Scriptie co-creatie 2.0 jeurissen%26vriesde sll8

De politie heeft juist in deze tijd te maken met nog meer uitdagingen die zich op hetzelfde moment in
verschillende onderdelen manifesteren. De Ruijter (2011)) noemt in dit verband met name het toenemend
wickedness karakter van de samenleving, de groeiende nadruk op doelmatigheid en doeltreffendheid van
de kant van verschillende politiek-maatschappelijke groeperingen en de centralisatie. Onder deze druk dreigt
risico-mijding en een terugkeer naar of behoud van een hiërarchische structuur en cultuur van de politieorganisatie.
De wereld van nu vraagt om politieleiders die bereid en in staat zijn om risico’s te nemen. Ze moeten kunnen
accepteren dat ze niet in control zijn en ze moeten kunnen loslaten terwijl ze wel worden afgerekend op
prestaties van hun ondergeschikten (de Ruijter 2011).
Het vereist evenwichtskunst van strategisch leidinggevenden en impliceert de volgende eisen aan strategisch
politieleiderschap om de relatie met de omgeving vorm te geven (Boin e.a.,2003):
• Zorg dat de geïnteresseerde buitenwacht een adequaat beeld van de organisatie heeft;
• Leg uit wat de visie inhoudt en laat zo veel zien als mogelijk over het feitelijk functioneren van de organisatie;
• Onderhoud structureel contacten met betrokkenen en geïnteresseerden in het politieke, maatschappelijke,
bestuurlijke, wetenschappelijke en mediakringen;
• Geef fouten toe, leg uit hoe en waarom deze zijn ontstaan en welke lessen de organisatie eruit zal trekken.
3.8.3 Co-creatie en leiderschap
Co-creatie stelt bijzondere eisen aan leiderschap en met name aan politieleiderschap. Co-creatie kent
namelijk een horizontale logica, doordat burgers veel meer bij besluitvorming worden betrokken en zo op
een meer gelijkwaardige hoogte staan met de overheid.
Leiderschap echter, heeft een meer verticale logica, die wel eens kan botsen met de aspecten van
interactieve beleidsvorming. De spanning hiertussen vormt een uitdaging voor bestuurders van nu (Hendriks
en Tops, 2000). Als leiders gewend zijn om in traditionele, voorspelbare situaties te werken, bestaat de kans
dat zij moeite krijgen met het werken in een meer dynamische omgeving. Daar zijn namelijk andere
vaardigheden voor nodig. Maar tegelijkertijd blijven ook de ‘oude’ vaardigheden belangrijk, zoals technische
en procedurele kennis.
Daardoor is er volgens Hendriks en Tops een nieuwe opvatting over leiderschap nodig. In deze context
onderscheiden zij twee vormen van leiderschap: doorslaggevend leiderschap en faciliterend leiderschap,
die elk hun eigen kenmerken kennen.
Deze balans tussen doorslaggevend en faciliterend leiderschap zien wij als een belangrijke factor voor een
succesvolle implementatie van cocreatie door middel van sociale media. 37
Doorslaggevend leiderschap Faciliterend leiderschap
Waarden daadkracht, durf en duidelijkheid consensus, compromis en consultatie
(de drie d’s) (de drie c’s)
Handelingsmodellen wikken en beschikken schikken en plooien
Benadering van beleid instrumenteel, productgericht interactionistisch, coproductief
en bestuur
Tabel 5: Co-creatie en kernwaarden leiderschap (Hendriks en Tops)
3 Co-creatie en sociale media 73