Scriptie co-creatie 2.0 jeurissen%26vriesde sll8

kans pakt binnen de organisatie om op sleutelposities mensen te zetten die wel daar handen en voeten aan
kunnen geven.
Alle respondenten op twee na zien de spanning tussen de bureaucratische structuur (hiërarchie) van de
politieorganisatie en de gefragmenteerde sociale media omgeving (anarchie) als een kritische factor.
Driekwart geeft aan de politie nog steeds te zien als een bolwerk dat niet graag informatie deelt en
onvoldoende gebruik maakt van wisdom of crowds. Het toegeven dat je anderen nodig hebt, omdat je het
zelf niet weet wordt door sommigen omschreven als een ‘zwaktebod’ , ‘een brevet van onvermogen’ of ‘het
failliet van onze organisatie’. Het merendeel ziet de cultuur binnen de politie wel veranderen en zeggen zelf
persoonlijk wel open te staan voor co-creatie met derden. Twee leidinggevenden geven aan dat de
bureaucratie nog te sterk aanwezig is binnen de politiecultuur en vinden dat we nog onvoldoende het
potentieel van onze eigen mensen aanboren en pleiten voor een traject van interne co-creatie. Daarbij
noemen ze twee voorbeelden: ontschotting tussen handhaving en opsporing en de kennisoverdracht van
jonge medewerkers aan de ouderen op het gebied van webtechnologie en sociale media.
De street level cops die samen met volontairs en buurtinterventieteams samenwerken, zien al lang de
voordelen van samenwerking en samen beslissen op straat. “Volontairs hebben samen zoveel kennis van
andere organisaties en hebben zoveel andere ervaringen, daar doe ik dagelijks mijn voordeel mee”, licht een
wijkagent toe.
De spanning tussen de bureaucratische structuur (hiërarchie) van de politieorganisatie en de
gefragmenteerde sociale media omgeving (anarchie) wordt heel wisselend ervaren door de twaalf externe
respondenten. De vijf burgers hebben hier geen mening over. Twee respondenten vanuit de gemeente geven
aan dat het vooral ligt aan het soort organisatie waar je werkt en hebben geen zicht op de politieorganisatie.
De respondent vanuit wetenschappelijke hoek ziet wel een enorme belemmering. Volgens zijn mening gaat
dit dwars overal doorheen en creëert co-creatie 2.0, vooral bij succes, automatisch weerstand. Om die
reden is er vanuit de politie en overheid draagvlak nodig, hoog opgehangen in de organisatie. Om weerstand
te voorkomen geven twee respondenten aan dat het belangrijk is om zoveel mogelijk mensen op vrijwillige
basis en degenen die het echt kunnen en het voor het werk moeten doen, daarmee te laten werken. Dat
kan een spanning opleveren, maar hoeft niet volgens meerdere respondenten zolang mensen maar goed
opgeleid en begeleid worden. Daarbij wordt als praktijkvoorbeeld door een respondent verwezen naar
wijkmanagers, de voorposten van het stadhuis die nu ook zelf twitteren met hun wijkpost en daar een cursus
in hebben gehad, waarna het gebruik in de praktijk vrij automatisch tot stand is gekomen.
37
Balans doorslaggevend en faciliterend leiderschap
We hebben alle leidinggevenden gevraagd naar hun persoonlijke voorkeursstijl. Iedereen geeft aan een
faciliterende leider te zijn. Daarbij zeggen vier van de zes dat hun eigen stijl ook resultaatgericht is en dat de
combinatie van beide stijlen bij voorkeur in een leidinggevende verenigd moet zijn. Deze mensen zijn echter
schaars erkent men en daarom is het van belang om teams te vormen waarin zowel doorslaggevende als
faciliterende leidinggevenden deelnemen. De street level cops geven aan dat de meeste leidinggevenden
een doorslaggevende stijl hebben en dat er onvoldoende faciliterende leidinggevenden zijn binnen de politie.
Die mening zijn ook de leidinggevenden toegedaan.
Vanuit politie respondenten wordt een zorgpunt gezien bij de plannen voor de Nationale Politie waarin vooral
een hiërarchische organisatie ontstaat. Daarbij wordt tevens opgemerkt dat een participatieve of een
directieve stijl ook heel sterk afhankelijk is van de taakvolwassenheid van een medewerker. Het goed in
positie brengen van senior medewerkers en aanspreken op hun rol en verantwoordelijkheid in het werkproces
134 Co-creatie 2.0