus reddidit LoDgopetrausad Theocr. p. 31, et oratione soluta Larcher. ad Charit.t. II, p. 219. » B. Scriptum videtur rarmen in formosunij puerum, morte immatura exstinctum; quem poeta pro-1 pterea, ut alterum Hylan, non ab Orco, sed a NymphaI ejus amore incensa raptum dirit. Conf. Append. ep. 259| et ep. 287. Jac. —3 OUXETI Salmasius; OUXEI Cod.: otxtiPlan , quod « ut auctoritate non dcstitutum » Jacobsiusadmisit, non Ieve detrimentum afTerens eleganti poematiosic distincto -..... xai vuv Itpo; 'AoTaxiBri;oixti AixTxirjaiv t/rto 8puaiv OUXETI AaovtvnoipiVE;, 'AavaxiSr,/ 8' aitv aEiaouEOa.DXIX. Lemma '• ei; Xapp.iv utov AIOCUVTO; 4cvu; xdjurr.-aawa. — I. Offensioni est particula in TI; 8', haud aptisexemplis defensa a Jac. p. 355. Meinekius periisse distichonsuspicabatur, hac fcre sententia : mulli quibus singularideorum benerolenlia Ixtissima sors obtigit, inperpetva felieitate se fore sperant; et alias conjeeturasprofert Call. p. 274. Plan. 4,vixa, cujus ionismnm servatMeinek. — 2 TjptTtpoi; Plan. et v. 3 T^ iTEprj. — 3. « Proi64irtopcv ex linguac lege scribendura EOi-paptv. Non raroquidem hujus aetatis poetas tem|iora permiscere vidermis,ut modo ep. 517, 1, Callimachus tSaxTcptv diiit, ubi rastigatussermo aoristum poscit; at cum 4,vixx conjunctumimperfer.tum non alio videtur sensu dici jxituisse quameo tempore quo te sepeliebamus. Praeterea notanduinest 7|vixa causali potestate dictum quandoquidem, cujususus aliud exemplum non suppetit- » Meinek. — 4 xV.r rportpov Cod. et Plan., corr. Jac.DXX. Lemma : ti; Tipapyov utov nauaaviou nto/£pat8o;(sc. e/uXij;). « Timarchus pliilosopbus, dum viveret, denatiira animae ejusque post mortem ronditione scripseratQuo defuncto, poeta eos qui de his rebus aliquid certiusaccipere vcllent, ad inferos ablegat. » Jac. Qui Atheniensemfuisse putabat, sed « Ptolemais phyle fuit etianiAleiandriaj (v. Analecta Alei. p. 348), ut niliil impediatquominus hoc epigramma poetam, ul reliqua fere ouuua,Aleiandria? scripsisse existimemus. Ac commemorat Timarchum philosophum Alexandriuum Diogenes L. VI,95, a Callimacheo fortasse non diversum. » ileintk. —2 rj TI nepi Cod.; laeTai Plan. « Pra'Stat fortasse scribere f,t\ ita)u xo>; iaeit, et num qua in vilam rediturus sis :quod consilio pocta- melius respondere videtur quam quopacto rericturus sis. Hoc enim recte diccretur de en cuide reditu in vitam persuasum est, non item de eo qui dubitatet quid rei sit comperire cupit. De f) «I in unam syllabamcoeuntibus v. ad Theorr. Id. XI, 80. » Meinck. —3 oiCriaSxt in Callimacho mavult Meinek. — 4. Jac. innostro exeraplo tv EUCECEWV, ob structuram.DXXI. Lemina : ei; Kujixov xxi Aioupi)/Tiv4;oux asavti;.« Male habuit auctor lemmatis Kujixov pro nomine viri,quum sit nomen Cyzici urbis : ni forsan scripserit, ci;Kut(ixT,vou; 'lnxaxov xai A. Potius scribere debuit • si;Kpiviav 'lnitaxou xai Ai8uar,; uiov. » B. Crilix in percgrinaterra sepulti rippus loquitur. — 1 InO-z; Cod., alteramPlan. Post itovo; distinguehat Jac, ut OJIYO; eovo; parentheticeet tuptr/ vi imperativi dicerentur; sed in nosrroeiemplo mntata sententia conspicitur. — 3 )E';O/ llan-.