epigrammatum anthologia palatina - Notes du mont Royal

JACOBSII PROLEGOMENA BREVIOHA.piclae aliusve similis operis praestantia ad laudemejus auctorisque excitare. debebat! In monumentisautem sepulcralibus quot et quantafuerint ad commoti pectoris sensus exproraendosinvitamenta, quid attinet dicere? Quae omniasunt ejusmodi, ut sponte appareat quomodofactum sit ut Eirivpapu.a, quod a nuda nominumcommemoratione cceperat, satis mature angustaquibus continebatur claustra perrumpere gestiretet, quantumvis exiguis finibus circumscriptum,ad poematis taraen landera et virtutemadspiraret.Diu tamen in hoc genere. priscus ille color,prisca simplicitas obtinuit, ita ut poetici colorislumina ei noiinisi summa cum temperantia adbiberentur.Idque non unam ob causam. Locienim cui destinata fuerant epigrammata, ratio :basis statuae angustior, cippi area non admodumspatiosa, margo donarii, effusam orationeraintra arctos fines cohibebat; quumque ipsa respostularet ut, qua de causa epigramma essetadditum, sine mora intelligeretur, cura hoc ipsuni,tum pia donarii aut monumenti epigrainmateornandi destinatio et brevitatem commendabatet ambitiosum ornatum, ut a re alienum,praecidebat. Verum ex antiquissimo hoc epigrammatumgenere, quod totum pendebat arebus quae ei originem causamque praebuerant,aliquanto post aliud est exortum genus, materiaillud a priore non diversum , forma haud paulloliberius. Cceperunt enim nonnulli ad priscarumillarum inscriptionum similitudinem epigrammatascribere, rion hoc consilio ut dvaOVjuaoivea aut monumentis aut artis operibus accommotlarent,sed ut in lali argumento, quod ipsorumanimos ad se advertisset, snaviter et ingenioseluderent. In ejusmodi lusibus sicuti princepset genuina epigrammatis forma servari debuit,sic a prisco et simplici orationis genere necessariorecedendum fuit. In talibus igitur epigrammatisquum uberior rei expositio, narratio explicatior,oratio floridior locum haberet, ortulnest illud genus quod, quum dvaOr 1 u.aTixbv velletvideri, revera EVISEIXTIXOV fuit. Huic generi, caijam Simonides videtur praelusisse, plurimi navaruntoperam. Et quum post Alexandri Magniimperium, rebus per totam Gneciam vehementerimmutatis, poesis quoque novam quodammodospeciem novumque cultunt sumpsisset, inquo siroplicitatis quaedam affectatio cum operosaeruditione conjuncta.erat, ita ut multi curiosemallent loqui quam bene, coeperunt scribi epierammataquae nulla re magis quam arte etrioctriua conspici et commendari vellent. Interxvijhaec principem locum tenet illud genus, quodrerum a poetica tractatione quodammodo abhorrentiumeique renitentium, instrumentorura potissimumomnis generis curiosa enumerationecontinetur et, licet verae poesis aut parum autnihil habeat, artificiosa tamen tenuissiinarumrerum descriptione sermonisque ad illas res ornandasegregie conformati delectu placere po—test.Jam vero huic poeseos generi parodias matureadhaesisse, et fere simul cum eo natas esse, netnomirabitur qui Graecorum ingenium noverit,quorum, ut verissime observavit Welckerus(in erudilis ad Theognidem Prolegomenisp. LXXX), universa vita sermonesque omnesatqueomnia convivia parodiarum lusibus abundabant.Hinc exortum est genus epigrammatumaxwirnxwv, quod seriore aevo, quamquam etiamantiquitus, sed seriore inprimis aevo, i. e. postaeram christianam, ita frequentatum atque exornatumest, ut et olim et hodie quoque longeplurimi, quum epigrammatis mentionem fierivideant, continuo aliquid quod risum moveat,sales et dicteria, sibi animo fingant.Est autein aliud praeterea genus, a praecedentibusdiversum , sed a veteribus studiose excultum, quod medium quodammodo est inter elegiamet epigramma eitioetxTtxov, elegiae tamenplerumque vicinius. Quemadmodum enim interbreviores, ut hoc utar, Propertii elegias quaedamreperiuntur quae ob totam singularum partiumconformationem, et inprimis ob vividioremexitum facile epigrammatis annumerari possint,ita inter poematia quae in Florilegiis epigrammatumleguntur, amatoria inprimis, convivaliaet sententiosa, haud pauca habentur quae proelegiis habere et cum Mimnermi alicujus autSolonis et Theognidis cArysioi; commode conjnngerepossis. Et hujus quidein generis longemaximus ex omni fere aetate numerus ad nostratemporis servatus est; in quo plurima sunt etinventionis laude conspicua, et orationis elegantiapraestantissima, quibus jactura quam iirelegiacis optimi aevi poetis fecimus, quodammodoresarcitur, idque eo magis, quo verisiniiliusest haud pauca in iis ex limpidissimis vetustiorumelegiacorum fonlibus deducta et derivatnesse.Jam reputantibus nobis quanta fuerit per totamGraeciam ab antiquissima aetate publicorumprivatorumque omnis generis monumentorumcopia, equibus plurima inscriptionibus instructafuisse constat, dubitari non potest nuinerumepigrainmatuin versibusconceptorum non fuisse