Scriptie co-creatie 2.0 jeurissen%26vriesde sll8

‘Rechercheportret’, over dilemma’s in de opsporing van De Poot et al (2004; 138) ontrafelt de manier waarop
de recherche de informatie waarmee zij in zaken wordt geconfronteerd zodanig probeert te combineren dat
de dader gevonden kan worden. Dit boek is gebaseerd op intensief onderzoek bij zes verschillende
politieregio’s. Ondanks dat een systematische wetenschappelijke basis ontbreekt, vormt deze studie samen
met interne politie evaluaties het onderzoekskader. Vanuit dit kader wordt gekeken naar de beoordeling van
een zaak als het gaat om de ernst en de traditionele aanpak van woninginbraken. Daarmee kennen de
uitkomsten weliswaar een beperkte wetenschappelijke waarde, maar zijn de gevonden indicaties wel
betekenisvol voor de beroepspraktijk.
Ernst van de zaak
Afhankelijk van de ernst van een woninginbraakzaak wordt er wel of niet verdere opvolging gegeven na een
melding om nader forensisch sporenonderzoek of buurtonderzoek te doen (De Poot et al, 2004:36). Bij
pogingen tot inbraak is het in de praktijk vaak lastig om op grond van het verhaal van een slachtoffer of
getuige te bepalen of er daadwerkelijk sprake is geweest van een misdrijf. Bij dit soort zaken is de
probleemsituatie vaak niet ernstig genoeg in verhouding tot de investering die moet worden gedaan om de
zaak eenduidig te kunnen interpreteren of op te lossen. Meestal worden deze zaken slechts geregistreerd.
Daarmee houden de concrete acties op. Als echter na verloop van tijd blijkt dat de gebeurtenis niet op
zichzelf stond, bijvoorbeeld omdat er meer soortgelijke pogingen of geslaagde woninginbraken met een
zelfde modus operandi worden gepleegd en de dader dus vermoedelijk meerdere slachtoffers maakt, kan
alsnog gerichte actie worden ondernomen waarbij alle informatie uit de verschillende zaken worden gebruikt.
Overigens zijn in de praktijk de criteria aan de hand waarvan woninginbraakzaken moeten worden
beoordeeld, niet altijd helder en ontbreekt er landelijk een eenduidig kader ·.
Woninginbrakenteams
Bij veel korpsen kan er aanleiding zijn indien er sprake is van een lange reeks van woninginbraken in bepaalde
hotspot wijken om probleemgericht te werk te gaan (De Poot et al, 2004). Dit kan zich in veel gevallen
vertalen naar woninginbrakenteams die door veel korpsen zijn opgericht. Voorheen werd relatief weinig
capaciteit besteed aan het oplossen van woninginbraken. Door de toegenomen politiek-bestuurlijke aandacht
en prestatiedruk op dit onderwerp wordt door veel korpsen extra inspanning geleverd bij het oplossen van
woninginbraken. Door een informatiegestuurde aanpak wordt er vanuit het informatieproces binnen de politie
strakker gestuurd op woninginbraken. Door systematisch verschillende incidenten met elkaar in verband te
brengen, kan men gemakkelijker tot oplossingen komen. Dit levert belangrijke input voor woninginbrakenteams.
Daarnaast wordt door woninginbrakenteams zowel kwalitatief als kwantitatief extra inspanning
geleverd door de politie bij het doen van buurtonderzoek.
Aanpak jeugdgroepen
In een aantal korpsen, zoals Haaglanden is de opsporing van daders (een aanpak gericht op hot groups en
hot shots) vaak een bovenlokale aangelegenheid die de lokale aanpak van de woninginbraken op een hot
spot moet versterken. Het zijn vooral de zogenaamde hot groups die zorgen voor relatief veel criminaliteit
en overlast (Versteegh, DSP groep; van Dijk, van den Handel, 2011:183). Voor wat betreft de deelname
aan groepscriminaliteit geldt een algemene criminologische wetmatigheid: hoe jonger de verdachte des te
groter de kans dat delicten samen met anderen worden gepleegd. Op basis van politiegegevens en
onderzoek vanuit de politiepraktijk wordt het aandeel van de jeugdcriminaliteit, waarbij sprake is van meer
dan één dader geschat op zo’n 40% tot zelfs ruim 90% (Hakkert et al. 1998, Weerman 2001 en Junger-
Tas et al. 2008). Door in te zetten op de aanpak van leden van een criminele jeugdgroep in Schilderswijk-
2 Buurtonderzoek 1.0 33