epigrammatum anthologia palatina - Notes du mont Royal

420 ANTHOLOGLE PALATLN/Eservitude, sest dtckargt de cet opprobre. D'aprescelte donnte, je crois que, sous le mot corrompuXuoOo; ou XoTo6o;, se cache la vraie lecon Xdo&fic. Ainsinous lirons : E>6'ove Xdo6rt« 'Ax^o; aRoppiiJ/a;... » InCne dtSav Codex, non "AtSr,/, ut Plan.XX. Lemma : et; SopoxXea. Iterum legitur in inferioremargine sub epigrammate 37, cum lemmate : et; T6V OUTOVSOCOROTOV. — t in altero loco Codicis ductus faxtu&r,;ostendere videbantur Paulssenio; in apogr. Par. toxe'o6n;vidit Boiss. — 2. « Suidas : OIVWRO;' olvwSr,;, SiauYf,;, f|ueXavd;, apposito hoc versu. Scripsi pro edito jieXxvo;varietatem ptXavd;, quum non possit gonitivus casus convenire.Adjectivum 6 ueXxvd; trac.tatum cst in meis Anecd.t. IV, p. 383. Plutarchus De curios. 4 : oeivye td pe/.xvovTOUTO xat avmarduevov veooc. » B. Hoc mortis genus tradebantIster et Neanthes in anonymi Vita Sophoclis et Sotadesin Stob. Floril. XCVIII, 9. Plura Jacobsius adAnalcct. t. VI, p. 270.XXI. Lemma : el; TOV aurdv EopoxXea. Epigramma inPlan. est aSeoRorov. « 8n6aiou vereor ne librarii crrorsit ex eorum genere, quod haud infrequens est in lemmatiscod. Palatini. Ita NoooiSo; Aeo6ia; IX, ep. 332;'AVUTTI; MiTuXrivaia; VII, 492. Quidquid est, temere Brunckiushoc et sequens ep. Simmite Socratis discipulo assignavit.» Meinek. p. 101. — 1. « Xopot; uiXi|/avTa, secundumpriscum morem, quo tragccdiarum poetze rborurnsolebant ducere; a quo more tamen Sophocles, 8td tr,vI8iav toy.vopwviav, dicitur recessisse. » Jac. Plan. maleZooiXou. — 3 3v 6u)i. Heckerus et Hermannus; nani opuserat relativo; legebatur ii Oup. Constat ii alterum suflicere.— 4 dy.apveiTr,; Plan. et Suid., qui BXaotd; iu v. 8ujitXri,sed optimus cod. Paris. ibi quoque pXaiod;, dequo v. not. ad IV, ep. 1, 17, ct de Acharnensi hederaad VI, ep. 279, 4, et IX, cp. 186, 1, 2. — 6. AepxeTxt,scil. ae, non satis scite perficit sententiam carminis,neque integrum esse videtur. Passive accipiebat Lcbeck.ad Buttm. Gramm. t. II, p. 148 : conspicitur in..., quodab omni loquendi proprietate longe abest. Heckerus :« Jacobs. interpretatur : fu quidem tumulo et parvopuleeris exigui munere cohiberis, verum immortaliatua carmina xvum tuum supra mortalitalis terminosextendunt. Quee sententia unice apta non inest verhis.Quare scribendum puto :dXXd Reptoodvatwv' d6avdroi;8epxcat ii oeXiotv.Immortalibus caxminibus tuis per eevum perenne vivis. »Sed neque hoc sonant verba graeca et oepxoptxt ev BtSX.io:;veterum neminem ita fuisse aceepturum probabile est;preeterea magnam integritatis speciem habent dXX' 6 neptood;aicdv. Simplicem prorsus medicinam TeprceTat a neminefuisse allatam mireris. Idem verbum tle Euripidc,infra ep. 45, 4. ZeXi; de ipso scripto dicitur, utapud Latinos.paginaXXII. Lemma : el; TOV adrdv EosoxXea, rdv ZopiXXou,TOV 'A6t)vaTov, vdv ourxpovioavra EuptrtiSrj. Hoc quoqued8r;Xov in Plan. — 1 sic Plan.; TUUSOU oopoxXeou; Cod. —3.