epigrammatum anthologia palatina - Notes du mont Royal

46 ANTHOLOGLE PALATIN*:« Id est TOU TCTCCSTOU oruXooaTou. Quod moneo ab Paulssenium,qui p. 6 de tertio stylobate intellexit putavitque inuna colunuunbasi fuisseplura anaglypha. » B. — 1. InXXUTOVOO; post KXurio; Chardonus recte vidit allitcrationem;uproductum ut in quadrisyllabo. — 2 itorcpo; Cod.,lapsu. —3 f) itpiv « ineptum est, sed fortasse non depravatum,quamvis aut f,7iep aut cum Chardono f,Tt; corrigipossit. » Jac. Voluisse videtur : antequam ipsa maliquid pateretur. Bothius conjiciebat $, qua rntionc, hisallilis : « Utrumque libens adspexisse dicitur rieopatra,simplex mulier, et novercam occisam et antea compressama Phineo, sed sancte, id cst legitime, uxorcm, nonpellicem. » — 4 yaiuifav Cod.VII. In lcmmate itpoomTovToiv corrigit Chard. DeindeCod. Stopxr.v, apogr. Paris. Stopx Tf,v u.r,T., vacuo spatiolo.napaoo6etoav addidit Heynius; ivoyeietoa Jaco».Cod. evey6eroa, quod servari poterat. « De Antiopes obscurahisti.ria vidc qua: dedit Matthias ad cognominemEuripidis fabulam, Clavier. ad Apollodor. t. II, p. 379.»J7. — 1 oxuXeujiaTa Sipxr,; Cod.; priuscorr. Jac.,alterumChard. Tymnes infra VII, 433 : 'Eppe xaxiv oxuXdxiup.a, .xaxx uipt;, LacacniE matris verba ad filium. — 3 *, ndpx;,4 IxiTT); Cod., corr. Jac. — 5. 'Aye non infrequens sequenteplurali, a productum ob accentum. Melius eratscripsisse 'AXX' dyer' tn, quod conjecit Jac. Codex xa6dirreTat.V. 'ExOTiiitav Chardonus exponit mortem, ut est apudPatres, sed in notis mss. addit: « Suspecta tamen mihividetur lectio, pro qua quid reponendum sit non video. »Verum vidisse credo Bdissonadium, qui eVStxiav proposuitAnecd. II, p. 127, nunc addens. « Dindoriius in Thcs. nonoffendisse videtur ad exSqiitav, quod de obitu intelligit.Sed hlc bujus nominis usus non cst ferendus. Ac preetereaest dvSpo; de viro, de sponso capiendum, quod adPolyphontem non apte pertineret. » — 1 Kpefovrov Cod.,in lemmate xpeoeovriv. — 2 « ptivat audaci systolc, inversus gratiam facta. » Jac. 'AXoyou, Merope. —3. « Estot xal; pro aurou TtaT;, syntaxi dativi valde usitata. Infine versus quamvis suspecto nihil moveam. » B. RecteHeckerus iv>e Se oot pro ol quod edebatur, finem vcrsusipse quoque tuitus.VIII. —2 (uceSeijaTo Cod., corr. Heynius. Apogr. Par.Ttrdiv. — 4 8a|i6et, TOV yXux. conj. Jac; alia alii. « Tmesinesse puto verbi dvaSepxoptevo;, nec tentandum locum.Vide not. in Anecd. meis IV, p. 409. » j3. Sic et Bothius.IX. In lemm. IiSfpw Cod.; fine iviTetvev Heynius.«DoleoMezeriacum, qui ad OvidiiEpistolastom.il, p. 27,docteSideronis et Salmonei filiorum res enarrans, lemmate estusus, ipsum epigramma non attigisse. Sed satius habuitrelinquere quod desperabat tractatum possc nitescere. »B. — 1, 2 sic Codex. « Obscurum distichon, in quo adjectivumTpqxeto; offendit, alibi non obvium, et erneipr,uapro o-etpql positum. Ilaec tamen si sincera fuerint,sensum restitueris scribens :VI.-— 1 ipiteTiv Cod. « Ad Zachariarn Mityl. p. 368proposui, nec prenitet, ipitetou. Pytbo monstrum serpentisspiris mixtum erat, scilicet ex homine et serpenteconflatum. Sic intellexit Heynius. Sed et aliter potestinteliigi. » B. Graefius corrigebat nu6uv', dveXtypevov ipite-TOV iXxot;, aut yrjyeviojv nu66>va ueutyuivov epneTov iXxot;,« cujus forma e serpentibus terrae filiorum mixta et composita.Serpentes enim gigantibus pedum erant loco. »Probabilissima Boissonadii corrcctio, censente etiam Jacobsio.— 3 oxuXav Cod., corr. Chardon. Jacobsius malitydp ittvuxdv iTMXet 6eov (sic etiam Both.), et potest ablibrario esse quod editur. Ibid. Toejtp Jac; to(ov Cod.Nisi pravstabat Xofiv 6fjpa scripsisse cum Heckero. ImmemorabileBoissonadii TOIOV 6r/ p! xaiatpdooet. — 5 AeXiciv,ouJacobsius, sublata distinctione post oxoxti;;, egregic,nisi insolita oweneta distichorum dubitationi locum reliuqueret.Cod. Se/fiv 5' ou. In fine versus Codex ex oiipaxeSvTuv, qum varie tentant critici. Jacobsius S; S' dp'Aidvruv, in notis mss. ix S' 68' OSOVTUV , quod recepimus.« Respicitur ad TOV iSovrtopiv, de quo Pollux IV, 80 et84, ubi de nomo Pythio -. iv Si TW tapStxtp pdyrrat(Apollo)' i|ineptetXiife Si TA la|i6-.xiv xai Ta oaX.moTtxdxpoupara xa! TOV iSovTtouiv, 6»; TOU Spdxovro; iv TtSTrroSeuooai auiiTcpiovTO; TOU; oSovra;. Conf. Clem. Alex. Cohort.p. 2,8. » In quibusittxpov poiTyOv, « haud dubie inteUigendumde stridore sagittarum quibus Pytho interfectusest (U. n, 361), » perperam accipi scribens Heckerus,hasc post 6V)ott Tptxooa posita esse magis advertere debebat.Ipse conjecit -.AeXfiv 6' eu 6f,oet Tptitov ivSeov - 3; S' dp' dxovrtovxtxpiv dnonveuoet pd',l(ov iSupopLevo;,interpretans : Phtrbus Delphicum tripodem oracula fundentembene regel, dxovrwv de sagillis intelligens, etdxoirveuott, vertens morietur; quocum verbo nemo facileferet junctura oSupotievo; ^otCov sagittarum.Mr.Tepa Tprixetoio-iv (TpTiy.aXeotfftv) exi onetpf.Ltaot Tupo)laXuwvei yeveTa TtiS' urraTaoo-opevav.Matrem Tgro duris in vinculis patri Salmoneo Mcadstanti subjectam (vides aut specta). Tunc distichonevcidisse videtur. » Jac. Idem in notis mss. : « Epigrammatisob distichon in medio omissum obscurissimi versus1 sic possit corrigi :Mr.repa Tpnxeiat; auveyet oeipatcn Stiripo».In sequeutibus nomen Tupth eicidit. Couf. Welcker. Detragtrdiis gracis I, p. 313. » Etiam Boiss. « unum saltemdistichon periisse »judicat,item Heckerus. Grasfius conjiciebat:M^ Tpepe Tpnxetliaiv eiri tntetpyjffi Itor,pou;,XaXptovet yevetrj TW8' uxoTatKiou.evr,,ut poeta Tyronem alloquatur. Et versu 3 : Ou o' let ya?oouXuioci (pater) etc., non statuens lacunam. Idem estautem a:or,swt quod It8r,ow, nam ita vetusti codices,testante etiam Pseudo-herodiano (quem citat Hecker.)Bekk. Anecd. p. 1205 : Ti ipy.ata TIOV dvrtypdstov iv Tat;et; w Xnyouoat; eu6etat; etyov T6 t npooyeypapuivov olov f,AniTuit, f, Xarcpwi. — 4 xaoetopivov; Heckerus. Cod. xa8e-(ouevou;, « ineptissimc, quasi sedentes in anaglypho Neleuset Pelias reprarsentati essent. »X. In lemmate Cod. oupAouXov et avno,v 8ta -rii; (sic) 'Apy.6dvarov Tf; Ttap', corr. Jac. In marg. : STI EUVOO; xat t36a;doeXtpot il TiJnTEuXr,;. Verum nomen esse Euveu;, monuitWelcker. De tragoediis gr. II, p. 559, ubi confirmat hscJacobsii: « Quai hic de aurea vite traduntur, apud alios,quod sciam, non obvia, ducta foriasse ei Euripidis Hypsipyle,in qua Bacchi qusdam partes fuerunt. » Boissonadiusharc annotavit : « Lemmatis initinm citavit Meziriac.ad Ovid. Epist. t. II, p. 115, orthographiatn tractans