Scriptie co-creatie 2.0 jeurissen%26vriesde sll8

egrip, waarbij het de vraag is hoe zich dit verhoudt tot andere populair-wetenschappelijke begrippen zoals
sociale innovatie en sociale netwerken om de kloof tussen de burger en overheid te dichten. Door meer
theoretische achtergrondkennis te vergaren over co-creatie en dit begrip nader uit te diepen in haar
betekenis, wordt getracht een scherper beeld te construeren hoe de politie hier met de inzet van sociale
media invulling aan kan geven en wat daarvan de toegevoegde waarde is. Door de theoretische inzichten
vervolgens te toetsen aan empirisch verzamelde kennis over co-creatie en de toepassing van co-creatie
binnen de politiepraktijk, ontstaan naar verwachting nieuwe kennisinzichten die een mogelijke bijdrage
kunnen leveren aan verdere theorieontwikkeling en implementatievraagstukken.
1.4 Aard van het onderzoek en theoretische positionering
Deze thesis is een ex ante evaluatie. Ex ante onderzoek heeft tot doel de mogelijke consequenties van een
ontwerp (planvorming en vormgeving) op voorhand kritisch te bediscussiëren en te evalueren. In een ex ante
evaluatie is er naast aandacht voor de verwachte effecten, ook veel aandacht voor onverwachte en
onvoorziene effecten. Dit ex ante onderzoek is gebaseerd op een benadering die sterke verwantschap heeft
met vierde generatie evaluatieonderzoek, zoals onder meer beschreven door Guba & Lincoln (1989) en
Abma (1996). Kenmerkend voor vierde generatie onderzoek is, dat partijen proberen - door middel van
dialoog- een gemeenschappelijk beeld te krijgen over nut en noodzaak van bepaalde maatregelen. Het kan
ook zijn dat partijen de gevonden condities waaronder een mogelijke aanpak succesvol zou kunnen zijn,
vooraf evalueren. Het is een interactief proces van oordeelsvorming tussen groepen wiens wensen,
voorkeuren en belangen worden geraakt door de evaluatie. Dit proces kan uitmonden in consensus, maar
is ook geslaagd wanneer het persoonlijk inzicht en wederzijds begrip zijn toegenomen. Het vierde-generatieevaluatie
onderzoek kent daarmee een sociaal-constructivistische grondslag.
In het sociaal-constructivistische perspectief is beleid de uitkomst van een proces, dat al redenerend door
de betrokken actoren wordt gevormd. Zij creëren als het ware ieder hun eigen werkelijkheid. In het sociaalconstructivisme
wordt gekeken hoe de betrokken actoren omgaan met meervoudige en divergerende
betekenisconstructies, èn of en hoe deze verschillende betekenisgevingen elkaar al dan niet beïnvloeden.
Factoren vanuit het sociaal-constructivistisch perspectief voor geslaagd beleid zijn onder andere dat
beleidsprocessen worden gedragen door actoren en organisaties met uiteenlopende visies/perspectieven
op de beleidsdoelen en op de gewenste organisatie van beleid.
1.5 Onderzoeksopzet
Na deze inleiding worden de deelvragen opeenvolgend uitgewerkt. Om te kunnen bepalen welke factoren
van belang zijn bij een herontwerp van buurtonderzoek door middel van co-creatie -waarbij sociale media
worden ingezet- is het belangrijk om te verkennen welke inzichten al vergaard zijn. De beantwoording van
de deelvraag over de effectiviteit van de aanpak van het buurtonderzoek krijgt gestalte door de nadere
bestudering van wetenschappelijke inzichten en de protocollering van het buurtonderzoek. Vervolgens
worden de theoretische inzichten op grond van literatuuronderzoek beschreven met betrekking tot de
factoren die van invloed zijn op een implementatie van co-creatie 2.0. Daarna worden experimenten op dit
gebied die al plaatsvinden binnen de politie organisatie nader beschouwd. Vervolgens wordt er een
theoretisch kader gepresenteerd dat getoetst wordt in de stad Zoetermeer en het korps Haaglanden. Daarna
1 Inleiding 23