Scriptie co-creatie 2.0 jeurissen%26vriesde sll8

5.3.3 Methode van onderzoek
In deze thesis bestaat de methode van onderzoek uit een casestudy. Een casestudy is een onderzoek waarbij
de onderzoeker probeert om een diepgaand en integraal inzicht te krijgen in een of enkele tijdruimtelijke
begrensde objecten of processen (Verschuren en Doorewaard, 2007). In het geval van dit onderzoek is een
casestudy geschikt omdat het een gedetailleerd inzicht kan geven in de huidige participatie-initiatieven in
een wijk, de mate waarin het buurtonderzoek 1.0 wordt vormgegeven en ervaren en hoe zowel politieleiders,
street level cops en burgers factoren van co-creatie 2.0 beoordelen.
In deze casestudy wordt een kwalitatieve analyse toegepast, omdat er gezocht wordt naar motieven,
werkwijzen en ervaringen met co-creatie 2.0, maar ook om de haalbaarheid van een co-creatieproces te
toetsen bij bewoners van een wijk en de daar werkende politiemedewerkers en hun leidinggevenden.
De casestudy heeft als doel om de theoretische inzichten over de inzet van co-creatie 2.0 te toetsen aan de
praktijk. Het nadeel van de onderzoeksmethode casestudy is de geringe generaliseerbaarheid van de
uitkomsten. In het geval van dit onderzoek bestaat er een redelijke kans dat de resultaten uit deze casestudy
niet zonder meer geldig zijn voor alle casussen. Naarmate men minder gevallen bestudeert, is het moeilijker
om de bevindingen van toepassing te verklaren op gelijke gevallen (Verschuren en Doorewaard, 2007). De
casus wordt immers in de eigen context onderzocht. Daarbij moet opgemerkt worden dat generalisatie ook
niet het doel van de casestudy is. Dit onderzoek heeft een exploratief karakter, vanwege het feit dat er tot
op heden nog weinig onderzoek verricht is op dit gebied van co-creatie 2.0.
Casestudy Hotspotwijk ‘Buytenwegh’ in Zoetermeer
De selectie van de casus voor deze thesis is door een strategische steekproeftrekking (in tegenstelling tot
een aselecte steekproef) tot stand gekomen. Bij een strategische steekproeftrekking is niet het toeval, maar
de doelstelling leidraad bij het vaststellen van de casus. Het doel van het strategisch selecteren van cases
is dat niet halverwege de dataverzameling blijkt dat de case geen antwoord kan geven op de
onderzoeksvragen (Yin 2003). Naar aanleiding van de theoretische verkenning zijn we bewust op zoek
gegaan naar een wijk waarbij er zoveel mogelijk factoren aanwezig zijn die het mogelijk maakt een ex ante
onderzoek uit te kunnen voeren, waarbij naast de te verwachten effecten, ook veel aandacht voor
onverwachte en onvoorziene effecten is. We maken hierbij bewust de strategische keuze om niet op zoek
te gaan naar draagvlak voor een specifieke vooraf geconstrueerd concept voor Buurtonderzoek 2.0, maar
juist op zoek te gaan naar de voorwaarden voor de verrijking van het proces van co-creatie.
Daardoor is het meer van belang om een wijk te kiezen met een variëteit aan stakeholders waarvan onbekend
is wat de participatiegraad is, maar waar er wel sprake is van de noodzaak voor de inhoudelijke doelen
(vergroten van veiligheidsgevoel en het vergroten van de kwaliteit van de opsporing) en de procesmatige
doelen (vergroten van wederzijds voordeel en wederzijdse afhankelijkheid) vanwege de hoge concentratie
van woninginbraken.
Op basis van deze strategische steekproeftrekking is gekozen voor de stad Zoetermeer en in het bijzonder
de wijk Buytenwegh.
Gemeente Zoetermeer
Binnen Haaglanden is de gemeente Zoetermeer een representatief lokaal verzorgingsgebied, waarin zowel
stedelijke problematiek als die van de buitengebieden samenkomen. Zoetermeer telt 122.370 inwoners
(Onderzoek & Statistiek; Gemeente Zoetermeer 2012). Ook gelet op de sociale bevolkingsgroep
samenstelling is Zoetermeer een omgevingsgebied, waarin zowel in multicultureel opzicht als in
leeftijdsopbouw en sociale structuur alle zinvol te onderscheiden categorieën, zoals jong en oud, laag en
108 Co-creatie 2.0