epigrammatum anthologia palatina - Notes du mont Royal

148 ANTHOLOGIJE PALATINJEguine uncta descrihit Herodotus III, 8. Plutarchus, Sull.c. 10, de Ciiuia iiarrat : I/oiv ev TJJ /etpi Xt8ov topvuEv,etra irtapaadu.cvo; lauTtji u.f, euXaTTOvrt TT,V irpo; exeivov(Syllam) euvoiav, exneoeiv tf,; rcoXcu;, uanep X:8o;8ta tii; /etpo;, xaTefiaXe /tt|id!;e T4V XiSov. In qua re similitudoqucedam cuin eo ritu, quem a fecialibus observatumcoramemorat Livius I, 24. Tpial neTpai; fortasse dicitper hyperbolen : non uno, quod vulgo fieri solcbat,sed, siquis voluerit, vel tribus saxismanu captis. » Detribus diis etvictimisin jurandi ritu aliqua affert Hecker.p. 88 seq., quie huc nonpertinent. Lennepius llotvat; conjecit,refutatus a Passovio Scriptt. misc. p. 219. Struendumuuooa u.r) eatSstv TT)V 8. xopnv. — 5. « Labiis cum sonocompressis osculum puella, viram ut alliccret, imitabatur.» Jac. Hinc Suidas noitnujf xoXdxeue, xf,Xet. —6. " rugvoTdTOt; mutari vult Astius in aepvoTdTot;, pudiclssimis,castissimis; sed quum is sensus a perspna talisfemina) valde sit alienus, voluit sane cura acri ironiaepitbetum efferri. » JS. — 8. Conf. ep. 275, 12; IX, ep.20, 4.CCXLVI. « In appendice codicis Barber. hoc quoqueepigramma Eralostheni diserte tribuitur. » Chardo.Scriptum in puellam tenerrimi corporis, sed animre duraeet castissimi moris. Jac. — 3. « De adamante metallovide ad Aineam Gaz. n. 422. »77. — 4. « Speciose CorneliusdePauwnapOevtTj.Sednihilmutandum -. in reliquototo corpore dominatur f napOeviri. Sequens disticbonsuspectum kabebat Salmasius, cum epigrammate 50 jungebatScbneiderus. Optiine sane nostram terminareturin versu4; sed Paulus, ut plurimi istius astatis versilicatores,modum tenere et abundantiam vitare vix noverat.— 5. De optativo sine dv vide Hermann. ad Vig.p. 729, Opusc. IV, p. 365. Touro, abstinentiam a vero etsolido voluptatis fructu. » Jac. — 6 vdv TaXsr.v Cod.« De siti Tantalea vide ad Nicet. Eugen. p. 336. » B.CCXLVII.— l.IIapuEvi;, lusus in nomine puclhe exetymo, quasi irapa|ievouaa.— 3. « Versusductus exThcocritoVI, 17, ad quem bocdistichon gallicis versibus reddiditLongopetrseus p. 223. >• O. — 5 xevtpoTtayi; Brunck.et Both. « ln compositione — p.avf,; rem valde intendit.Kst igilur vehementer aculeatum, longc acutissimum.Omissum hoc disticbon in Planud. dubitare possis an adnostram carmen pertineat. Nexus certe tenuissimus; nisilorte baec fuit auctoris sententia : Levissima quidem eset me inconstantia tua excrucias; nec tamen me ex laqueis,quibus me irretitum tenes, expedire possum. »Jac. — 6 /eiXou; ixxpeueSa Cod., quae correxit Branckius.Conf.ep. 241,8.CCXLVIII. « Puellae, quam ira accensus male acceperatverberibus, simullatem deprecatur. Conf. ep. 218 et 220. »Jac. — 2 « Hinc Suidas a5 epudat, el; Tourciaoi iXxuaat. (InCod. auep. ita ut dubium sit de circumflexo, blc et ep.285, 5.)— 3. Hinc idcin : atXtvo;' 8oupT.xf|, 6pr,vr|Tixf].Conf. VI, cp. 348. — 5 BauivoT Cod.,sed recte Suid. —7. Hinc idem : Ttotvf • Sixr) u.eTanoivio;. » O. Qui TOIT;V, non jToor,v.iCCXLIX. « Ad puellamquie, pristina superbia depo- 'sita, poetam amplexibus tenebat. » Jac. — 5 IxXuia Reis- 'kius, quod corporibus magis conveniat qiiam Ix/uTa.CCL. — 1 f,8u etXoiuaT/) superposito uei8r) Cod., corr.Jac; f,8u eiXrK |Ut8r,u,a Branck. — 2 « Vulgo Saxpu/eet.Jlaluidividere ut est in apographo Par. [et Hcinsii].» O.— 3 iyr.'/.mounuai (sine acc.) Cod., corr. Jacobs. Posthunc versum in Cod. legitur versus tertius epigrammaussequentis, errore librarii. Ap. Cbardonem Holstenius iumargine apograpbi testabatur « versum expunctum posteafuisse. » — 5 8e jxX. Cod. — 7 ouvexa Branck.CCLl. — 2. « 'Axpo6at/r). Labia fucata intelligo. Adumkratatuec videntur ex Theocriti Id. XX, 12 seqq. —3. Ki-X>i(eiv dicitur de meretricio risu. —4. Manus effusas,Ixxeyuuiva;, accipio de bracbiorum jactatione, qua vividioresmulieres ntuntur. Longe aliter summus Grotius,qui omnino in horam versuum interpretatione a vcritaleaberrasse videtur. » Jac. — 5. «'T>]iau/evo;, vide not. adep. 27, 3. » O. In margine Codicis : YP- oyxa;. Quod nonfacile dixeris quid sibi velit. « Senlentiarum nexus hicest: Quainvis micantibus oculis, ore, risu, brachiorummotu animum amore infiammatuin prodere videris,fallenturtamcn qui tc facilem fore existimabunt : nondum fractaest animi tui superbia, neque, marcescens licet, emolliUes. » Jac. — 6 outto Cod.CCLII. Marci Argentarii epigramma, supra 128, comparatRubnkenius Ep. crit. I, p. 75, et meliora qnaxpieinde a Paulo sublccta demonstrat.— 2 EgitEldoat Ruhnkeo.,postea cum Reiskio iunEXacn). « Sed lectio Codicis cpxe-XdoEi potcst retineri, quod et Jacobsius sensit p. 111. —3. DtpipdgiSo; tEt/o;. Vide not. ad Nicet. Eugen. p. 338.Manasses Cbron. p. 114, 7 :'AXX' ote Ttdv8' 6 'Pt>i|iavo; I«8r| xaTO/uptioa;xat Tct/o; EEUipdutoo; dvrtxpu; xpTratSdvaa;.Sunt viri docti in culpanda illa Pauli hyperbole valdeseveri. Fateor, ut sunt varia de rebus istis judicia, mihinon inficetam videri nec illepidam in re tenui verboramillam exaggerationem. —5 (TE inseruit Salmasius vel Guyetus.)TdXXa 61