07.10.2014 Views

LAS RAZONES DEL DERECHO Teo rías de la ar gu men ta ción ju rí di ca

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

<strong>LAS</strong> <strong>RAZONES</strong> <strong>DEL</strong> <strong>DERECHO</strong> 99<br />

silogístico <strong>de</strong>l que p<strong>ar</strong>te Toulmin, entre premisa mayor, premisa <strong>men</strong>or y<br />

conclusión), a él le p<strong>ar</strong>ece esencial <strong>di</strong>ferenci<strong>ar</strong> seis tipos <strong>di</strong>stintos <strong>de</strong> proposiciones<br />

que, a<strong>de</strong>más, cumplen funciones <strong>di</strong>stin<strong>ta</strong>s en <strong>la</strong> <strong>ar</strong><strong>gu</strong><strong>men</strong><strong>ta</strong><strong>ción</strong>:<br />

el respaldo, <strong>la</strong> g<strong>ar</strong>antía, <strong>la</strong>s razones, el cualifi<strong>ca</strong>dor, <strong>la</strong> con<strong>di</strong><strong>ción</strong> <strong>de</strong><br />

refu<strong>ta</strong><strong>ción</strong> y <strong>la</strong> pretensión. Sin introducir es<strong>ta</strong>s <strong>di</strong>ferencias, no se<strong>rí</strong>a posible<br />

d<strong>ar</strong> cuen<strong>ta</strong> por lo <strong>men</strong>os <strong>de</strong> un tipo <strong>de</strong> <strong>ar</strong><strong>gu</strong><strong>men</strong>to, que, por otro <strong>la</strong>do,<br />

es el más frecuente en <strong>la</strong> prácti<strong>ca</strong>: los <strong>ar</strong><strong>gu</strong><strong>men</strong>tos subs<strong>ta</strong>nciales o no formales.<br />

13 Veamos has<strong>ta</strong> qué punto es esto cierto.<br />

La <strong>di</strong>stin<strong>ción</strong> entre g<strong>ar</strong>antía y respaldo es, como hemos visto, neces<strong>ar</strong>ia<br />

p<strong>ar</strong>a po<strong>de</strong>r <strong>di</strong>stin<strong>gu</strong>ir entre <strong>ar</strong><strong>gu</strong><strong>men</strong>tos analíticos y <strong>ar</strong><strong>gu</strong><strong>men</strong>tos subs<strong>ta</strong>nciales,<br />

y permite, a<strong>de</strong>más, evit<strong>ar</strong> una ambigüedad que, según Toulmin,<br />

ap<strong>ar</strong>ece en el mo<strong>de</strong>lo tra<strong>di</strong>cional <strong>de</strong> <strong>la</strong> lógi<strong>ca</strong>, en cuanto que <strong>la</strong> premisa<br />

mayor pue<strong>de</strong> interpret<strong>ar</strong>se habitual<strong>men</strong>te <strong>de</strong> dos formas: como respaldo o<br />

como g<strong>ar</strong>antía. Por ejemplo, el <strong>ar</strong><strong>gu</strong><strong>men</strong>to: Petersen es un sueco; ningún<br />

sueco es <strong>ca</strong>tólico; por <strong>ta</strong>nto, cier<strong>ta</strong><strong>men</strong>te Petersen no es <strong>ca</strong>tólico, pue<strong>de</strong><br />

interpret<strong>ar</strong>se como: Petersen es un sueco; <strong>la</strong> propor<strong>ción</strong> <strong>de</strong> suecos <strong>ca</strong>tólicos<br />

es cero (respaldo); por <strong>ta</strong>nto, cier<strong>ta</strong><strong>men</strong>te, Petersen no es <strong>ca</strong>tólico, o<br />

bien como: Petersen es un sueco; un sueco cier<strong>ta</strong><strong>men</strong>te no es <strong>ca</strong>tólico<br />

(g<strong>ar</strong>antía); por <strong>ta</strong>nto, cier<strong>ta</strong><strong>men</strong>te, Petersen no es <strong>ca</strong>tólico.<br />

Ahora bien, <strong>la</strong> <strong>di</strong>ficul<strong>ta</strong>d que surge aquí es que en o<strong>ca</strong>siones (por ejemplo,<br />

en es<strong>ta</strong>) cues<strong>ta</strong> ver cuál es <strong>la</strong> <strong>di</strong>ferencia entre <strong>la</strong> g<strong>ar</strong>antía y el respaldo.<br />

14 Toulmin p<strong>ar</strong>ece sugerir que el primero es una reg<strong>la</strong> <strong>de</strong> inferencia (lo<br />

que l<strong>la</strong>ma en o<strong>ca</strong>siones, una license inference) y el se<strong>gu</strong>ndo un enunciado<br />

sobre hechos; pero esto p<strong>la</strong>ntea problemas, al <strong>men</strong>os si uno se sitúa en el<br />

terreno <strong>de</strong> <strong>la</strong> <strong>ar</strong><strong>gu</strong><strong>men</strong><strong>ta</strong><strong>ción</strong> <strong>ju</strong><strong>rí</strong><strong>di</strong><strong>ca</strong>. Por un <strong>la</strong>do, si <strong>la</strong> fun<strong>ción</strong> <strong>de</strong>l respaldo<br />

es ofrecer una <strong>ju</strong>stifi<strong>ca</strong><strong>ción</strong> <strong>de</strong> <strong>la</strong> g<strong>ar</strong>antía, entonces no se ve por qué<br />

ha <strong>de</strong> consistir en un enunciado empírico (o en un postu<strong>la</strong>do <strong>de</strong>finicional,<br />

axioma, etc., como se<strong>rí</strong>a el <strong>ca</strong>so <strong>de</strong> los <strong>ar</strong><strong>gu</strong><strong>men</strong>tos formales) y no, por<br />

ejemplo, en un enunciado normativo o valorativo. Por otro <strong>la</strong>do, da <strong>la</strong> impresión<br />

<strong>de</strong> que, en re<strong>la</strong><strong>ción</strong> con los <strong>ar</strong><strong>gu</strong><strong>men</strong>tos <strong>ju</strong><strong>rí</strong><strong>di</strong>cos (o con un grupo<br />

<strong>de</strong> estos: los <strong>ar</strong><strong>gu</strong><strong>men</strong>tos interpre<strong>ta</strong>tivos), <strong>la</strong> g<strong>ar</strong>antía est<strong>ar</strong>ía constituida<br />

por una norma <strong>ju</strong><strong>rí</strong><strong>di</strong><strong>ca</strong> (que es<strong>ta</strong>bleciera, por ejemplo, que los hijos suce<strong>de</strong>n<br />

a sus padres cuando estos fallecen sin <strong>de</strong>j<strong>ar</strong> tes<strong>ta</strong><strong>men</strong>to) y el respaldo,<br />

por <strong>la</strong> proposi<strong>ción</strong> normativa correspon<strong>di</strong>ente que afirma <strong>la</strong> existencia <strong>de</strong><br />

una norma válida con ese contenido. En <strong>ta</strong>l <strong>ca</strong>so, el con<strong>ju</strong>nto W; G; por<br />

13 Aunque ambos conceptos —como antes se ha visto— no coincidan <strong>de</strong>l todo, esto no es aquí<br />

impor<strong>ta</strong>nte.<br />

14 La fal<strong>ta</strong> <strong>de</strong> c<strong>la</strong>ridad <strong>de</strong> <strong>la</strong> <strong>di</strong>stin<strong>ción</strong> es un aspecto central <strong>de</strong> <strong>la</strong> c<strong>rí</strong>ti<strong>ca</strong> <strong>de</strong> Cas<strong>ta</strong>ñeda.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!