62377

I. ATALA: 3. BRASILGO MUGIMENDU KOOPERATIBOAREN HISTORIA
Sistemak, ordezkaritzarako dituen izaera pribatuko erakundeak, mantendu ahal dituzte bere
bazkideen erregistroak, baina inoiz ezingo dituzte Estatuaren eskuduntzak delegazioz bere gain
hartu. Gogora arazi behar da polizia administratibo ahalmenak dagozkiola exklusiboki estatuari,
eta debekatuta dago inolako pertsona juridikori ahalmen horren delegaziorik egitea 71 . Honela
definituta azaltzen zaigu polizia administratiboko ahalmena zer den, eta ahalmen hau ezin
izango zaio pertsona pribatu bati laga.
Bigarren une batean, esan daiteke ez dagoela espazio konstituzionalik kooperatiba elkarteen
erregistroa baimen modu bat izan daitekeela interpretatu ahal izateko.
Konstituzio Federalean oinarrituta dagoen Zuzenbidezko Estatu Demokratikoak bere baitan
duen arkitektura politiko eta juridikoak, sozietateak izaera lortu ahal izateko ez duela zertan
inolako baimen publiko zein pribaturen menpe egon. Zentzu honetan, erregistroa izango da
organo estatal eskuduna kooperatibaren eraketa ekintzak eta ekintza sozietarioak
gordailatzeko. Behin formaltasuna beteta, beharrezkoa izango da, kooperatiba elkartearen
izaera juridikoa onartua izatea.
Estatuko zuzenbideak eskatu ahal izango du kooperatiba elkarteen eraketa ekintzak eta ekintza
sozietarioak artxibatzea, eta helburuak beti izan behar du pertsonalitate juridikoa aitortzeko
beharrezkoak diren ekintzak eta datuak izatea. Hala ere, Lei 5.764/71ko 107 artikuluaren
derogazioak argi erakutsi duen moduan, polizia administratibo ahalmenak ez du onartzen
OCBren pretentsioa; hau da, kooperatiben erregistroa eta fiskalizazioa berak eramatea.
Esan duguna kontutan izanda, esan beharra dago, jarduteko askatasun esparru zabala
lagatzen duen ordenu konstituzional batek, aukera eman diola OCBri elaborazio, interpretazio
71 ‘[…] pode-se definir a policia administrativa como a atividade da Administraçao Publica, expressa em
atos normativos ou concretos, de condicionar, com fundamento em sua supremacía geral e na forma da
lei, a liberdade e a propiedade dos individuos, mediante açao ora fiscalizadora, ora preventiva, ora
represiva, impondo coercitivamente aos particulares um dever de abstençao ‘ non facere’ a fim de
conformar-les os comportamentos aso interesses sociais consagrados no sistema normativo’. (DE
MELLO, CELSO ANTÔNIO BANDEIRA. Elementos de Direito Administrativo. Malheiros Editores. San
Pablo, 1992).
93