Scriptie co-creatie 2.0 jeurissen%26vriesde sll8

We signaleren vijf kritische punten in het onderzoeksanalysemodel, in bovenstaande illustratie weergegeven
als bliksemflitsen. In Focusgroepsessie I zijn de bliksemflitsen 1, 2, 4 en 5 behandeld.
1 De 37 factoren gevonden factoren uit de theorie zijn op basis van onze eigen analyse teruggebracht naar
vijf enablers, vijf blockers en vijf non-issues. De vraag is nu welke van deze factoren als meest kritisch
kunnen worden aangemerkt, of er verschillen van inzichten bestaan tussen de vier groeperingen (experts,
politiemedewerkers, ketenpartners en burgers) en of het mogelijk is in de focusgroep tot consensus te
komen over de top 5 van meest kritische factoren. Daarnaast vonden we de dominant genoemde nadruk
op sociale cohesie in de wijk reden genoeg deze nader te onderzoeken in de focusgroepen, omdat alle
respondenten deze omgevingsfactor als cruciaal hebben aangemerkt. In de tweede workshop van de
ochtendsessie hebben we de helft van de focusgroep na laten denken over (on)mogelijkheden van cocreatie
en buurtonderzoek 2.0 in een wijk met een geringe mate van sociale cohesie door middel van een
presentatie aan de groep.
2 De uitkomsten van de interviews leverden een vraag op ten aanzien van de procesmatige doelen. Het
wederzijds voordeel van co-creatie werd wel gezien door de burgers, maar de politieleidinggevenden
vroegen zich af of dit wederzijds voordeel wel op een procesmatige manier gehaald kon worden. Daarom
is een aantal leden van de focusgroep aan de slag gegaan met de discrepantie tussen processturing en
projectmatige aansturing, omdat er aanzienlijke verschillen werden geconstateerd tussen de theorie en
de politiepraktijk. Het dilemma dat na de interviews op tafel kwam, was dat volgens de theorie van Bason
co-creatie om een organisatie vraagt dat zijn ecosysteem op orde heeft en dus in balans is en daar hoort
processturing bij.
De politie leidinggevenden echter, gaven in de interviews aan dat de processtappen juist haaks staan op
de horizontalisering en processturing een verticale antwoord is op een horizontale vraag. Zij pleitten eerder
voor een projectmatige manier van organiseren. De vraag aan de groep was om met 5 adviezen te komen
voor de nationale politie hoe hier mee om te gaan. (Focusgroepsessie I, workshop 2b)
4. De uitkomsten van de interviews leverden een vraag op ten aanzien van de inhoudelijke doelen. Uit de
interviews bleek ook dat de voordelen van co-creatie en buurtonderzoek 2.0 vooral gekoppeld werden
aan preventie, signaleren en adviseren en dat er nog onvoldoende aandacht is geweest voor de kwaliteit
van de opsporing. Deze verdieping is gedaan door beide focusgroepen expliciet te vragen naar de kansen
en belemmeringen met betrekking tot het verhogen van pakkans/vergroten heterdaadkracht en niet alleen
te focussen op handhaving. Om dat te bereiken zijn de deelnemers met expertise in de opsporing in beide
focusgroepsessies evenredig verdeeld over de groepen.
5 De uitkomsten van de interviews leverde nog geen beeld op van eisen die de horizontale genetwerkte
samenleving van politieleiderschap eist en wat het belang is van de factoren binnen de dimensie Moed.
Ook vonden we het empirisch materiaal (zes interviews) nog te beperkt. Vandaar dat we er voor gekozen
hebben strategisch politie leiderschap onderdeel te laten zijn van beide focusgroepsessies. In de eerste
focusgroepsessie is gevraagd om met maximaal drie adviezen te komen voor Leiderschapsontwikkeling
bij de Nationale Politie.
6 Onderzoek 139