Scriptie co-creatie 2.0 jeurissen%26vriesde sll8

Daarnaast is het van belang dat er een zorgvuldige selectie van actoren plaatsvindt, die representatief is.
Het meenemen van representativiteit bij de selectie van participanten dient de doelen: draagvlak vergroten
en democratiseren van de besluitvorming. Bij de factoren van interactieve beleidsvoering komen we op
representativiteit terug. Edelenbos (2000: 105) deelt actoren in zes categorieën en pleit voor een
representatie in alle zes categorieën.
• Actoren met politiek-bestuurlijke functies
• Actoren met ambtelijke functies
• Actoren met maatschappelijke functies
• Actoren met (technisch-)wetenschappelijke functies
• Private partijen
• Individuele burgers, wel of niet georganiseerd
Als het doel is draagvlak te creëren, wordt vaak de voorkeur gegeven aan een representatieve groep, zodat
de mening van de groep overeen komt met die van de politici die het besluit uiteindelijk moeten maken. Wil
men vooral een inhoudelijke verrijking van het proces, dan is het meer van belang om variëteit onder de
stakeholders te bewerkstelligen. (Edelenbos, 2000)
Tussentijdse bijstellingen in het proces
Interactieve processen sluiten niet altijd aan op formele ambtelijke, bestuurlijke en politieke processen
(Edelenbos e.a., 2003). Dit kan consequenties hebben voor de uitvoering, omdat dan blijkt dat resultaten
van interactieve processen onvoldoende doorwerken in de eindbeslissing of vervolgproces (Edelenbos e.a.,
2003: 1). Projecten kunnen lange doorlooptijden hebben en bijzonder complex van aard zijn. Die complexiteit
wordt niet alleen bepaald door de inhoud van het project maar veeleer door de participatie van vele
betrokkenen, aanwezigheid van vele belangen en de gevolgen voor meerdere doelgroepen. Deze
complexiteit is bekend, maar in de voorfase van beleid vaak nog niet helemaal te overzien. De complexiteit
openbaart zich dan in de uitvoering wanneer er meerdere beleidsdoelen in samenhang moeten worden
uitgevoerd. Daarom is het vaak onmogelijk en onwenselijk om al in de voorfase van het traject beleid tot in
detail te bepalen. Zelfs tijdens de uitvoering is nog genoeg aan beleidsinvoering te doen. Het betekent vaak
dat er veranderingen moeten worden aangebracht in de organisatie van betrokkenen. De projectorganisatie
moet als het ware ingebed worden in de organisatie en denkwijze van betrokkenen. De fases van het
beleidsproces overlappen elkaar. Zo kan al begonnen zijn aan een deel van de uitvoering, terwijl er
tegelijkertijd weer andere veranderingen worden ingevoerd (Coolsma & Herweijer, 2000). Zo kunnen vooraf
opgestelde doelen in de loop van de tijd bijgesteld moeten worden als gevolg van ontwikkelingen binnen of
buiten het netwerk. Het is niet onvoorstelbaar dat er tijdens de uitvoering een herdefiniëring van het probleem
of de doelstellingen plaatsvindt omdat er zich nieuwe kansen of tegenslagen voordoen (De Bruijn & Ten
Heuvelhof, 1999: 83). Daarmee moet de beleidsuitvoering ook gezien worden als een continu leerproces
waarbij doeleinden en oplossingen zich geleidelijk ontwikkelen (Coolsma & Herweijer, 2000).
Procesarchitectuur van digitale interactie
19
20
Uit veel digitale discussies blijkt dat er niet altijd voldoende wordt nagedacht over de procesarchitectuur
die aan een digitale discussie ten grondslag dient te liggen (Edelenbos, 2000). In een procesarchitectuur
worden verwachtingen geëxpliciteerd over de rollen en posities die zowel beleidsmakers als burgers innemen
3 Co-creatie en sociale media 59