Scriptie co-creatie 2.0 jeurissen%26vriesde sll8

Het innovatieproces wordt vaak beschouwd als een black box maar kan aangestuurd worden als een helder,
systematisch proces door middel van co-creatie. Door een juiste combinatie van ontwerp denken,
burgerbetrokkenheid, meten en leren en de orkestratie van het co-creatieproces is de publieke sector in
staat betere oplossingen te creëren die meerwaarde kan hebben voor de gemeenschap. Om de rol van
buurtonderzoek in de aanpak van woninginbraken op een andere manier vorm te geven door co-creatie met
behulp van social media en daarvan een succes te kunnen maken is op basis van de theorie een belangrijke
conditie vanuit de dimensie Proces gelegen in het goed kunnen ‘moderaten’ van dit proces. De aanwezigheid
van een procesmanager (moderator) om het proces van co-creatie 2.0 bij een herontwerp van het
buurtonderzoek in goede banen te leiden vanuit een managementstrategie is daarbij een te verwachten
noodzakelijke conditie. Door de vele factoren die van invloed zijn is het van belang aan een organisatie te
werken die ecologisch in balans is.
7.2.6 Deelvraag 6
In hoeverre zijn de factoren die eerder zijn onderscheiden feitelijk aanwezig in de praktijk op grond
waarvan een mogelijk herontwerp van buurtonderzoek kan plaatsvinden?
Naar aanleiding van ons literatuuronderzoek en de analyse van de gegevens uit de interviewgesprekken en
focussessies kunnen we stellen dat er een verschil zit in de potentie waarin factoren de haalbaarheid van
co-creatie in het algemeen en buurtonderzoek 2.0 kunnen beïnvloeden en dat ze onderling van elkaar
afhankelijk zijn. Uit een nadere analyse van de onderzoeksresultaten uit de interviews en focussessies blijken
aantoonbare verschillen te bestaan tussen factoren die als belemmerend, bevorderend of als niet relevant
worden beschouwd (non-issues).
Uit de resultaten van de interviews kunnen wij opmaken dat door respondenten alle 37 factoren die in de
theorie worden genoemd in meer of mindere mate door respondenten worden herkend in de praktijk. Naast
deze factoren, wordt ook de omgevingsfactor ‘sociale cohesie’ als kritische factor beschouwd evenals de
relationele factor ‘Vertrouwen’. Deze factoren spelen vooral een rol zodra de sociale omgeving te kenmerken
valt als een probleemwijk of probleembuurt. In het empirisch gedeelte van ons onderzoek bij de focusgroepen
hebben wij deze factoren meegenomen ter toetsing, waaruit blijkt dat deze in de praktijk feitelijk aanwezig
zijn. Het onderzoeksanalysemodel zou om die reden uitgebreid moeten worden met deze twee
laatstgenoemde factoren. Waarbij ‘sociale cohesie’ in Bason’s Ecosysteem model ondergebracht kan
worden binnen de dimensie Vermogen gelet op de (maatschappelijke) context die van belang is en
‘Vertrouwen’ binnen de dimensie Bewustzijn gelet op de mate waarin burgers zich betrokken en serieus
genomen voelen.
Het belang dat aan de factoren in de praktijk wordt toegekend als het gaat om hun betekenis op grond
waarvan een mogelijk herontwerp van buurtonderzoek kan plaatsvinden verschilt sterk per factor. Uit de
resultaten van de interviews hebben wij een clustering kunnen maken van vijftien factoren die prominent in
de interviews naar voren zijn gekomen. Deze hebben geleid tot een top (vijf) bevorderende factoren
(enablers), een top vijf van belemmerende factoren (blockers) een een vijftal factoren die door respondenten
als niet of minder relevant werden beschouwd (non-issues).
7 Conclusies en aanbevelingen 175